1821. Νέα δεδομένα

Του Χρήστου Μπολώση

Πολλά χρόνια μελέτες και έρευνες με πανεπιστήμια και συνεργασίες με διάφορες… συλλογικότητες άρχισαν να με πείθουν ότι το 1821 δεν ήταν παρά μία καθαρά ταξική επανάσταση, πιστό αντίγραφο της γαλλικής.

Μπορεί το σύνθημα των προγόνων του Μακρόν «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα» να μην έμοιαζε καθόλου με το «Ελευθερία ή Θάνατος» ή το «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή», αλλά αυτό λίγη σημασία έχει.

Είναι γεγονός ότι το κατεστημένο, πολλά μας έχει κρύψει.

Ξέρετε, άραγε, γιατί ο Κολοκοτρώνης έκλεισε τα Δερβενάκια; Διότι ο Ιμπραήμ είχε τακιμιάσει με την πολεοδομία Κορίνθου και δεν του έδιναν άδεια να ανοίξει βενζινάδικο κάπου εκεί στο Αγιονόρι.

Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος προσπαθούσε να νομιμοποιήσει το αυθαίρετο χάνι, ώστε στη συνέχεια να «σηκώσει» μοτέλ, ενώ η Μπουμπουλίνα είχε κάποια τραβήγματα με τους Lloyd’s.

Tέτοια όμορφα συνέβαιναν και όχι οι αηδίες που μας σέρβιραν οι διάφοροι Παπαρρηγοπουλαίοι και Κοραήδες.

Και τα σχολεία; Ελεύθερα!

Τότε εφαρμόστηκε για πρώτη φορά η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μόνο που έπρεπε να είναι υποχρεωτικώς οθωμανικά.

Αυτές είναι, φίλοι μου, οι αλήθειες και μην ακούτε λόγια τού ενός και του άλλου, και μάλιστα μόλις έμαθα ότι το σύνθημα «Χωρίς εμάς, τι θα φας» πρωτοακούστηκε από τα παλικάρια του Καραϊσκάκη, όταν το 1826 κινήθηκε για την Αθήνα με τους αραμπάδες.

Χρόνια πολλά, Έλληνες.

  1. Πιστεύετε ότι γύρω μας υπάρχουν ελάχιστοι έως καθόλου που θέλουν να διατηρούν αυτές τις απόψεις?
    Μην έχετε αυταπάτες, με το λέγε-γράψε- γράψε- λέγε όλο και κάτι αποκομίζουν.
    Υπάρχει δυστυχώς κατηγορία ανθρώπων που δεν τους βοηθά ούτε η σκέψη, ούτε η μνήμη, ούτε η μάθηση.
    Μην τους υποτιμάτε, όσο μεγαλύτερη φτώχεια, μεγαλύτερη εξάρτηση, περισσότερη εξαθλίωση τόσο το φαινόμενο αυξάνει επικίνδυνα.
    Τρομάζουν οι μέρες που ζούμε, τρομάζουν όλα αυτά που χωρίς κανένα έλεγχο παίζουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τρομάζει το ότι προσπαθούν να αδυνατίσουν τελείως την νοημοσύνη μέσα από την τρέχουσα τεχνολογική εξέλιξη.
    Όσο τρέχει ο χρόνος τόσο και περισσότεροι άνθρωποι γίνονται εξαρτώμενοι, χειραγωγούμενοι από τα μέσα ηλεκτρονικής πληροφόρησης.
    Πολλοί άνθρωποι θεωρούν το κινητό τηλέφωνο ασπίδα προστασία τους, αφού αδυνατούν να υποψιαστούν τους κινδύνους που ελλοχεύει πέρα από την διαρκή παρακολούθηση.
    Έρχονται άγριες εποχές, άγνωστο πως θα καταλαγιάσει η ζωή σε ημέρες νηνεμίας, χαλαρότητας ώστε να υπερισχύει το ασφαλές το αληθές αυτό που ορίζει η λογική και όχι ο παραλογισμός.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Στο καλό, Αντώνη Τουρκογιώργη

«Ο Γιώργος δεν πήρε άδεια, είναι μέσα στη μονάδα!» Το τηλεφώνημα από τον κιθαρίστα μας, Γιάννη Μπερμπεριάν, εκείνο το...

Η «Μαντάμ Σουσού» δεν μένει πια εδώ…

Υπήρξε μια τηλεοπτική σταρ, αλλά λειτουργούσε με κανόνες αντιστάρ. Ο κόσμος την έμαθε και την αγάπησε μόνο μέσα από...

Τότε που το Πάσχα βλέπαμε μπάλα!

«Πάμε στο γήπεδο, τελειώνετε με το φαγητό!» Ο θείος Μήτσος, άρρωστος «γαύρος», έδινε το σύνθημα για το γήπεδο. Μεγάλο...

Άδωνις ή Αντώνης;

Οι παλιότεροι αναγνώστες θα θυμούνται ίσως την παρουσίαση που είχαμε κάνει πριν από λίγα χρόνια ενός συλλογικού βιβλίου με...