Κάθε χρόνο η χριστιανοσύνη περιμένει ένα θαύμα, κι αυτό γίνεται. Η Ανάσταση του Χριστού, πέρα από κορυφαίο γεγονός στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι ένα μήνυμα σ’ όλους μας πως το ανέφικτο γίνεται εφικτό διά της πίστεως. Ο Κύριος έπραξε κατά γράμμα όσα είπε και όσα υπαινίχθηκε στις συζητήσεις του με τους μαθητές Του, αλλά και στα πλήθη που συνέρρεαν για να Τον ακούσουν. Μένει να πράξουμε εμείς όσα είπε, αφού πιστεύσουμε – και θα μπορέσουμε κι εμείς να κατορθώσουμε όσα κατόρθωσε Εκείνος.
Ο Χριστός δεν αναστήθηκε για τον… εαυτό Του, αλλά για την ανθρωπότητα. Για να τη λυτρώσει από τις αμαρτίες της και να δείξει πως όλα είναι μπορετά για τους πιστούς. Όπως είπε και στους μαθητές του μόλις θεράπευσε τον νέο που σεληνιαζόταν (Κατά Ματθαίον ιζ’ 20) «Εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τω όρει τούτω μετάβηθι εντεύθεν εκεί και μεταβήσεται». Αν έχετε πίστη ίση μ’ έναν σπόρο σιναπιού, θα μπορείτε να πείτε στο βουνό να μετακινηθεί κι εκείνο θα μετακινηθεί.
Αυτές τις ημέρες, για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε πλέον πολύ καλά, καταβάλλεται από κύκλους με ισχύ μια συστηματική προσπάθεια να υπονομευτεί η πίστη του λαού μας, να συζητηθεί… επιστημονικά το θαύμα της Αναστάσεως του Χριστού και να αποδειχθεί ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Μία από τις πιο εύστοχες και εμπεριστατωμένες απαντήσεις σ’ αυτή την αντιχριστιανική επιχειρηματολογία έχει δώσει ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος, στο αναστάσιμο μήνυμά του το 2007. Έγραφε, μεταξύ άλλων, ο Χριστόδουλος:
«Η Εκκλησία δεν προσάγει “αποδείξεις της Αναστάσεως” του Χριστού. Δεν επιδιώκει να πείσει κανέναν. Καλεί κάθε πιστό με το “έρχου και ίδε”, αποβλέπουσα στη βίωσή της αυθεντικά, προσωπικά, ζωντανά. Τα υπέρλογα γεγονότα προσεγγίζονται μόνο με πίστη. […] Για τον άπιστο ίσως αυτό να μοιάζει με αυταπάτη. Ακούει μόνον λόγια, παρακολουθεί μόνον ακατανόητες τελετές και τις ερμηνεύει μόνον επιφανειακά. Για τους πιστούς, όμως, όλα αυτά ακτινοβολούν εκ των έσω όχι ως απόδειξη της πίστεώς των, αλλ’ ως αποτέλεσμά της. Έτσι το Πάσχα δεν είναι ένα γεγονός που συνέβη κάποτε στο παρελθόν. Δεν είναι απλά ανάμνηση ενός συμβεβηκότος. Είναι αληθινή συνάντηση μέσα σε πνεύμα χαράς μ’ Αυτόν που οι καρδιές μας συνάντησαν πριν από πολύ καιρό και Τον γνώρισαν ως αληθινό φως και ζωή».
Έτσι όπως αναστήθηκε ο Χριστός μας, έτσι μπορούμε κι εμείς να συνδεθούμε με την αιώνια ζωή που δίνει η πίστη σε Εκείνον. Και έχοντας ενδυναμωθεί ως πρόσωπα από τη χάρη του Κυρίου, να κάνουμε και την πατρίδα μας ισχυρή και να τη βγάλουμε από τα έλη όπου την έχει ρίξει η ανάξια του έθνους πολιτική ηγεσία της.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
