Η ιστορία έχει δείξει αρκετές φορές κατά το παρελθόν ότι η φαινομενική ηρεμία σε χρονικό σημείο κοντά σε εκλογές μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλη καταιγίδα την ώρα της κάλπης
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Ήρεμα κύλησαν τελικά αυτές οι άγιες ημέρες, παρά το «μπαρούτι» που μύριζε όλο το προηγούμενο διάστημα. Ακόμη και στην Κέρκυρα, που κινδύνευε να μεταβληθεί σε πεδίο σύρραξης, το μόνο που… έσπασε ήταν οι μπότηδες. Η άλλη βεντέτα, ανάμεσα στον τοπικό μητροπολίτη και τον Κασσελάκη, μετουσιώθηκε σε εναγκαλισμούς και φιλοφρονήσεις πασχαλινής αγάπης.
Αυτή η μεγαλοβδομαδιάτικη ησυχία, που για κάποιους ήταν και απρόσμενη, θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα «καλό σημάδι» και για την κυβέρνηση, που είχε κάθε λόγο να ανησυχεί για τις παρενέργειες σε επίπεδο κοινωνικής και εκλογικής βάσης από το νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια. Το γεγονός όμως ότι «βοηθούντος» και του Αρχιεπισκόπου -μαζί με το κρεσέντο της επικοινωνιακής καταστολής που προηγήθηκε- δεν σημειώθηκαν αναταράξεις, σημαίνει ότι έκλεισαν και τα επικίνδυνα μέτωπα;
Η ιστορία έχει δείξει αρκετές φορές κατά το παρελθόν ότι η φαινομενική ηρεμία σε χρονικό σημείο κοντά σε εκλογές μπορεί να εξελιχθεί σε μεγάλη καταιγίδα την ώρα της κάλπης. Έτσι και τώρα αυτό που απασχολεί τους εκλογικούς ερευνητές είναι σε τι θα μεταφραστεί αυτό το «βουβό κλίμα», που -παρά τα πυροτεχνήματα των ηγεσιών και των επαγγελματιών της πολιτικής- εξακολουθεί να υπάρχει, μπαίνοντας ακόμη και στην τελική ευθεία…
Αν η πόλωση είχε περάσει και στα κάτω επίπεδα, αυτό θα ήταν, όπως επισημαίνεται, ένα στοιχείο ότι κινητοποιούνται κοινωνικές δυνάμεις και συσπειρώνονται τα εκλογικά στρατά. Συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο; Τουλάχιστον επί του παρόντος όχι.
Επειδή, ωστόσο, κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι τεκτονικές πλάκες στα έγκατα του κοινωνικού σώματος μετακινούνται εδώ και αρκετό καιρό, η ανησυχία έγκειται ολοένα και πιο πολύ πλέον στο πώς θα εκφραστεί η «κρυφή» διαμαρτυρία και δυσφορία. Έχει διαπιστωθεί ιστορικά και πάλι ότι εάν δεν προηγηθεί, είτε λόγω φόβου είτε αδράνειας, μια κάποια εκτόνωση της λαϊκής οργής και αποδοκιμασία, η αποτύπωσή της πίσω από το παραβάν (και τη μυστικότητα που προσφέρει) γίνεται με αντιστρόφως ανάλογη ορμή…
Μπορεί, μάλιστα, ο Κ. Μητσοτάκης να ξορκίζει ως δήθεν «επιπόλαιη» κάθε ψήφο διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση, αλλά δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να βρει αντίδοτο και για την αποχή που, συνέχεια αυτής της υποτονικότητας και της βουβαμάρας, απειλεί να γίνει ο πραγματικός εφιάλτης.
Τέσσερις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, από τις μετρήσεις που έχει στα χέρια του το «γαλάζιο» επιτελείο βλέπει ότι η μεγάλη πλειονότητα των ερωτηθέντων που δεν σκοπεύουν να προσέλθουν -τιμωρητικά αν και υπόκωφα- στις κάλπες τον Ιούνιο του 2023 είχαν στηρίξει τη Ν.Δ. Κι άκρως ενδιαφέρον ότι σε εκείνες τις εκλογές η αποχή είχε πλήξει, αντίθετα, πιο πολύ την αντιπολίτευση που βρισκόταν σε ελεύθερη πτώση…
Αποτελεί πολιτειακή υποχρέωση των Ελλήνων να τιμωρήσουν μια κυβέρνηση που είναι αποδεδειγμένα διεφθαρμένη και προκλητικά συγκαλύπτει. Αν όχι, τότε δεν αξίζουν καλύτερη τύχη οι πολίτες αυτής της χώρας.
Άτολμοι, δειλοί και εκτός εποχής οι μονομάχοι των προσεχών εκλογών, η κυβέρνηση βολεύεται από το όνειρο και δεν θέλει να σκαλίσει κανένα πραγματικό πολιτικό πρόβλημα, δυστυχώς ό,τι έχει κάνει όζει από παρακρατική μπόχα και ευνοιοκρατία.
Εκείνη η ρημάδα η αντιπολίτευση του συνταγματικού τόξου, γιατί παραμένει βουβή και σιγοντάρει έτσι τον κ. Μητσοτάκη;
Τους κρατάει μήπως από κάτι που γνωρίζει ή μήπως τον προστατεύουν και ελπίζουν σε συγκυβέρνηση.
Δεν καταλαβαίνω τι άλλο μπορεί να συμβαίνει, σαν μιλημένοι φαίνονται.
Ποιά βουβαμάρα; Ποιά φασαρία ; Ποιός σεισμός; Ετσι δεν ήταν και πέρισυ; Φώναζε ο κόσμος; Δεν Πήγε και ψήφισε; Ο,τι και αν ψήφισε ; Και οι λοιποί απείχαν;
Τα ίδια που έκαναν και πέρισυ οι ψηφοφόροι τα ίδια θα πράξουν και φέτος Συνεπώς ο Μιτσοτάκης ξανά θα βγεί νικητής Χάρης στην αδιαφορία των πολλών νεολλαδιτών
Νάσος@ Ποιά πολιτειακή υποχρέωση των νεο-ελλαδιτών στο να πάνε να ψηφίσουν ; Ενδιαφέρονται οι νεοελλαδήτες; Για να γίνει εφικτή αυτή η υποχρέωση μια είναι η λύση Υποχρεωτική προσέλευση στην ψηφοφορία όπως γινόταν στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης Με τις ανάλογες νομικές συνέπειες Ο λόγος που υπήρχε η υποχρέωση στην ψηφοφορία είταν και είναι στο οτι ενδιαφέρεσαι για το μέλλον της χώρας σου το μέλλον σου και το μέλλον των παιδιών σου Και σέβεσαι όπως και εκτιμας το πολυτιμο δώρο που είναι η Δημοκρατία Και αν δεν πήγαινες να ψηφίσεις τότε θεωρούσουν αποστάτης και υποστηριχτης του απεχθούς καθεστώτος που οδήγησε στο δράμα της Κύπρου …….
Επίσης επειδή υπάρχουν και οι ευρωεκλογές τώρα τελευταία η ΕΕ παρακαλεί τους πολίτες στο να πάνε να ψηφίσουν μέσω διαφορων διαφημίσεων Αλλά άλλα είναι τα ευρωπαικά κράτη και άλλο το ελληνικό κράτος
Η Δημοκρατία δεν είναι δεδομένη Ομως αυτό δεν το καταλαβαίνει ο νεοέλληνας Θεωρεί και λαθεμένα οτι επειδή η ελλάδα ως χώρα Γεννησε την Δημοκρατία δεν έχει ανάγκη να παει να ψηφίσει (Λάθος ιστορική διατύπωση αυτό διότι δεν ήταν εννιαίο κράτος κατα την αρχαιότητα Αλλα ήταν πόλεις κράτη πολιτεύματα και η Αθήνα δημιουργησε αυτό το πολιτικό θαύμα )