Αφού παντρέψανε τον Βάγγο με τον Μήτσο, τους έπιασε η εκλογοπιλάλα και μασκαρευτήκανε θεοσεβάμενοι
Του Παναγιώτη Λιάκου
Η πολιτική ελίτ και οι εγγύς κύκλοι της όχι μόνο μας καταπιέζουν, μας αδικούν και μας εκμεταλλεύονται, αλλά μας κογιονάρουν κι από πάνω. Οι πολιτικές που -οι εκπρόσωποι της ελίτ- εφαρμόζουν ή στηρίζουν διά της ψήφου και μέσω του γάμου τους και των λοιπών επιλογών τους βρίσκονται στην απέναντι όχθη του πνεύματος και του γράμματος του θείου νόμου. Αυτό δεν θέλει κολαούζους. Είναι χωριό που φαίνεται και κάνει μπαμ από χιλιόμετρα. Κι όμως, αυτοί ποντάρουν στη χρυσοφόρα για εκείνους αμνημοσύνη των πολλών και προεκλογικά γίνονται ο… Μανωλιός που βάζει τα ρούχα του αλλιώς, και βγαίνει στις ρούγες και τα μεϊντάνια και γυρεύει χειραψίες, χαμόγελα, συμπάθειες και -πάνω απ’ όλα- ψήφους.
Μόνο κάπως έτσι μπορείς να αντιμετωπίσεις τα οπτικά μηνύματα που στέλνουν urbi et orbi, στην πόλη και στην οικουμένη δηλαδή, απίθανες περσόνες όπως η πρωθυπουργική σύζυγος Μαρέβα Γραμπόφσκι και ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης.
Η Γραμπόφσκι κότσαρε έναν σταυρό μεγέθους αντιστοίχου με το φέσι που ‘χει φορέσει η Ν.Δ. στις τράπεζες και μοστραρίστηκε έτσι στην ακολουθία του Επιταφίου, για να δούμε πόσο υπέρκομψη και πόσο φουλ ούλτρα κομπλέ ορθόδοξα χριστιανικά φρονήματα τη διέπουν. Ίσως αυτό να γίνει πιστευτό από μέλη της πανίδας που διαθέτουν νοημοσύνη αρκετά χαμηλότερη από εκείνη της αμοιβάδας ή μιας νεκρής σαλούφας που ξέβρασε η θάλασσα σε ερημική παραλία. Οι λοιποί θα αισθανθούν δήγματα της οργής να πονούν τις συνειδήσεις τους και μπόλικη αποστροφή και αηδία.
Μια από τα ίδια και με τον Άδωνι, που ‘σκασε μύτη μεγαλοπαρασκευιάτικα στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Μαρούσι, μαζί με φωτογράφο, για να απαθανατίσει την κατάνυξη, την ευσέβεια και τη σεμνότητά του την ώρα που ασπάζεται τον Επιτάφιο.
Οι εικόνες, τελικά, δεν ψεύδονται. Μιλούν από μόνες τους, αρκεί να τις συνδυάζεις με τα γεγονότα και τη συγκυρία. Αφού οι εθνοσωτήρες μας παντρέψανε τον Βάγγο με τον Μήτσο, τους έπιασε η εκλογοπιλάλα και μασκαρευτήκανε θεοσεβάμενοι μπας και… επαναπατρίσουν καμιά ψήφο που τους ξέφυγε.
Μακάρι να ζούσε ο Ροΐδης, θα έγραφε το μυθιστόρημα « Πάπισσα Μαρέβα».
Ορθά τα όσα σχολιάζετε,θα είχε όμως ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον μια ανάλυση κοινωνική;ψυχιατρική;πολιτισμική; των ψηφοφόρων ,που με την ψήφο τους καθιέρωσαν ,ως παράγοντες της πολιτικής ζωής τους εν λόγω πολιτικούς.
Φίλε Ηλία
Ο φόβος να χάσουμε τα κεκτημένα και η προσδοκία να κερδίσουμε σε βάρος του μέσου πολίτη είναι τα ισχυρά κίνητρα που λαμβάνουμε αποφάσεις για την ψήφο μας.
Θα μου πεις, που είναι το αξιακό μας σύστημα, γιατί χάθηκαν οι ηθικοί κανόνες και γιατί εξομοιωθήκαμε με τους χοίρους της Κίρκης, γιατί αφήσαμε το ραβδί της να μας μεταμορφώσει;
Παρέμεινε άνθρωπος ο Οδυσσέας με το μόλυ του Ερμή και το σπαθί του, αλλά κυρίως με την ηθική και την ευφυΐα που επέδειξε σε όλη του την περιπλάνηση.
Λίγοι οι ηθικοί πολίτες, λίγοι αυτοί που μπορούν να σηκώσουν σπαθί στην εξουσία.
Άρα, περισσότεροι οι χοίροι που ψηφίζουν ομοίους τους, οπότε νάσου και το 41% του κ. Μητσοτάκη.