Η αφή του Αγίου Φωτός, ένα διαρκές θαύμα

Τα εντεταλμένα όργανα των δαιμονικών δυνάμεων ετοιμάζονται να εξαπολύσουν την τελική τους επίθεση, με σκοπό να προκαλέσουν παγκόσμιο χάος και τρόμο, αλλά και διαστρέβλωση της ευαγγελικής αλήθειας

Του Δημήτριου Νικ. Δασκαλάκη*

Στις μέρες μας, οι σκοτεινές δυνάμεις του διεθνούς σιωνισμού διεξάγουν με ιδιαίτερη ένταση έναν ύπουλο πνευματικό πόλεμο, ο οποίος δεν στρέφεται ευθέως κατά της ορθόδοξης πίστης, αλλά κατευθύνουν με ιδιαίτερη μαεστρία τα δηλητηριώδη βέλη τους εναντίον της δισχιλιετούς εκκλησιαστικής παραδόσεως, που διαφυλάσσει την ιερά παρακαταθήκη της βιωματικής σχέσης και εμπειρίας των πιστών ανθρώπων με τον Θεό. Επιδιώκουν δηλαδή -διά της πλαγίας οδού- να πλήξουν τα ιερά και οανάγια πρόσωπα της χριστιανικής θρησκείας, μολύνοντας τις ψυχές των ανθρώπων με τον ιό της αμφιβολίας και της ολιγοπιστίας.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ορισμένοι κύκλοι απεργάζονται συστηματικά την αποϊεροποίηση και τον αφελληνισμό των Ελλήνων πολιτών, επιχειρώντας με ιδιαίτερη επιμονή και μεθοδικότητα -υπό το πρόσχημα είτε της επιστημονικής έρευνας είτε της καλλιτεχνικής δημιουργίας- να κατεδαφίσουν κάθε μακραίωνη εθνική και θρησκευτική παράδοση, προκειμένου να περιέλθει σε λήθη, αφάνεια και λησμονιά το ελληνορθόδοξο εμπειρικό βίωμα.

ΨΕΥΔΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Δύο φορές (τουλάχιστον) τον χρόνο, κυρίως τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, επιστρατεύεται ένας ολόκληρος σατανικός μηχανισμός που επιδιώκει με συστηματικές και μεθοδευμένες εκστρατείες διακωμώδησης και ευτελισμού της ορθόδοξης πίστης να χλευάσει την αειπαρθενία της Υπεραγίας Θεοτόκου και να σπιλώσει την τελετή της αφής του Αγίου Φωτός, το οποίο εξέρχεται θαυματουργικά από τον Πανάγιο Τάφο.

Την κατανυκτική περίοδο της Μεγάλης Εβδομάδας παρατηρούνται έντονες αντιπαραθέσεις μεταξύ των θεοσεβούμενων ανθρώπων και των δήθεν «ορθολογιστών» (στην πραγματικότητα, ολιγοπίστων), με τους πρώτους να συγκλονίζονται από το επαναλαμβανόμενο θαύμα της αρρήτου εμφανίσεως του Αγίου Φωτός που σημειώνεται κάθε Μεγάλο Σάββατο, ενώ οι δεύτεροι αμφισβητώντας τη θαυμαστή θεοσημία αντιμετωπίζουν τη διαδικασία της τελετής περίπου ως αγυρτεία.

Μάλιστα, οι σκεπτικιστές, για να δικαιολογήσουν την πνευματική τους νωθρότητα, επικαλούνται τις μαρτυρίες των Αγιοταφιτών πατέρων, σύμφωνα με τις οποίες ανατρέπεται η «θεωρία του θαύματος», καθώς προκύπτει (όπως τουλάχιστον υποστηρίζουν) ότι οι ίδιοι οι μοναχοί του Παναγίου Τάφου είναι τελικώς αυτοί που ανάβουν με σπίρτα ή με αναπτήρα το φως της αγίας κανδήλας!

Δυστυχώς, στην εποχή μας παρατηρείται ένα ιδιαίτερα λυπηρό φαινόμενο μεγάλης πνευματικής παρακμής και κατάπτωσης: πολλοί ορθόδοξοι μοναχοί και ιερωμένοι παντός βαθμού και ιεραρχίας, έχοντας προσβληθεί από τον «μεταδοτικό ιό» της οικουμενιστικής ψευδοπνευματικότητας, που μολύνει τη γνήσια ασκητική παράδοση της Εκκλησίας με συνοδά συμπτώματα την ακατάσχετη αγαπολογία, την εξωτερική και επιφανειακή ευσέβεια και τον κοινωνικό ακτιβισμό, αδυνατούν να γευθούν τη βιωματική ορθόδοξη εμπειρία του θαύματος, με αποτέλεσμα να παραμένουν πνευματικά τυφλοί και ψυχικά απονεκρωμένοι.

Υπερκόσμια ευωδία

Από το βιβλιαράκι «Ο Άγιος Σωφρόνιος, Πατριάρχης Ιεροσολύμων, Συγκλονιστικά Θαύματα της Πίστεώς μας, το Άγιο Φως» (Εκδόσεις του Ορθοδόξου Ιδρύματος «Ο Απόστολος Βαρνάβας», σελ. 28, 29, 30, 32, 33 και 34),  αντλούμε  τα εξής εκπληκτικά στοιχεία αναφορικά με την τελετή της αφής του Αγίου Φωτός, τα οποία παραθέτουμε στο αναγνωστικό κοινό προς καταισχύνη των άνανδρων συκοφαντών και των παραχαρακτών της αλήθειας:

«Από τον Πανάγιο Τάφο εκχέεται συνεχώς υπερκόσμια ευωδία και κατά την τελετή της αφής του Αγίου Φωτός (περί την μεσημβρία κάθε Μεγάλου Σαββάτου) “βγαίνει” το Άγιο Φως θαυματουργικά (χωρίς να το ανάβει κανείς). Το Άγιο τούτο Φως, που εμφανίζεται ως “γλώσσα πυρός“ ή ως “επιτάφιος φωτοφάνεια”, μεταδίδεται από την Χάρη του Αγίου Πνεύματος μόνον στον Ορθόδοξο Πατριάρχη (Ορθόδοξο Αρχιερέα) και μέσω αυτού στους προσκυνητές, Ορθοδόξους, αιρετικούς, δύσπιστους και απίστους. Όταν πρωτοεμφανίζεται έχει μια απόχρωση γαλάζιου χρωματισμού και τα τρία πρώτα λεπτά δεν καίει καθόλου. Μπορεί κανείς να το ακουμπήσει στα χέρια του, στο στήθος του, στο στόμα του κ.λπ., χωρίς να πάθει τίποτε.

Την αλήθεια του Αγίου Φωτός διαλαλούν τα κάτωθι γεγονότα:

Α) Η αυτοψία και εξονυχιστική έρευνα του Παναγίου Τάφου, προ της σφραγίσεώς Του από τους αιρετικούς, προς τον σκοπό της διαπίστωσης τυχόν υπάρξεως φωτός ή αναμμένης κανδήλας ή εύφλεκτης ύλης κ.λπ.

Β) Η σωματική έρευνα του Πατριάρχου από αιρετικούς, προ της εισόδου του εντός του Παναγίου Τάφου, παρουσία του πλήθους, Αρχών, Εξουσιών, Διπλωματών, εργαζομένων στα ΜΜΕ προς ανεύρεση παντός ό,τι δύναται να μεταδώσει φως.

Γ) Η άγρυπνη και στενή παρακολούθηση του (Ορθόδοξου) Πατριάρχου -δικαιωματικά από Μονοφυσίτη Αρμένιο Ιερωμένο-, ο οποίος τον συνοδεύει, εισερχόμενος στον Πανάγιο Τάφο μαζί με τον Πατριάρχη, παραμένει δε στον προθάλαμο αυτού.

Δ) Η σχισμένη, τέλος, από το Άγιο Φως ευωδιάζουσα κολώνα (ευρισκομένη αριστερά της εισόδου του Ναού της Αναστάσεως) ήδη από το 1579. Το έτος 1579 μ.Χ. οι Αρμένιοι εδωροδόκησαν τους Τούρκους, που κατείχαν τα Ιεροσόλυμα, και το Μεγάλο Σάββατο εισήλθε στον Πανάγιο Τάφο ο ιδικός τους Πατριάρχης να πάρει το Άγιο Φως. Έτσι, οι Ορθόδοξοι με τον Πατριάρχη ήλθαν και έμειναν έξω από τον Ναό της Αναστάσεως, στην Αγία Αυλή. Η λύπη τους ήταν μεγάλη, γι’ αυτό προσεύχονταν στον Κύριο με πολύ πόνο. Ο Ορθόδοξος Πατριάρχης στεκόταν περίλυπος μπροστά στην αριστερή μαρμάρινη κολώνα της Πύλης του Ναού. Εν τω μεταξύ, εντός του Ναού ο Πατριάρχης των Αρμενίων και οι Αρμένιοι προσεύχονταν και παρακαλούσαν τον Κύριο να λάβουν το Άγιο Φως, αλλά δυστυχώς τούτο δεν εμφανιζόταν. Στο απέναντι τζαμί ήταν ανεβασμένος για να κάμει την συνηθισμένη προσευχή ο Άραβας Χότζας Εμίρης Τόνουμ. Έξαφνα, όμως, το Άγιο Φως “σχίζει” την κολώνα, που ήταν μπροστά στον (Ορθόδοξο) Πατριάρχη, και εμφανίζεται θαυμαστά προς μεγάλη χαρά των Ορθοδόξων. Ο Χότζας, βλέποντας το παράδοξο αυτό γεγονός και για να προλάβει το ωραίο ουράνιο φως, έπεσε κάτω και δεν έπαθε τίποτε. Και ενώ, όταν ήταν στον μιναρέ, υμνούσε τον Αλλάχ, τώρα άρχισε να φωνάζει ότι ο Χριστός είναι Θεός αληθινός και ότι Αυτόν πρέπει να προσκυνούμε. Οι Τούρκοι, ακούοντας τον Χότζα να κηρύττει τον Χριστό, αντί του Αλλάχ, τον έπιασαν και τον σκότωσαν (τον έκαψαν). Το ανωτέρω θαύμα συνέβη στις 18 Απριλίου 1579 επί Σουλτάνου Μουράτ και Πατριάρχου Ιεροσολύμων Σωφρονίου του Δ΄. Από τότε, σουλτανικό φιρμάνι όρισε ότι μόνον οι Ορθόδοξοι Έλληνες να μεταδίδουν το Άγιο Φως. Ο Μάρτυρας Εμίρης Τόνουμ αγίασε και ας μην ήταν Χριστιανός, διότι βαπτίσθηκε στο αίμα του μαρτυρίου του».

Ενώπιον της αδιαμφισβήτητης πραγματικότητας, οι εχθροί και οι διώκτες της Εκκλησίας παραμένουν άναυδοι και δυστυχώς αμετανόητοι και πνευματικά αναίσθητοι, εξακολουθώντας να διαδίδουν παραπλανητικώς ότι «το θαύμα είναι η πίστη» (υπονοώντας ότι για τους ίδιους είναι αδιάφορη, αμφίβολη και έκφραση θρησκοληψίας η πεποίθηση στη θαυματουργική εμφάνιση του Αγίου Φωτός), και επομένως αναιρούν τη δράση και την ευεργετική επενέργεια του Παναγίου Πνεύματος, παρασύροντας και άλλους στη δική τους ολιγοπιστία και πνευματική χλιαρότητα.

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Δυστυχώς, πονηροί άνθρωποι και γόητες κλείνουν το μάτι στον πεισματικά αμετανόητο και άγευστο της μυστηριακής χωής σημερινό άνθρωπο, σιγοψιθυρίζοντας στο αυτί του τούτα τα λόγια «Είναι καλό να πιστεύεις, αλλά να ξέρεις ότι αυτό που πιστεύεις δεν έχει την πληρότητα της Αλήθειας», με σκοπό να διασπείρουν στην ψυχή του την αμφιβολία για την εξ Αποκαλύψεως Αλήθεια που κηρύσσει και διδάσκει η Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία, κλονίζοντας εκ των έσω το οικοδόμημα της πίστης.

Την ίδια στιγμή, οι σύγχρονοι «ακτιβιστές» της οικουμενιστικής κίνησης επωφελούνται από το γεγονός της αποτρόπαιης κυριαρχίας του εωσφορικού πνεύματος της «Νέας Εποχής» και του τραγικού εφησυχασμού του ορθόδοξου κλήρου για να προωθήσουν την κοσμοθεωρία της «πλανητικής θρησκευτικής συνείδησης».

Επειδή έχουμε ήδη εισέλθει σε μια ιστορική φάση ασύλληπτης πνευματικής σύγχυσης, εκκλησιαστικής αταξίας και καταρράκωσης κάθε πνευματικής και ηθικής αξίας, όπου τα εντεταλμένα όργανα των δαιμονικών δυνάμεων ετοιμάζονται να εξαπολύσουν την τελική τους επίθεση με σκοπό να προκαλέσουν παγκόσμιο χάος και τρόμο, αλλά και διαστρέβλωση της ευαγγελικής αλήθειας, καλούμαστε να διαφυλάξουμε με ηρωικό και μαρτυρικό φρόνημα το ακαινοτόμητο της ορθόδοξης πίστης και την ιερότητα της εκκλησιαστικής μας παράδοσης, αναμένοντας να πανηγυρίσουμε τη μεγαλειώδη νίκη του Εσταυρωμένου και Αναστάντος Χριστού επί του «πρίγκιπα του σκότους».

*Δικηγόρος Αθηνών

  1. Το Πάσχα του 1999 βρέθηκα στα Ιεροσόλυμα και στον Παναγιο Τάφο. Πλημμύρα ο κόσμος και δεν κατάφερα να μπω μέσα. Σκαρφαλωσα στα σκαλάκια που εφάπτονται του τοίχου που είναι συνέχεια της πορτας και περιμενα εκεί κοιτώντας που και που μέσα από ένα παραχωμενο παράθυρο που έβλεπε μέσα στο ναό. Όταν μπήκε ο Πατριάρχης υπήρξε ένταση στη παρατήρηση και ξεκουραζα το κεφάλι μου από το παράθυρο,που υποτίθεται θα έβλεπα μέσα στο ναό το φως, κοιτώντας ψηλά τον ουρανό. Καταμεσήμερο, καταγαλανος καθαρός ουρανός και ξαφνικά βλέπω μια μεγάλη μπλε αστραπή, χωρίς κανένα θόρυβο. Ενώ σαστισα και αναρωτιόμουν τι ναναι αυτό σε δευτερόλεπτα άκουσα τις ιαχές μέσα στο ναό. Το Αγιο Φως είχε έρθει! Ήταν αυτή η μπλε αστραπή που μπήκε στο ναό και άναψε τις λαμπάδες του Πατριάρχη μέσα στον Παναγιο Τάφο! Αυτό έζησα Αυτό μαρτυρώ και όσα κι αν ακούει κανείς δεν μπορεί ν αρνηθεί Αυτό που ο ίδιος βίωσε……

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Λεβέντης αρχηγός στην πιο δραματική βραδιά

Τα αποδυτήρια είναι για κάθε ομάδα ό,τι το οικογενειακό τραπέζι. Εκεί χτίζονται οι σχέσεις, εκεί λύνονται ή δεν λύνονται...

Υπάρχουν ευθύνες πλέον του σουβλατζή

Κάποιοι πριν από εμάς είπαν: «Στην ειρήνη τα παιδιά θάβουν τους γονείς. Στον πόλεμο οι γονείς θάβουν τα παιδιά»...

Χρειάζεται ευρύτερο πλέγμα κινήτρων

Το ενδιαφέρον των νέων για σταδιοδρομία στις Ένοπλες Δυνάμεις έχει μειωθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια, και αυτό μπορεί να...

Η λαθροεισβολή δεν είναι κανονικότητα

Θυμάστε το συνοφρυωμένο, σκληρό ύφος με το οποίο πόζαρε ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ως ΥΠΕΘΑ, σαν τον Μακάρθουρ στην παράδοση...