Τελικά, όντως είναι άλλο πράγμα να χαχανίζεις στην τιβί κι άλλο να εκπροσωπείς ένα έθνος
Του Παναγιώτη Λιάκου
Η Ελεονώρα Μελέτη, που έχει ενημερώσει άπαντες στο τουίτερ ποιο πράγμα προτιμά να «τρώει» παρά να γράφει γι’ αυτό (βλ. το δημοσίευμα της στήλης της 1ης Απριλίου), κατόρθωσε να εκτεθεί στο πεδίο που υποτίθεται ότι κατέχει: την τηλεόραση. Εμφανίστηκε στην εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου «Ενώπιος ενωπίω» στον ΑΝΤ1 και εκεί, ερωτηθείσα σχετικά με την καταλληλότητά της για την αποστολή που θα κληθεί να επιτελέσει, απάντησε μέσες άκρες ότι θα τη μάθει στην πορεία. Αν την ψηφίσουμε, δηλαδή, θα διορίσουμε ακόμα μία που θα χρυσοπληρώνεται για να μάθει τη δουλειά πειραματιζόμενη στου κασίδη το κεφάλι.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τις κωμικοτραγικές απαντήσεις της στις ερωτήσεις Χατζηνικολάου:
Χατζηνικολάου: Εκεί που θα πας θα πρέπει να ασχοληθείς και με τα εθνικά θέματα.
Μελέτη: Όχι απαραίτητα.
Χατζηνικολάου: Κάποιες φορές θα είναι απαραίτητα, όταν θα σκάσει στο Ευρωκοινοβούλιο μια υπόθεση που βλάπτει για παράδειγμα την εικόνα της χώρας, θα πρέπει να απαντήσετε οι ευρωβουλευτές που είστε εκεί.
Μελέτη: Σαφώς αυτός είναι ένας γνώμονας. Ουσιαστικά είναι ο βασικός γνώμονας.
Χατζηνικολάου: Θέλω να πω, δεν υπάρχει ευρωβουλευτής με ειδικό χαρτοφυλάκιο.
Μελέτη: Υπάρχουν επιτροπές, έτσι;
Ίσως η κυρία Μελέτη να νομίζει ότι δεν θα… ενοχλήσει ιδιαίτερα η ασχετοσύνη της, αφού υπάρχουν επιτροπές κι εκείνη δεν θα συμμετέχει σε όσες δεν της κάνουν κέφι και αγνοεί το περιεχόμενό τους.
Επιπλέον, επιδιώκοντας να πείσει ότι είναι έξυπνη και δουλευταρού, κατόρθωσε μάλλον το αντίθετο, εκτοξεύοντας τον ακόλουθο λεκτικό μπακαλιάρο: «Γνωρίζω πολύ καλά ότι ο ευρωβουλευτής καλείται ουσιαστικά να μεταφέρει τις ανάγκες και τα θέματα της χώρας του πάντα σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Δεν θα ασκήσω γεωπολιτική, σαφώς, πολιτική. Ούτε θα πάω να κρίνω, αν θέλεις, το πώς θα πρέπει να εξελιχθούν κάποια ζητήματα που δεν άπτονται της δικής μου αρμοδιότητας».
Κάποιος να της πει ότι στο Ευρωκοινοβούλιο ασκείται αδιάκοπα γεωπολιτική και οι βουλευτές που μπορεί, για παράδειγμα, να ειδικεύονται στα αγροτικά ζητήματα καλούνται συχνά να ψηφίζουν για υποθέσεις όπως ο ρωσοουκρανικός πόλεμος, η στρατιωτική επιχείρηση του Ισραήλ στη Γάζα, η δημιουργία ευρωστρατού κ.ά.
Η σοβαρή άσκηση πολιτικής δεν έχει και τόση συνάφεια με τα πρωινάδικα – κι αν αποκτήσει, αυτό είναι σε βάρος της πολιτικής και όχι των πρωινάδικων.
