Του Χρήστου Μπολώση
Ενοχλήθηκε και ίσως και εξαγριώθηκε ο κ. Βορίδης, διότι κάποιοι… συμπολίτες μας, που λέει και ο κ. πρωθυπουργός, έγραψαν στο πεζοδρόμιο μπροστά στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου τα ονόματα των 57 νεκρών του χωρίς υπεύθυνου τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών.
Επίσης, ενοχλήθηκε και ο κ. Πορτοσάλτε, διότι στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ αναρτήθηκε μεγάλο πανό που να υπενθυμίζει το έγκλημα χωρίς αιτία και χωρίς υπευθύνους που συνετελέσθη στον θεσσαλικό κάμπο.
Αφού δηλώσουμε, εκ προοιμίου, ότι συμφωνούμε απολύτως και με τις δύο ενέργειες, με τη διευκρίνιση ότι η λίστα του αίματος είναι στο πεζοδρόμιο, δηλαδή μακριά από το μνημείο, θα θέλαμε να ρωτήσουμε τους δύο επιλεκτικώς εύθικτους άνδρες: Όταν βαφόταν η Βουλή με τα χρώματα των ΛΟΑΤΚΙ δεν είδαν καμία ασέβεια και κανένα αίσχος; Εκεί δεν προσβαλλόταν το κοινοβούλιο (παρακαλώ, κ. διορθωτά, με μικρό «κ»), αλλά και το μνημείο που βρίσκεται ακριβώς από κάτω;
Έχουμε βαρεθεί να μας δουλεύουν και μάλιστα με σατράπικο επιχείρημα, όπως το «Τα Τέμπη δεν έχουν πια σημασία αφού ‘’ξεπλύθηκαν’’ με το 41%», ενώ γνωρίζουν -ή μήπως όχι;- ότι το 41% δεν είναι 41%, αλλά πολύ μικρότερο.
Αν είναι δυνατόν μία δολοφονία, έστω και ενός αθώου ανθρώπου, να ξεπλένεται με ένα ποσοστό.
