Του Χρήστου Μπολώση
Θυμάστε οι παλιότεροι αλλά και οι διά αλληλογραφίας αντιστασιακοί τότε, επί στρατιωτικού καθεστώτος: «Απεφασίσαμεν και διατάσσομεν ότι διά λόγους δημοσίας τάξεως και ασφαλείας απαγορεύομεν πάσαν συγκέντρωσιν άνω των τριών ατόμων κ.λπ. κ.λπ.».
Τα χρόνια πέρασαν. Απεκατεστάθη η δημοκρατία στον τόπο όπου γεννήθηκε, αναπνεύσαμε ελεύθεροι και όλα αυτά, αλλά… Η αρχή έγινε με συγκεντρώσεις της Χρυσής Αυγής, που απαγορεύονταν «για λόγους δημοσίας τάξεως», όμως και αφού αυτήν τη φυλακίσαμε, έχουμε νέους κινδύνους «για τη δημοσία τάξη». Έτσι απεφασίσαμεν και διατάσσομεν: Απαγορεύεται η διεξαγωγή του τελικού Κυπέλλου Ελλάδος με παρουσία φιλάθλων, διότι κινδυνεύει η Ελλάς. Απαγορεύεται το συλλαλητήριο των φιλάθλων του Παναθηναϊκού κατά του Αλαφούζου, διότι κινδυνεύει ο… Αλαφούζος. Απαγορεύεται η συγκέντρωση φίλων της ΑΕΚ έξω από το ξενοδοχείο όπου κατέλυσε η αποστολή της ομάδος, διότι κινδυνεύει η αφρικανική φώκια.
Έτσι, σύντροφοι, με σοβιετικά μέτρα, πορευόμαστε και αξίζουν συγχαρητήρια στις Αρχές, που εφαρμόζουν τέλεια το «πονάει μάτι (μη λες “μάτι”…) κόβει κεφάλι». Τουλάχιστον ο Παττακός άφηνε και γινόταν ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος με φίλους και των δύο αντιπάλων, ενώ επέτρεπε και τους πανηγυρισμούς μετά. Τώρα προέχει η… δημόσια τάξη.
Σαφώς προέχει η δημόσια ταξις. Είναι ένα από τα βασικά θέματα που μας έκαναν να απαρνηθουμε την ΝΔ…όπως την κατάντησαν.
Έχει δημιουργηθεί μια ζέουσα και καθολική δυστοπία, μέσω της διασποράς φόβου, της ενθάρρυνση του «ιδιωτεύειν» και του άκρατου ατομικισμού. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά εδώ η κυβέρνηση το έχει «τερματίσει». Είμαστε δεύτεροι, πλέον, στον κόσμο σε ποσοστά κατάθλιψης, μετά την πολική Γροιλανδία. Η κυβέρνηση, με τον «ενθουσιασμό» πρωτοετούς φοιτητού, εβγαλε τα ασημικά της για να τα δείξει στην Εσπερία. Ελλάδα 2.0.
Τελικός στόχος είναι η πλήρης αποκοπή του ατόμου από τις συλλογικότητές του και ο πλήρης έλεγχος του από το Σύστημα (1984),
Αντίσταση, ελπίδα;
Αυτή τη στιγμή, ο μόνος τρόπος να ταρακουνήσουμε τις δυνάμεις της δυστοπίας είναι να πάμε να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές μαζικά υπέρ αντισυστημικών σχηματισμών. Ως αντίδραση στη δυστοπία και τον απανθρωπισμό. Μετά το ταρακούνημα, θα χρειαστούμε μερικό ή και ολικό «reset”. Ήδη θα έχει κερδιθεί η πρώτη μάχη για τον´Ανθρωπο, για εμάς, όλους.