Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως: Η Αριστερά ακόμα και σήμερα υπερέχει σε επίπεδο της πομπώδους δημόσιας παρουσίας και του ακτιβισμού. Βέβαια, οι συντηρητικοί πολίτες της χώρας ίσως δεν συμπαθούν τον ακτιβισμό σε κάθε του μορφή, γι’ αυτό και της παραχωρούν το σχετικό μονοπώλιο, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Έχει ενδιαφέρον ότι ο Αριστοτέλης, αν και Μακεδόνας, αν και διανοητής τέτοιου ύψους, ώστε να έχει αγιογραφηθεί και σε ορθόδοξους ναούς ανά τους αιώνες, δεν θυμόμαστε να έχει γίνει το φόντο για διαμαρτυρίες περί Συμφωνίας των Πρεσπών ούτε περί των τουρκικών προσβολών στα μνημεία των Ελλήνων. Κανείς δεν μένει ασυγκίνητος από τα τεκταινόμενα στην Παλαιστίνη, αλλά η ευκολία με την οποία υψώνονται ξένα μπαϊράκια την ώρα που το δικό μας ξεφτιλίζεται πανταχόθεν είναι εντυπωσιακή…
Πάντα αυτή ήταν η αριστερά, διεθνιστική και ακαλλιέργητη. Η δε δεξιά ήταν τρόφιμος καφενείου, χωρίς ιδεολογικό στίγμα, αγόμενη από πολιτικά ρουσφέτια και εμπαθής με την αριστερά.
Ο Παπανδρέου αντέστρεψε την κατάσταση, βόλεψε όλους τους αριστερούς με ρουσφέτια, οπότε έγιναν τεμπέληδες και αναλφάβητοι με πανεπιστημιακή πιστοποίηση.
Όσο για τους άτυχους δεξιούς, με λιγότερα προσόντα, μπήκαν στο περιθώριο και στη χλεύη των ΣημιτοΜητσοτάκηδων.
Μη ρωτάτε για τους ικανούς, αυτοί έφυγαν και συνεχίζουν να φεύγουν.
Για τη χώρα τα γνωρίζετε τα μαντάτα, η περισσότερο χρεωμένη και αυτή με τη μικρότερη ευημερία στην ΕΕ.