Προφητική ανάλυση Ρώσου στρατιωτικού: Οι αιτίες της «Πύρρειας νίκης» της Ρωσίας στην Ουκρανία

Σχεδόν ένα μήνα πριν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος των ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, και νυν στρατιωτικός αναλυτής, εξηγούσε γιατί η Ρωσία δεν έπρεπε να εισβάλει στην Ουκρανία και κατηγορούσε τους «προπαγανδιστές» που διακήρυτταν ότι η Ουκρανία θα πέσει μέσα σε λίγες ώρες ή ημέρες

Προφητική, υπό το πρίσμα των στρατιωτικο-πολιτικών εξελίξεων στην Ουκρανία, τρεις μήνες μετά την έναρξη του πολέμου, αποδεικνύεται η ανάλυση που είχε δημοσιεύσει στις 3 Φεβρουαρίου του 2022, δηλαδή σχεδόν ένα μήνα πριν τη ρωσική εισβολή (24-2), ο Μιχαήλ Χανταριόνοκ. 

Απόστρατος συνταγματάρχης, πρώην επικεφαλής στην επιχειρησιακή Διεύθυνση του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ο Μ.Χανταριόνοκ, στο άρθρο του, ως στρατιωτικού αναλυτή, που δημοσιεύθηκε στη ρωσική εφημερίδα, «Νεζαβίσιμοε βαέννοε αμπαζρένιε» (ανεξάρτητη στρατιωτική επιθεώρηση), αφενός εξέφραζε την άποψη ότι από πλευράς εθνικού συμφέροντος της Ρωσίας η χώρα δεν έπρεπε να επιτεθεί στην Ουκρανία, και αφετέρου ότι, παρά τους ιστορικούς, εθνικούς και πολιτιστικούς δεσμούς Ρώσων-Ουκρανών, οι Ουκρανοί δεν πρόκειται να υποδεχτούν τα ρωσικά στρατεύματα «με ψωμί και αλάτι» (αποτελεί παράδοση υποδοχής στους σλαβικούς λαούς).

Στο άρθρο του, με τον εύγλωττο τίτλο: «Προβλέψεις αιμοδιψών πολιτικών αναλυτών – Τα ενθουσιώδη… γεράκια και οι βιαστικοί… κούκοι», επιτίθεται με δριμύτητα κατά των προπαγανδιστών του πολέμου, οι οποίοι καλλιεργούσαν την αίσθηση στη ρωσική κοινή γνώμη ότι ένας πόλεμος με την Ουκρανία θα είναι περίπατος, τους κατηγορεί ότι αποπροσανατολίζει τον λαό, και -το κυριότερο- αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι, οι στρατιωτικοί, που παίρνουν τις αποφάσεις, αλλά τα κέντρα πολιτικής προπαγάνδας.

Από την αρχή του Φεβρουαρίου, βέβαια, κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι… αίματος του πολέμου, με συγκλονιστικές εξελίξεις και ανατροπές. Σήμερα, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς του Κιέβου και της Δύσης ότι οι ουκρανικές δυνάμεις είναι αλώβητες και νικηφόρες, η πραγματικότητα είναι θλιβερή. Οι απώλειες των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι δραματικές. Κάτι, άλλωστε, που με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο φάνηκε στη Μαριούπολη, με τη συνεχιζόμενη μαζική παράδοση των εγκλωβισμένων Ουκρανών στα υπόγεια του εργοστασίου, «Αζοφστάλ».

Εξίσου άσχημη, όμως, είναι και η εικόνα της ρωσικής πλευράς, η οποία μάλιστα διέθετε πολύ μεγαλύτερες και ισχυρότερες ΕΔ από τις ουκρανικές. Οι ρωσικές απώλειες είναι πολύ μεγάλες, ενώ το στρατιωτικό αποτέλεσμα είναι πολύ κατώτερο του αναμενόμενου (για το Κρεμλίνο). Ουσιαστικά, οι προπαγανδιστικοί πανηγυρισμοί των προπαγανδιστών του Κρεμλίνου για γρήγορη νίκη, όχι μόνο δεν έχει υλοποιηθεί, αλλά η Ρωσία, ως όλα δείχνουν, έως τώρα, καταγάγει «Πύρρειο νίκη». Βέβαια, μένει να φανεί πως θα εξελιχθούν τα γεγονότα στο άμεσο μέλλον, και εάν θα συνεχιστεί ο πόλεμος, όπως πολλοί προβλέπουν, ολόκληρο το καλοκαίρι, ίσως και περισσότερο, κ.ο.κ.

Από αυτή την άποψη έχει μεγάλο ενδιαφέρον η ανάλυση του Μ.Χανταριόνοκ.

Ιδού, αναλυτικότερα, τι έγραφε στις 3 Φεβρουαρίου: 

«Ορισμένοι εκπρόσωποι της ρωσικής πολιτικής τάξης υποστηρίζουν ότι η Ρωσία είναι σε θέση να επιφέρει μια συντριπτική ήττα στην Ουκρανία μέσα σε λίγες ώρες, ή ακόμα και σε μικρότερο διάστημα. Ας δούμε πως και εάν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα τέτοιες δηλώσεις.

Στην κοινότητα των αναλυτών της Ρωσίας πρόσφατα ρίζωσε έντονα η άποψη ότι δε θα χρειαστεί καν να σταλούν στρατεύματα στο έδαφος της Ουκρανίας, καθώς οι Ένοπλες Δυνάμεις αυτής της χώρας βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.

Ορισμένοι πολιτικοί αναλυτές τονίζουν ότι ένα συντριπτικό ρωσικό πλήγμα θα καταστρέψει σχεδόν όλα τα συστήματα επιτήρησης και επικοινωνίας της Ουκρανίας, το πυροβολικό και τους σχηματισμούς αρμάτων μάχης. Επιπλέον, αρκετοί ειδικοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, έστω και ένα συντριπτικό πλήγμα από τη Ρωσία, θα είναι αρκετό για να τερματιστεί ένας τέτοιος πόλεμος.

Ως κερασάκι στην τούρτα, ορισμένοι αναφέρουν ότι κανείς στην Ουκρανία δε θα υπερασπιστεί το «καθεστώς του Κιέβου».

Δε θα είναι περίπατος

Ας ξεκινήσουμε με το τελευταίο. Το να ισχυριστεί κανείς ότι ουδείς στην Ουκρανία θα υπερασπιστεί το καθεστώς σημαίνει πλήρη άγνοια της στρατιωτικο-πολιτικής κατάστασης και της διάθεσης των ευρειών μαζών του λαού στο γειτονικό κράτος.

Επιπλέον, ο βαθμός μίσους, που, όπως άπαντες γνωρίζουν, είναι το πιο αποτελεσματικό καύσιμο για την ένοπλη πάλη, στη γειτονική χώρα σε σχέση με τη Μόσχα είναι ειλικρινά υποτιμημένος. Κανείς στην Ουκρανία δε θα συναντήσει τον ρωσικό στρατό με ψωμί κι αλάτι και λουλούδια.

Φαίνεται ότι τα γεγονότα στη νοτιοανατολική Ουκρανία το 2014 (σ.σ. πόλεμος και αυτονόμηση της Ανατολικής Ουκρανίας, ανατροπή του τότε φιλορώσου προέδρου, Γιανουκόβιτς, προσάρτηση της Κριμαίας) δε δίδαξαν σε κανέναν τίποτα.

Τότε, περίμεναν ότι ολόκληρη η ανατολική πλευρά της Ουκρανίας θα μετατρεπόταν σε Νοβορωσία (σ.σ. Νέα Ρωσία) με μια έφοδο, μέσα σε λίγα λεπτά. Είχαμε ήδη φτιάξει τους χάρτες (σ.σ. της «Νοβορωσίας»), είχαμε κιόλας… προσλάβει το προσωπικό των μελλοντικών διοικήσεων των πόλεων και περιφερειών, μέχρι και τις νέες σημαίες των περιοχών είχαμε ετοιμάσει.

Όμως, στη συντριπτική πλειοψηφία του, ο ρωσόφωνος πληθυσμός αυτού του τμήματος της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων πόλεων όπως το Χάρκοβο, η Ζαπαρόζιε, το Ντνιεπροπετρόφσκ, η Μαριούπολη, δεν υποστήριξε αυτά τα σχέδια. Έτσι, τότε, το όραμα της «Νοβορωσίας»… ανατινάχθηκε και… πέθανε ήσυχα.

Κοντολογίς, η… εκστρατεία απελευθέρωσης του 2022, κατά το πρότυπο και την ομοιότητα του 1939, δε θα λειτουργήσει με κανέναν τρόπο. Σε αυτή την περίπτωση, καλό θα ήταν να λάβουμε υπόψιν μας τα λόγια του κλασικού της σοβιετικής λογοτεχνίας, Αρκάντι Γκαϊντάρ (Arkady Gaidar), που σήμερα είναι πιο επίκαιρα από ποτέ: «Δε θα έχουμε μια εύκολη μάχη, αλλά μια σκληρή μάχη».

«Λίγο αίμα, καταλυτικό πλήγμα»

Όσον αφορά τους ισχυρισμούς περί «καταλυτικού πλήγματος από τη Ρωσία», το οποίο θα καταστρέψει «πρακτικά όλα τα συστήματα επιτήρησης και επικοινωνίας, το πυροβολικό και τους σχηματισμούς αρμάτων μάχης των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας».

Κατ’ αρχήν, τέτοιοι όροι χρησιμοποιούνται από τους κάθε λογής πολιτικούς αναλυτές και δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με τη στρατιωτική επιστήμη. Σκόπιμο είναι, λοιπόν, να μη χρησιμοποιούνται. (…) Ωστόσο, επιθέσεις σε στόχους προτεραιότητας και μαζικά πλήγματα μπορούν να πραγματοποιηθούν στο μέτωπο.

(…) Αλλά τι σημαίνει ένα μαζικό πλήγμα στο μέτωπο; Κατ’ αρχήν, να σημειώσουμε ότι για να γίνει αυτό η ηγεσία των ΕΔ θα πρέπει να έχει στη διάθεσή της έτοιμα όλα τα μέσα της αεροπορίας, του πυροβολικού, του εξοπλισμού ηλεκτρονικού πολέμου, κ.ο.κ.. (…) Αλλά, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, ο βαθμός της ζημιάς από ένα μαζικό πλήγμα στον εχθρό θα είναι το πολύ της τάξεως του 60%-70%.

Φυσικά, το μαζικό πλήγμα θα προκαλέσει μεγάλες απώλειες στον πιθανό εχθρό. Αλλά το να περιμένει κανείς να συντρίψει τις ένοπλες δυνάμεις ενός ολόκληρου κράτους με μόνο ένα τέτοιο χτύπημα δείχνει απλώς αχαλίνωτη αισιοδοξία. Κατά τη διάρκεια των υποθετικών στρατηγικών ενεργειών στο θέατρο των επιχειρήσεων, θα χρειαστεί να γίνουν όχι μια και δύο, αλλά πολύ περισσότερες τέτοιες επιχειρήσεις μαζικών πληγμάτων.

Επιπλέον, τα αποθέματα των -πολλά υποσχόμενων και υψηλής ακρίβειας- όπλων στις Ένοπλες Δυνάμεις της Ρωσικής Ομοσπονδίας δεν είναι απεριόριστα. Υπερηχητικά βλήματα τύπου Zircon δεν είναι ακόμη σε χρήση. Και ο αριθμός των πυραύλων, Kalibr, (πύραυλοι Κρουζ που εκτοξεύονται από τη θάλασσα), Kinzhals, Kh-101 (πύραυλοι Κρουζ που εκτοξεύονται από αέρα) και Iskander, στην καλύτερη περίπτωση, μετριούνται σε εκατοντάδες (δεκάδες στην περίπτωση των Kinzhals).

Αυτό το οπλοστάσιο δεν είναι αρκετό για να εξαφανίσει από προσώπου γης ένα κράτος στο μέγεθος της Γαλλίας και με πληθυσμό άνω των 40 εκατομμυρίων. Δηλαδή, την Ουκρανία, η οποία έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.

Περί αεροπορικής υπεροχής

Μερικές φορές κάποιοι Ρώσοι ειδικοί ισχυρίζονται ότι, εφόσον οι υποθετικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία θα πραγματοποιηθούν υπό συνθήκες πλήρους κυριαρχίας των ρωσικών αεροσκαφών στον αέρα, ο πόλεμος θα είναι εξαιρετικά σύντομος και θα τελειώσει στο συντομότερο δυνατό διάστημα.

Όμως, ξεχνούν ότι οι ένοπλοι σχηματισμοί στο Αφγανιστάν, κατά τη σύγκρουση του 1979-1989, δε διέθεταν ούτε ένα αεροσκάφος, ούτε ένα ελικόπτερο. Κι όμως, ο πόλεμος σε αυτή τη χώρα κράτησε έως και 10 χρόνια.

Αλλά και οι Τσετσένοι μαχητές δεν είχαν ούτε ένα αεροσκάφος. Κι όμως, οι μάχες εναντίον τους κράτησαν για αρκετά χρόνια και κόστισαν στις ρωσικές δυνάμεις πολύ αίμα και θύματα.

Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, αντίθετα, διαθέτουν έστω κάποια μαχητικά αεροσκάφη και μέσα αεράμυνας.

Πενθήστε εκ των προτέρων

Τώρα σχετικά με τη διαπίστωση ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας βρίσκονται σε άθλια κατάσταση».

Φυσικά, οι ΕΔ της Ουκρανίας έχουν προβλήματα με την αεροπορία και τα σύγχρονα συστήματα αεράμυνας. Πρέπει όμως να αναγνωριστούν και τα εξής: Αν μέχρι το 2014 οι ΕΔ της Ουκρανίας ήταν κατά τα πρότυπα του σοβιετικού στρατού, τα τελευταία επτά χρόνια δημιουργήθηκε στην Ουκρανία ένας ποιοτικά διαφορετικός στρατός, σε εντελώς διαφορετική ιδεολογική βάση και σε μεγάλο βαθμό στα πρότυπα του ΝΑΤΟ. Το, δε, ΝΑΤΟ προμήθευε και συνεχίζει να παρέχει σύγχρονα όπλα και εξοπλισμό στην Ουκρανία.

Σχετικά με το πιο αδύναμο σημείο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, την Πολεμική Αεροπορία. Δε μπορεί να αποκλειστεί ότι η «συλλογική Δύση» (σ.σ. έτσι ονομάζει η Μόσχα τις Δυτικές χώρες – ΕΕ και ΝΑΤΟ), σε αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα θα προμηθεύσει το Κίεβο με μαχητικά αεροσκάφη, από δεύτερο χέρι (σ.σ. κάτι που επεδίωξε να κάνει, αν δεν έγινε, η Πολωνία). Ωστόσο, τα τεχνικά – επιχειρησιακά χαρακτηριστικά αυτών των μεταχειρισμένων «προϊόντων» δε θα διαφέρουν από την πλειοψηφία των αεροσκαφών της ρωσικής ΠΑ.

Φυσικά, σήμερα οι ΕΔ της Ουκρανίας είναι σημαντικά κατώτερες από τις ΕΔ της Ρωσικής Ομοσπονδίας όσον αφορά τις στρατιωτικές και επιχειρησιακές τους δυνατότητες. Κανείς δεν το αμφισβητεί αυτό, ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση.

Αλλά και ελαφρά τη καρδία να αντιμετωπίζεται αυτός ο στρατός δεν πρέπει. Πρέπει να θυμόμαστε πάντα την παρακαταθήκη του Αλεξάντρ Σουβόροφ: «Ποτέ μην περιφρονείς τον εχθρό σου, μην τον θεωρείς πιο ανόητο και πιο αδύναμο από εσένα».

Τώρα όσον αφορά τον ισχυρισμό ότι οι Δυτικές χώρες δε θα στείλουν ούτε έναν στρατιώτη να πεθάνει για την Ουκρανία. Έτσι είναι. Ωστόσο, σε περίπτωση εισβολής της Ρωσίας, κάθε άλλο παρά αποκλείεται η παροχή μαζικής βοήθειας προς τις ΕΔ της Ουκρανίας από τη «συλλογική Δύση» με μεγάλη ποικιλία όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού και χύδην παραδόσεις κάθε είδους υλικού (σ.σ. κάτι που έγινε και συνεχίζεται).

Ως προς αυτό, η Δύση έχει ήδη δείξει σαφώς τις πρωτόγνωρες διαθέσεις της, τις οποίες, όμως, όπως φαίνεται, δεν είχε προβλέψει η Μόσχα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ και οι χώρες του ΝΑΤΟ θα ξεκινήσουν κάποιου είδους… μετενσάρκωση του Lend-Lease, που διαμορφώθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (σ.σ. πράγματι ο Μπάϊντεν «ξεπάγωσε» τη σχετική ρύθμιση για να βοηθήσει την Ουκρανία). Δεν αποκλείεται και μια εισροή εθελοντών από τη Δύση, η οποία μπορεί να είναι πολύ μεγάλη (σ.σ. κάτι που επίσης γίνεται).

Παρτιζάνοι και παρανομία

Τέλος, σχετικά με τη διάρκεια μιας υποθετικής ρωσικής εκστρατείας. Στη ρωσική κοινότητα ειδικών, κάποιοι κάνουν λόγο για αρκετές ώρες, μερικές φορές ακόμη και αρκετές δεκάδες λεπτά. Ωστόσο, ξεχνούν ότι όλα αυτά τα έχουμε ξαναζήσει. Η φράση «θα καταλάβουμε μια πόλη με ένα αερομεταφερόμενο σύνταγμα μέσα σε δύο ώρες», επαναλαμβάνεται συνεχώς και έχει γίνει μπανάλ.

Να υπενθυμίσουμε, πάντως, ότι η πανίσχυρη σταλινική NKVD (σ.σ. κρατική υπηρεσία πληροφοριών – δημόσιας τάξης και υπουργείο Εσωτερικών) και ο σοβιετικός στρατός των πολλών εκατομμυρίων πολέμησαν τους παράνομους εθνικιστές στη Δυτική Ουκρανία για περισσότερα από 10 χρόνια.

Τώρα, μάλιστα, υπάρχει μια πιθανότητα ολόκληρη η Ουκρανία να περάσει στο αντάρτικο. Επιπλέον, αυτοί οι σχηματισμοί μπορούν εύκολα να δράσουν και μέσα σε ρωσικό έδαφος (σ.σ. κάτι που, κατά τη Μόσχα, ήδη συμβαίνει με σαμποτάζ).

Μάχες στις πόλεις

Ο ένοπλος αγώνας στις μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας είναι γενικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Είναι γνωστό ότι η μεγάλη πόλη είναι το καλύτερο πεδίο μάχης για τον αδύναμο και τον λιγότερο προηγμένο τεχνολογικά.

Σοβαροί ειδικοί τονίζουν ότι σε ένα μητροπολιτικό κέντρο είναι δυνατόν, όχι μόνο να αναπτυχθούν χιλιάδες ή ακόμα και δεκάδες χιλιάδες μαχητές, αλλά και να προστατευθούν από την υπεροχή και τη δύναμη πυρός του αντιπάλου (σ.σ. μια πρακτική που συστηματικά εφαρμόζουν οι Ουκρανοί).

Επίσης, εκεί μπορεί ο αντίπαλος να εφοδιάζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και να αναπληρώνει τις απώλειες σε ανθρώπους και εξοπλισμό. Σήμερα πλέον, ούτε τα βουνά, ούτε τα δάση, ούτε οι ζούγκλες δίνουν μια τέτοια ευκαιρία.

Κοινή πεποίθηση είναι ότι το αστικό περιβάλλον βοηθά τους αμυνόμενους, επιβραδύνει την κίνηση των επιτιθέμενων, επιτρέπει την ανάπτυξη ενός αριθμού – ρεκόρ μαχητών, και αντισταθμίζει την υστέρηση σε δυνάμεις και τεχνολογίες.

Και στην Ουκρανία, ως γνωστόν, υπάρχουν πολλές μεγάλες πόλεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με ένα εκατομμύριο κατοίκους. Έτσι, ο ρωσικός στρατός κατά τη διάρκεια ενός υποθετικού πολέμου με την Ουκρανία μπορεί να συναντήσει πολύ περισσότερα… Στάλινγκραντ και… Γκρόζνι (!).

Πόλεμος αντίθετος στα εθνικά συμφέροντα

Δε θα υπάρξει, λοιπόν, Βlitzkrieg (σ.σ. κεραυνοβόλος πόλεμος) στην Ουκρανία. Οι δηλώσεις ορισμένων εμπειρογνωμόνων όπως ότι «ο ρωσικός στρατός θα νικήσει τις περισσότερες μονάδες των ΕΔ της Ουκρανίας σε 30-40 λεπτά», ότι «η Ρωσία είναι σε θέση να νικήσει την Ουκρανία σε 10 λεπτά σε περίπτωση γενικευμένου πολέμου», ή ότι «η Ρωσία θα νικήσει την Ουκρανία σε οκτώ λεπτά», δεν είναι σοβαρά πράματα.

Τέλος, το πιο σημαντικό. Μια ένοπλη σύγκρουση με την Ουκρανία, στην παρούσα, δεν ανταποκρίνεται στα εθνικά συμφέροντα της Ρωσίας. Ως εκ τούτου, είναι καλύτερο για ορισμένους υπερβολικά… ενθουσιώδεις Ρώσους ειδικούς να ξεχάσουν τις φαντασιώσεις τους».

  1. Ηταν σαφές από την αρχή ότι η Ουκρανία θα χάσει αλλά και ότι η Ρωσία δεν μπορεί να νικήσει.
    Το καλύτερο πιθανό αποτέλεσμα για τη Ρωσία θα οδηγούσε σε ένα τεράστιο αντάρτικο στην Ουκρανία και στη συνέχεια σε τρομοκρατικές επιχειρήσεις μέσα στη Ρωσία.
    Τελικά έχουμε το καλύτερο πιθανό αποτέλεσμα για την Ουκρανία, ένα στάσιμο πεδίο μάχης.,

    Είναι εντυπωσιακή η λάθος εκτίμηση που έκανε η Ρωσία αλλά ακόμη πιο εντυπωσιακή είναι αυτή των δικών μας αντιδυτικών. Το μίσος τους για την Δύση έκανε τη Ρωσία που έχει το 1/10ο του ΑΕΠ των ΗΠΑ ή της Κίνας να φαντάζει στα μάτια τους υπερδύναμη! Μια Ρωσία που εξάγει ουσιαστικά μόνο πρώτες ύλες όπως το Κογκό στο μυαλό τους φάνταζε ως τεχνολογικός γίγαντας. Μια Ρωσία που έχει καταφέρει να ναυπηγήσει μόνο 2 φρεγάτες τα τελευταία 30 χρόνια νόμιζαν ότι είχε ναυτικό. Μια Ρωσία που ακόμη φτιάχνει παράγωγα του αποτυχημένου άρματος από τον Πόλεμο του Κόλπου Τ-72 υποτίθεται θα έφτανε στο Παρίσι. Ενώ δεν έχουν δει ποτέ τους ένα τεχνολογικό προιόν της Ρωσίας πιστευαν ότι έχει το τεχνολογικό υπόβαθρο να ανταγωνιστεί τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Κίνα, την Ιαπωνία ή τη Κορέα.

    Τα πιο πάνω μας λένε πολλά για τη ψυχολογική κατάσταση των Πουτινικών μας αλλά και για τη πλήρη αδυναμία τους να αναλύσουν και να κατανοήσουν τη πραγματικότητα.
    Και μιας και αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού ένα από τα στοιχήματα της κοινωνίας μας θα είναι ο διάλογος μαζί τους και η σταδιακή επούλωση του φυχολογικού τραύματος που έχουν και που τους οδηγεί σε τόσο ακραία φαντασιακή θεώρηση του κόσμου μας.

  2. Οι Ρώσοι ξέρουν τι κάνουν. Η αργή εξέλιξη των επιχειρήσεων τούς έχει δώσει πρόσθετες πλεονεκτήματα σε άλλους τομείς ζημιωνοντας κυρίως την ΕΕ.

  3. Έχει πλάκα εδώ μέσα κάποιοι να σχολιάζουν την ρώσικη οπλική τεχνολογία. Ακόμα και αν η Ρωσία δεν έχει τόσο προηγμένα όπλα , θέλω να πω στον Ζελεδακο από πάνω ότι η Δύση έχει δύσει, επίσης να μας πει που είναι ο Μιχαήλ ο φίλος του; Επίσης τον Ιούλιο μήπως να πάει στο χωριό του γιατί εκεί θα έχει και καμιά κοτουλα και καμιά πατατουλα ; Άστο ζελέ δεν το έχεις.

  4. @ George N

    Δεν είναι απλώς αντιδυτικοί,έχουν κόλλημα ειδικά με τη Ρωσία.Ένας ορθολογιστής αντιδυτικός, εάν υποθέσουμε ότι υπάρχει αυτό το είδος σήμερα, θα πόνταρε στην Κίνα.
    Αυτή θα είναι ο μεγάλος αντίπαλος των ΗΠΑ στον 21ο αιώνα.
    Αν και κατά καιρούς γράφουν διάφορα για την Κίνα,βλέπεις ότι δεν υπάρχει καθόλου ενθουσιασμός για την άνοδό της.Ποντάρουν στη Ρωσία όπως μια ζωή παρ ότι είναι κουτσό άλογο με οικονομία ισοδύναμη με της Ισπανίας.
    Την εποχή του αντιμνημονίου πόσους άκουσες να λένε να ζητήσουμε λεφτά από την Κίνα που έχει ατέλειωτα και πόσους από τη Ρωσία που δεν έχει;
    Στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών μετά το δημοψήφισμα περίμεναν τηλεφώνημα από τον Πούτιν και όταν ήλθε ο Τσίπρας και τους είπε ότι ο Πούτιν του είπε ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι,αποφάσισαν να πάνε στο τρίτο μνημόνιο.
    Μιλάμε για πολιτικούς αρχηγούς τώρα,όχι για οπαδούς.
    Πόσο μυαλό χρειάζεται για να καταλάβεις ότι μια οικονομία με το ΑΕΠ της Ισπανίας δεν μπορεί να υποκαταστήσει σε χρήμα τα δάνεια από 17 χώρες της ευρωζώνης ακόμη και αν θέλει,διότι δεν έχει;

  5. @ Ψυχραιμία

    Εντάξει ο τύπος είχε πιστέψει τον Βαρουφάκη που κάνει μπαμ από χιλιόμετρο ότι δεν διάλεξε τυχαία πουκαμίσες απλά δεν πήρε ή δεν του πήραν τις σωστές.
    Με δεδομένο αυτό θα ήταν εντελώς ουτοπική μια ανάλυση της κατάστασης μια και αυτή απαιτεί επαφή με τη πραγματικότητα.
    Αλλά αυτά δείχνουν τα μεγάλα προβλήματα που έχει η αριστερά μας ενώ αντίστοιχα είναι τα προβλήματα και στη δεξιά μας. Δεν ήσαν σίγουροι ότι ο Πούτιν θα σταματούσε στο Παρίσι?
    Το ζήτημα είναι αλλού όμως. Υπάρχει αυτός ο κόσμος (ηγέτες και οπαδοί) γιατί το δυτικόφιλο τμήμα, αυτό που θεωρεί (από το 1821!!) ότι η Ελλάδα είναι τμήμα της Δύσης απέτυχε να το υλοποίησει.
    Το μέγεθος της αποτυχίας συναρτά και το μέγεθος της αποδοχής του φαντασιακού κόσμου των Πουτινικών. Και είναι μεγάλο ενώ ενίοτε και πλειοψηφικό όπως με το δημοψήφισμα του 2015.
    Είναι η επιτυχία της οικοδόμησης ενός δυτικόστροφου κράτους που θα επιτρέψει την ενσωμάτωση ώστε να σταματήσουν να υπάρχουν δύο Ελλάδες.
    Αυτό είναι το αίτημα των καιρών μας. Και αυτό το αίτημα δεν μπορεί να απευθύνεται στους Πουτινικούς αλλά στους μη.

  6. @Plistoanax
    Εγώ φίλε μου δεν έκανα εκτιμήσεις εύκολης επικράτησης της Ρωσίας τον Φεβρουάριο. Ελεγα ότι ήταν εντελώς άστοχη ενέργεια μια περιφερειακή δύναμη σε τεχνολογική υστέρηση και με μικρή σχετικά οικονομία που βασίζεται σε πρώτες ύλες να πιστεύει ότι η λύση στα προβλήματά της είναι ένας επιθετικός πόλεμος κατάκτησης της διπλανής χώρας.
    Αλλοι τις έκαναν τέτοιες εκτιμήσεις που τώρα έχουν εξαφανισθεί.
    Ελπίζω εσύ να είσαι εδώ γύρω το καλοκαίρι για να το ξαναδούμε.

  7. Λοιπόν λούμπεν ζελέ φιλελε! Η χώρα με το μέγεθος του Πλούτωνα τροφοδοτεί με τρόφιμα και πρώτες ύλες το μισό πλανήτη. Από το Σεπτέμβρη λοιπόν πουλόβερ και χωριό, έτσι γιατί η Ρωσία είναι μια μικρή οικονομία χωρίς δυνατότητες και με όπλα παλιατζουρες. Ααα και κάτι άλλο ο Σαρλ Μισέλ σε ποιο υπόγειο σταματησε από το φόβο του για να αλλάξει πάνα; Επίσης αν υποθέσουμε ότι “ορθολογιστικά” είναι όπως τα λες! Πώς έχεις την εντύπωση ότι :
    1) Η Ρωσία θα πει και ευχαριστώ για τα γεγονότα της Ανατολικής Ουκρανίας

    2) Ότι οι Έλληνες που υποστηρίζουν την Ρωσία είναι φονταμενταλιστές.

    Φονταμενταλιστές είναι άτομα του λόγου σου που υποστηρίζετε τον αφοπλισμό των νησιών και την αποστολή οπλισμού σε χώρα που η κυβέρνηση της έχει κάνει τρομερές πράξεις εναντίων των Ελλήνων της Οδησσού, της Σεβαστούπολης , της Μαριούπολης κτλ.

    Έχει ο καιρός γυρίσματα όμως!!!

  8. Ας μην τσακωνόμαστε όμως δεν υπάρχει λόγος! Στο τέλος της ημέρας σου εύχομαι να είσαι με την σωστή πλευρά της ιστοριας και να έχουν εντελώς άδικο οι μπλιετ που που υποστηρίζει η μισή Ελλάδα και βάλε. Ειλικρινά no offence μακάρι να έχεις δίκιο! 🙂

  9. @Plistoanax
    ΟΚ μου αποδίδεις πράγματα που ποτέ δεν είπα.
    Η γνώμη μου για την Ουκρανία είναι χείριστη και θεωρώ ότι απέτυχε να μετασχηματισθεί μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ. Απέτυχε να διατηρήσει μια στοιχειώδη αμυντική ικανότητα και έτσι έφερε το πόλεμο.

    Αν παρακολουθούσες τη συζήτηση εδώ θα ήξερες ότι μιλάω για επικείμενο στρατηγικό αιφνιδιασμό της Ελλάδας από τη περασμένη δεκαετία (που τελικά έγινε το 2020), το αυτό και για την ανάγκη αμυντικής προπαρασκευής για να αποφευχθεί ο πόλεμος.

    Για τους Ελληνες που υποστηρίζουν τη Ρωσία αυτό που λέω είναι ότι είναι μια συναισθηματική αντίδραση. Που δειχνει πλήρη αποκοπή από το έθνο-κράτος που δημιουργήθηκε το 1821. Το θεωρούν προτεκτοράτο. Καταφεύγουν στο φαντασιακό χώρο και δίνουν μάχες κόντρα σε ανεμόμυλους.
    Αυτό εξηγεί τη λάθος εκτίμηση της πραγματικότητας κάθε φορά και τον βολονταρισμό.
    Και ως αιτία του προβλήματος θεωρώ τους “δυτικόφιλους” Γιατί δεν τα κατάφεραν να δώσουν ότι υποσχέθηκαν.

  10. @ George N

    Σε μια δημοκρατία δεν μπορεί η μειοψηφία να επιβάλλει τις απόψεις της και κυρίως να κατασκευάσει κράτος και θεσμούς όπως τους θέλει.
    Από τη στιγμή που έχουμε στη μεταπολίτευση ελεύθερες εκλογές ήταν βέβαιο ότι ενώ σε επίπεδο διακυβέρνησης θα μοιάζαμε πιο πολύ με τη δυτική δημοκρατία αφού αυτοί οι θεσμοί εισήχθησαν,σε επίπεδο οικονομίας και κρατικού μηχανισμού θα αποκλίναμε αφού η λαική πλειοψηφία πίστευε άλλα.
    Η πορεία της Ελλάδος από το 1981 και μετά είναι case study του φαινομένου.

  11. Ο Πούτιν έκανε τον πόλεμο εκμεταλλευόμενος την ύφεση στη δύση τα δύο τελευταία χρόνια , καθώς και την κόπωση των δυτικών πληθυσμών. Η δύση από την μεριά της προελτοιμαζε τον πόλεμο στην Ουκρανία , μια παγίδα για τον Πούτιν , αλλά επί του πεδίου φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι Ουκρανοί δεν ανταποκρίθηκαν όπως σχεδίαζαν. Δεν μπορώ να διαβάζω ότι ο Πούτιν έχασε τον πόλεμο , καθώς ο πόλεμος είναι στο οικονομικό πεδίο και όχι στις μάχες. Ο πόλεμο ς θα κριθεί στην οικονομία τα επόμενα χρόνια. Για όσους δεν γνωρίζουν παραπέμπω στις δηλώσεις του Κίσσινγκερ. Καλό είναι να διαβάσουν πρώτα ποιος είναι ο Κύριος. Είναι εκείνος που κατάφερε να προσεγγίσει την Κίνα και να την φέρει κοντά στην δύση. Απομονώθηκε η Σοβιετική Ένωση και κατέρρευσε. Έτσι επικράτησε η δύση χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Τώρα αυτό σου λέει, κάντε πίσω γιατί αν ενώσουν τις δυνάμεις τους Ρωσία και Κίνα η δύση δεν έχει καμία ελπίδα. Υπάρχουν άνθρωποι στην δύση που μέσα στην αλαζονία τους νομίζουν ότι η Ρωσία είναι Συρία η Λιβύη. Θέλουν να πιστεύουν ότι θα δουν τους Ρώσους να λιντσάρουν τον Πούτιν στην κόκκινη Πλατεία. Είναι επικίνδυνοι και σε αυτούς απευθύνθηκε ο Κίσσινγκερ. Όταν έχει προηγηθεί η εισβολή των Αμερικανών στο Κογκρέσο και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα θυμίζει εμφυλιο. Ξέρει καλά τον Πούτιν και ξέρει ότι ότι λέει το κάνει ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν έχει καμία σχέση με το Αφγανιστάν. Οι Ρώσοι στην Ουκρανία παίζουν εντός έδρας. Αν θέλει με τους πυραύλους που έχει την ισοπεδωνει όλη σε μια βδομάδα. Ο Ρωσικός λαός έχει στο DNA του μεγάλες νίκες του παρελθόντος. Ζουν για την τιμή και έχουν αξίες που προέρχονται και συνεχίζονται μέσα από τα βάθη του χρόνου. Όποιος το υποτιμάει αυτό την πληρώνει.Αγγλοι, Γάλλοι Τούρκοι , Γερμανοί. Οι Αμερικανοί ποιον μεγάλο πόλεμο κέρδισαν η οι Βρετανοί τους τελευταίους αιώνες? Αν δεν ήταν οι Ρώσοι στα ανατολικά , θα τους πνίξει οι Γερμανοί στην θάλασσα. Τελευταίο , το να βλέπει κάποιος την πραγματικότητα όπως διαμορφώνεται δεν σημαίνει ότι παιρνει και θέση.

  12. @Bolivar
    Η ΕΣΣΔ κατερρευσε γιατί δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει την τρίτη βιομηχανική επανάσταση.
    Η Ρωσία έκανε βήματα τα τελευταία 30 χρόνια χρησιμοποιώντας τη δυτική τεχνογνωσία. Τώρα είναι σε αποδομή.
    Δεν συζητάμε καν για την 4η. Που δυσκολεύεται να παρακολουθήσει η Δυτική Ευρώπη!
    Το μέλλον της επομένως είναι προκαθορισμένο. Το ίδιο με αυτό της Οθωμανικής ή της Μογγολικής Ινδικής αυτοκρατορίας.

  13. Δυστυχώς για την Δύση, και για την χώρα μας αν πάρουμε στα σοβαρά την ρήση περί του ανήκειν ( παρόλο που ποτέ δεν δεν μας δέχτηκε ως μέρος της αλλά μονάχα ως παρακολουθημα αυτής) , η Ρωσία καταφέρνει να βγει νικήτρια σε αυτή την πρώτη φάση.
    Η συνοχή του ΝΑΤΟ έχει περάσει από την φάση της εξαναγκασμένης συσπείρωσης στην, με μαθηματική ακρίβεια, επακολουθούμενη διάλυση, η βιομηχανία στερούμενη πρώτων υλών αλλά και ενέργειας μπαίνει σε στασιμότητα μέχρι να έρθει η κάμψη, ο υποβαθμισμένος πρωτογενής τομέας καταρρέει και οι καταπιεσμένες κοινωνίες από τα καμώματα των φαρμακευτικών ( αντιμετώπιση κορονοιου) δεν θα αργήσουν να ξεσπάσουν.
    Μέσα σε όλα αυτά, και παρά τις προβλέψεις πως ο Πουτιν δεν θα προλάβει να έχει την τύχη των Σαντάμ και Καντάφι γιατί θα τον προλάβει ο καρκίνος, βλέπουμε πως ο χρόνος κυλάει υπέρ του.
    Η υποτιθέμενη έλλειψη προετοιμασίας στο στρατιωτικό πεδίο, κάτι που θα φανεί αν είναι αληθές στην κορύφωση του δράματος σε Λουχανσκ και Ντόνετσκ, χρησιμοποιείται από τα δυτικά ΜΜΕ ώστε να μην φαίνονται οι προετοιμασίες που είχαν γίνει στην αντιμετώπιση του οικονομικού πολέμου που ανέμεναν στην Μόσχα και στον οποίο μαλλον τα καταφέρνουν καλά.
    Εξ αρχής είχα κάνει την εκτίμηση πως η μάχη της Ουκρανίας αποτελεί το πεδίο που θα τεθούν οι όροι με τους οποίους η Ρωσία θα ενταχθεί στην Δύση. Μια σκληρή διαπραγμάτευση αν μη τι άλλο, αλλά όταν μιλάμε για μεγάλες δυνάμεις δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το ισχυρότερο νόμισμα είναι το αίμα και τα τετελεσμένα επί του πεδίου.
    Σε αυτό το πλαίσιο, με την αμερικανική βοήθεια να φτάνει στα όρια της καθώς η αποστολή πυραυλικών συστήματων μεγάλου βεληνεκούς στους Ουκρανούς είναι πέρα από τα όρια ( εάν γίνει χτύπημα από τέτοιου είδους συστήματα εντός της ρωσικής επικρατείας είναι μάλλον δεδομένη αλλά και νομιμοποιημένη η απάντηση σε αεροδρόμια εντός των νατοϊκών χώρων όπως η Πολωνία) μάλλον θα οδηγηθούμε σε πίεση των δυτικών προς την Ουκρανία να παραδοθεί από εδώ και πέρα.
    Και αυτό το γεγονός θα προσφέρει ανακούφιση στις Δυτικές κοινωνίες αλλά και στα αντίστοιχα πολιτικά συστήματα.
    Ο κύριος προβληματισμός όμως είναι άλλος: δεδομένης της αμερικανικής κρίσης στο εσωτερικό αλλά και της ιμπεριαλιστικής στάσης των Δημοκρατικών παραδοσιακά, θα περιελθουν οι ΗΠΑ σε φάση εσωστρέφειας ή θα εξάγουν τα εσωτερικά τους προβλήματα στον Ειρηνικό στο άμεσο μέλλον έχοντας ρυθμίσει κατά κάποιο τρόπο το ευρωπαϊκό πεδίο με τον εγκλωβισμό της επανεξοπλισμενης Γερμανίας μεταξύ της Γαλλίας και της ανασφαλους Πολωνίας, την ρύθμιση των σχέσεων με την Ρωσία αλλά και την ικανοποίηση της Τουρκίας με πάσης φύσεως ανταλαγματα( αλήθεια ποια μπορεί να είναι αυτά?) δημιουργώντας τις συνθήκες του γνωστού ιστορικά παιγνίου “διαιρεί και βασίλευε”?

    Υ.γ. αλήθεια, μετά από όλα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία 3 χρόνια στον δυτικό κόσμο, με τις επιθέσεις σε κάθε πεδίο ελευθεριών, απορώ με αυτούς που θεωρούν πως η Δύση είναι δημοκρατία και όχι μεταδημοκρατικη ολιγαρχία. Για να παραφράσω τον Έλληνα πρωθυπουργό, μια αναδρομή στα τηλεοπτικά ΜΜΕ θα μας πείσει.

  14. Άξιος ο κυριουλης, ας τον προσλάβει το τουρκοκάναλο μας για αναλυτή.

  15. Ο σύνδεσμος https://www.pentapostagma.gr/kosmos/7093508_imerologio-enos-ekpaideyti-toy-tagmatos-azof-oi-dyskolies-ta-kathikonta-osa

    Γεωργιανός αντισυνταγματάρχης, και εκπαιδευτής του Συντάγματος του Αζόφ Georgy Kuparashvili, ένας από αυτούς που υπερασπίστηκαν τη Μαριούπολη από την αρχή της μεγάλης ρωσικής εισβολής, μίλησε στο Radio Svoboda, για όσα διαδραματίστηκαν στο υπόγειο του Azovstal. Τραυματίστηκε, χειρουργήθηκε και τελικά κατάφερε να διαφύγει με ένα ελικόπτερο που προσγειώθηκε στο εργοστάσιο.
    Ο Γεωργιανός αξιωματικός, με 20ετή πείρα, εκπαιδευμένος σε χώρες του ΝΑΤΟ και στις πιο μεγάλες συγκρούσεις του κόσμου, εκπαιδεύει το τάγμα Αζόφ εδώ και οκτώ χρόνια και είναι μαζί τους στη Μαριούπολη από την πρώτη μέρα της ευρείας κλίμακας εισβολής της Ρωσίας.
    Ο Georgy Kuparashvili, ένας εκπαιδευτής που δημιούργησε μια στρατιωτική σχολή τόσο για στρατιώτες όσο και για αξιωματικούς του Αζόφ, ήταν μέντορας του Διοικητή του Συντάγματος Ντένις Προκοπένκο και ήταν σε επαφή μαζί του μέχρι να φύγει και ο τελευταίος στρατιώτης του Αζόβσταλ .
    Ο Kuparashvili πιστεύει ότι η απόφαση να αποσυρθούν οι μαχητές από το Azovstal ήταν η σωστή. Ελπίζει ότι η ασφάλεια του ουκρανικού στρατού, που τέθηκε υπό ρωσικό έλεγχο, παρακολουθείται όλο το εικοσιτετράωρο από διεθνείς οργανισμούς.
    Ακολουθεί η συνέντευξη
    – Τραυματίστηκες. Πως συνέβη;
    Τραυματίστηκα στις 17 Μαρτίου, μετά από μια συμπλοκή. Ο εχθρός είχε άρματα μάχης και ελαφρύ πεζικό. Και συγκρούστήκαμε μετωπικά. Και κατά τη διάρκεια αυτών των μαχών, δέχτηκα τραύματα από σφαίρες στην κοιλιά, που επηρέασαν και τα πόδια. Τώρα είμαι σε ακινησία.
    – Συνέβη στη Μαριούπολη;
    Ναι, συνέβη στη Μαριούπολη. Στις 22 και 23 Φεβρουαρίου τα είδαμε όλα να έρχονται. Αρχίσαμε να προετοιμαζόμαστε για αυτό και ήταν σαφές ότι, δυστυχώς, οι Ρώσοι κατακτητές κινούνταν πολύ γρήγορα από το νότιο τμήμα της χερσονήσου της Κριμαίας . Πολύ γρήγορα! Για κάποιο λόγο, δυστυχώς, δεν δόθηκε επαρκής αντίσταση .Ελπίζω ότι οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν ανάλογα. Και έφτασαν γρήγορα στο Μπερντιάνσκ και, όπως γνωρίζετε, το κατέλαβαν. και στην συνέχεια κατευθύνθηκαν στη Μαριούπολη. Την ίδια περίοδο έγιναν και μάχες κοντά στο Σιροκίνο, όπου ενέτειναν τη δράση τους. Η Μαριούπολη περικυκλώθηκε πολύ γρήγορα, μέσα σε λίγες ημέρες. Χάσαμε κάθε επικοινωνία, ήταν πολύ δύσκολα.
    – Πόσοι στρατιώτες ήταν στην πόλη;
    -Η φρουρά ήταν: Το σύνταγμα Azov, 3057 μέρος της Εθνικής Φρουράς, η υπηρεσία περιπολίας της αστυνομίας (τα παιδιά από την υπηρεσία περιπολίας έμειναν μαζί μας μέχρι το τέλος), υπήρχαν μερικοί συνοριοφύλακες και δύο τάγματα από την 36η Πεζοναυτική Ταξιαρχία. Δεν γνωρίζω τον συνολικό αριθμό, αλλά μέχρι περίπου τρεις χιλιάδες. Ωστόσο, έχω αμφιβολίες για τον ακριβή αριθμό. Το τάγμα Αζόφ είχε επιφορτιστεί με την προστασία της πόλης και του άμαχου πληθυσμού, που είναι ο κύριος στόχος.
    Υπήρχαν όμως και τρεις αποστολές μάχης. Είχαμε αναλάβει να κατευθύνουμε τους εχθρούς σε άλλα σημεία, ώστε να δώσουμε την δυνατότητα στις ΕΔ των Ουκρανών να προετοιμαστούν καταλλήλως.
    Το δεύτερο καθήκον ήταν η ανασύνταξη των δυνάμεων που θα απωθούσαν τους Ρώσους κατακτητές, ειδικά επειδή ασκούσαν μεγάλη πίεση στο Κίεβο. Με την αντίστασή μας προσελκύσαμε μεγάλο αριθμό εχθρικών δυνάμεων. Και τρίτον έπρεπε να δώσουμε στη χώρα χρόνο να πάρει τα όπλα που χρειαζόμαστε από τους διεθνείς φίλους και εταίρους μας.
    Η χώρα έπρεπε να κερδίσει χρόνο. Και το τάγμα Azov εκτέλεσε τέλεια και τα τρία καθήκοντα. Δυστυχώς, με μεγάλες απώλειες, αλλά το “Azov” επέζησε. Ήταν αδύνατο. Αλλά τα παιδιά το έκαναν .
    – Πώς καταλήξατε στο Azovstal;
    Με έφεραν τραυματισμένο στο Azovstal. Η πόλη είχε βομβαρδιστεί, δεν υπήρχαν νοσοκομεία, είχαν καταστραφεί. Έτσι κατέληξα στο εργοστάσιο. Φανταστείτε: ένα υπόγειο, ένα λεγόμενο bunker, μόλις λίγους ορόφους κάτω από το σπίτι. Εκεί είχαμε γιατρούς, χιερουργήθηκα υπό αυτές τις άσχημες συνθήκες. Οι γιατροί μας δεν ξεκουράζονταν καθόλου. Είχαμε μονίμως τραυματισμένους στρατιώτες. Δεν μπορώ με σιγουριά να σας πω, πόσες ημέρες έκατσα εκεί τραυματισμένος. Μέσα στο σκοτάδι, δεν μπορείς να αντιληφθείς τίποτα.
    -Πότε καταφέρατε να δραπετεύσετε;
    Ένα ελικόπτερο μας παρέλαβε, προσγειώθηκε απευθείας στο έδαφος του εργοστασίου, το οποίο δέχθηκε πυρά από παντού! Από τον ουρανό, από την γη και από την θάλασσα. Εκείνο το βράδυ, θυμάμαι: δόθηκε εντολή να βγάλουν τους βαριά τραυματίες. Ήταν τέσσερις το πρωί, έπρεπε να είμαστε στο σημείο. Είμαι ευγνώμων σε όλα τα παιδιά, δημιούργησαν μια ασπίδα για να προστατεύσουν το ελικόπτερο. Αλλά ήταν τρελό, θα σου πω! Ωστόσο, αυτή η τρέλα απέδωσε.
    – Η γνώμη σας για την πρόσφατη απόσυρση μαχητών από το Azovstal. Πώς νιώθετε για αυτήν την ειδική επιχείρηση;
    “Azov”, το οποίο ήταν ακόμα υποταγμένο στις δυνάμεις – από την αστυνομία, την Εθνική Φρουρά, τους συνοριοφύλακες, τους πεζοναύτες – η φρουρά εκπλήρωσε το καθήκον. Φανταστείτε μια μικρή μονάδα να ”χαστουκίζει” τον Πούτιν και τους στρατηγούς του. Δεν το περίμεναν. Έχουμε συγκεντρώσει όλη αυτή τη δύναμη για να επιτρέψουμε σε άλλους να ανασυνταχθούν, να αποκαταστήσουν τα επιχειρησιακά αποθέματα. Το Γενικό Επιτελείο της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που ήθελε να πάρει το Κίεβο σε τρεις μέρες και να καταλάβει την Ουκρανία, απέτυχε. Και ήταν πολύ θυμωμένοι, γιατί δεν τους βγήκε και ντρέπονταν μπροστά σε όλο τον κόσμο. Έτσι, άρχισαν να μας βομβαρδίζουν και να ρίχνουν όλη τη δύναμη που είχαν. Το τάγμα Azov έκανε τα πάντα για να εκκενώσει τους αμάχους που παρέμειναν στο Azovstal. Νομίζω ότι πήραμε τη σωστή απόφαση. Ξέρω ότι υπήρχε πνευματική συνιστώσα και ετοιμότητα να παλέψουμε μέχρι τέλους. Υπήρχαν όμως πολλοί τραυματίες -όχι μόνο από το Αζόφ, αλλά και από άλλες μονάδες, στις οποίες δεν επιτρέπεται να φύγουν, πεθαίνουν στα χέρια σου, σε αποθήκες, επειδή δεν έχεις πλέον φάρμακα – έχουν δαπανηθεί όλοι οι πόροι.
    – Πώς πιστεύετε ότι πρέπει να λυθεί τώρα όλη αυτή η κατάσταση;
    – Λοιπόν, πρώτα απ ‘όλα – το κράτος και όλοι θα συμμετέχουν σε αυτό, θα δουλέψουν. Δεν μπορώ να αποκαλύψω όλες τις λεπτομέρειες αυτής της επιχείρησης, αλλά προσπαθούν να κάνουν ανταλλαγή αιχμαλώτων πολέμου. Αλλά είναι μια πολύ μακρά διαδικασία, δεν θα συμβεί γρήγορα.
    – Υπάρχουν εγγυήσεις ότι οι στρατιωτικοί δεν θα βασανιστούν; Όπως γνωρίζετε, συγκεκριμένα, η στάση της ρωσικής πλευράς απέναντι στο Αζόφ είναι , θα λέγαμε, ιδιαίτερη.
    Η ρωσική πλευρά αποκαλεί τους Αζοφίτες ως τρομοκράτες, κανίβαλους, φασίστες, ναζί – οι ίδιοι δημιούργησαν αυτήν την προπαγάνδα Ναι, η ρωσική πλευρά έχει ιδιαίτερη στάση απέναντι μας, αυτό είναι ξεκάθαρο! Γιατί αυτή η μονάδα έδωσε σκληρές μάχες. Έχουμε δύο βασικές απαιτήσεις. Θα συνεργαστούμε με όλους τους οργανισμούς. Γιατί η εμπιστοσύνη στη Ρωσία δεν αξίζει ούτε μια δεκάρα. Δεν μπορούν να κρατήσουν τον λόγο τους. Και αυτοί είναι άνθρωποι χωρίς τιμή. Αλλά ελπίζω ότι δεν θα αγγίξουν τα παιδιά, δεν θα παραβιάσουν τον λόγο τους. Κάναμε έκκληση στη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού και στον Διεθνή Διαμεσολαβητή για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα να τους παρακολουθούν όλο το 24ωρο. Με έναν στόχο – να σώσουμε τις ζωές και την αξιοπρέπεια των αιχμαλώτων μας πολέμου. Το απαιτούμε. Η τιμή και η υγεία των αιχμαλώτων πολέμου πρέπει να διαφυλαχθεί.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Ο Πούτιν ως άλλοθι

Ο τρόμος που επικρατεί στις τάξεις του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και της ηγεσίας του εν όψει των επερχόμενων ευρωεκλογών...

Έτοιμοι να τα «βρουν» ήταν Ρώσοι και Ουκρανοί

Ένα 17σέλιδο μυστικό έγγραφο, που θα μπορούσε να είχε τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία πριν καλά καλά ξεκινήσει, δημοσιεύεται...

Ένας οικονομολόγος στο τιμόνι του ρωσικού υπουργείου Άμυνας

Η αλλαγή-έκπληξη στην ηγεσία του ρωσικού υπουργείου Άμυνας στη Ρωσία ερμηνεύεται από δύο απλά νούμερα. Ο συνδυασμένος προϋπολογισμός του...

Οι ταραχές στα αμερικανικά πανεπιστήμια

Την αποκάλεσαν «Ματωμένη Πέμπτη» («Bloody Thursday»), όμως, στην πραγματικότητα, την 15η Μαΐου 1969, από τις συγκρούσεις μεταξύ αστυνομίας και...