Παιχνίδια παραγραφής 

Οι αλλαγές στη σύνθεση του Γνωμοδοτικού και οι αναμενόμενες δικαστικές διακοπές στέλνουν την υπόθεση στο βαθύ φθινόπωρο. Αν η ελληνική Δικαιοσύνη καθυστερήσει και κριθεί η υπόθεση παραγεγραμμένη, τι θα «φταίει» ο κύριος Τριαντόπουλος που αθωώθηκε για το μπάζωμα;

Του Μανώλη Κοττάκη

Όταν τέθηκε πρώτη φορά το ζήτημα της σύνθεσης του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου που θα κληθεί να αξιολογήσει ως «φυσικός δικαστής» την υπόθεση Τριαντόπουλου, η Βουλή και το υπουργείο Δικαιοσύνης διχάστηκαν για το ποιος ευθύνεται που στη λίστα των προς κλήρωση δικαστών περιλαμβάνονταν κάποιοι που απείχαν έναν μήνα από τη συνταξιοδότηση. Μεταξύ αυτών και η απερχόμενη εισαγγελεύς του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη. Ο κατάλογος που εστάλη από τον Άρειο Πάγο στο υπουργείο Δικαιοσύνης προς διαβίβαση στη Βουλή περιείχε το όνομά της, αλλά ο κύριος Φλωρίδης αρνήθηκε να αναλάβει την ευθύνη να το διαγράψει. Ο δε πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης επίσης δεν έδειξε διατεθειμένος να φορτωθεί την ευθύνη για την αρρυθμία και το κατέστησε σαφές με διαρροή προς τα μέσα ενημέρωσης. Σήμερα που μιλάμε, σύμφωνα με όσα μας είπε παράγων που παρακολουθεί τη διαδικασία εκ του σύνεγγυς, το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο για τον κύριο Τριαντόπουλο είναι στον αέρα.

Δύο από τα μέλη του συνταξιοδοτήθηκαν προχθές, ενώ ένα άλλο φέρεται ότι απεβίωσε. Η εισαγγελεύς στην οποία έχει ανατεθεί η υπόθεση άρχισε να εξετάζει μάρτυρες, με πρώτους τα αδέλφια που με τα μηχανήματά τους έκαναν το μπάζωμα, αλλά αν τυχόν καταλήξει σε πόρισμα εν ευθέτω χρόνω για πρόταση παραπομπής ή μη του Χρήστου Τριαντόπουλου στο Ειδικό Δικαστήριο, δεν έχει πού να αποταθεί. Δεν υπάρχει Γνωμοδοτικό Συμβούλιο με πλήρη σύνθεση για να το στείλει. Άρα πάει πίσω η έκδοση βουλεύματος που θα θέτει την υπόθεση στο αρχείο διά απαλλαγής ή θα την παραπέμπει στο Ειδικό Δικαστήριο για να τη δικάσει. Τούτων δοθέντων και εφόσον οι πληροφορίες μας είναι ακριβείς, η Βουλή πρέπει να επαναλάβει την κλήρωσή της για την κάλυψη των κενών θέσεων των τακτικών μελών του Γνωμοδοτικού ακόμα κι αν ήθελε εννοηθεί ότι θα καλύψουν τις θέσεις αυτές προσωρινά οι αναπληρωματικοί. Τινές εκ των οποίων συχνάζουν σε πολυτελή resorts εσχάτως. 

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος τοποθετήθηκε σαφώς για το ζήτημα της παραγραφής στην υπόθεση Τριαντόπουλου και άλλες συναφείς: Πρέπει καλού κακού λόγω αντικρουόμενων συνταγματικών ερμηνειών για την ισχύουσα παραγραφή (λόγω της καθυστερημένης εναρμόνισης του εκτελεστικού νόμου με το νέο Σύνταγμα) η έρευνα να έχει ολοκληρωθεί και το βούλευμα να έχει εκδοθεί έως το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της Βουλής. Αυτή περαιούται το αργότερο Οκτώβριο ή Νοέμβριο. Ωστόσο, οι αλλαγές στη σύνθεση του Γνωμοδοτικού και οι αναμενόμενες δικαστικές διακοπές στέλνουν την υπόθεση στο βαθύ φθινόπωρο. Σε χρονοδιαγράμματα οριακά. Αν η ανεξάρτητη ελληνική Δικαιοσύνη καθυστερήσει το βούλευμά της και κριθεί η υπόθεση παραγεγραμμένη, τι θα «φταίει» ο κύριος Τριαντόπουλος που αθωώθηκε για το μπάζωμα; Εκείνος θα έχει να ισχυρίζεται ότι «πήγαμε στη Δικαιοσύνη κατόπιν αιτήματός μου, τι έκανε αυτή δεν με αφορά, ήμουν στη διάθεσή της». Καταλαβαίνετε πού πάμε; Ποια είναι η κατεύθυνση; 

Αν η συγκάλυψη γίνει και θεσμικά με το παιχνίδι των καθυστερήσεων, οι πολιτικές συνέπειες για το πολιτικό σύστημα θα είναι κατακλυσμιαίες. Θα επικυρωθεί η συνενοχή της Δικαιοσύνης στη συγκάλυψη. Υπάρχει καιρός ακόμη όμως. Αρκεί να θέλουν να μας εκπλήξουν οι δικαστές μας όπως μας εκπλήσσει η Κοβέσι. Ιδού η Ρόδος συνεπώς, ιδού και το Γνωμοδοτικό.

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»

  1. Η καίρια ερώτηση είναι μία.
    Γιατί δεν υπάρχει εν έτει 2025 και μάλιστα βαίνοντας προς το τελευταίο πεντάμηνο του έτους, αξιωματική αντιπολίτευση με προοπτική διακυβέρνησης;

    Ποιος οφείλεται από αυτό;
    Γιατί συμβαίνει αυτό;
    Και κυρίως, ποιος διαμόρφωσε και με ποιες μεθόδους αυτή την κατάσταση;

    Μιλάμε για μια κατάσταση με ανεξέλεγκτες υποκλοπές, παρασκήνια, μεσάζοντες, στυγνό πελατειακό κράτος, και μια πραγματικά ένοχη αδράνεια (αντιπολίτευση μεγαλοστομιών και τυπολατρική) ως να επρόκειτο για καταναγκασμό.

    Αυτό που συμβαίνει στο πολιτικό σύστημα καθαυτό είναι ό,τι πιο σκανδαλώδες, και κυρίως η αιτία για την ασυδοσία της προσωποπαγούς μητσοτακικης εξουσίας.

  2. Κύριε Κοττάκη, μιας και το καλοκαίρι περνάει γρήγορα, εγώ θα πρότεινα στις 3 του Σεπτέμβρη να βγει ο λαός στους δρόμους ζητώντας Σύνταγμα.

  3. Μπήκαν οι κατσικοκλέφτες στο μαντρί, απαλλοτριώνουν, ασχημονούν, καταστρέφουν αλλά απαιτούν την ατιμωρησία, ποζάρουν ως κομματάρχες.

    Σκοτεινός ο κόσμος τους, ακόμη περισσότερο χαλασμένοι οι σάπιοι πολιτικοί που στηρίζουν αυτούς, αλλά και τον εαυτό τους.

    Πολιτικό όργανο ο εγκέφαλος, αυτός που σχεδίασε την ανίερη πράξη της κλοπής και της απαλλοτρίωσης των συνειδήσεων, οι ανεγκέφαλοι φραπέδες και χασάπηδες απλά είναι τα εκτελεστικά όργανα, είναι οι κομματάρχες τους.

    Βασικό μέλημα των πολιτικών, η εξασφάλιση της ατιμωρησίας τους.

    Νομοθέτησαν οι ίδιοι την ατιμωρησία τους.

    Δεν τους αγγίζει τίποτα, μεταξύ τους δικάζονται, όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

    Τα θεσμικά όργανα της Βουλής αθωώνουν πάντα τους παραβατικούς συναδέλφους τους, τα δε χρονικά περιθώρια της παραγραφής ελάχιστα.

    Η δικαιοσύνη στα σκουπίδια, η αδικία καθημερινή πρακτική..

    Μόνοι τους ψήφισαν την συνταγματική τους απαλλαγή για οτιδήποτε αδίκημα διαπράττουν, ακόμη και για την κλοπή δημοσίου χρήματος.

    Περισπούδαστοι κομματικοί συνταγματολόγοι (κάτι σαν τους αντιφατικούς σεισμολόγους), ερμηνεύουν κατά το δοκούν τις ψηφισμένες από τους ίδιους τους πολιτικούς διατάξεις του Συντάγματος, αυτές που του παρέχουν ασυλία και με περισπούδαστη επίφαση δικαίου μας κοροϊδεύουν.

    Καμία χώρα δεν διαθέτει συνταγματικές διατάξεις παροχής ασυλίας σε παραβατικούς πολιτικούς, μόνο η Ελλάδα.

    Η δικαιοσύνη είναι κλινικά νεκρή, η πολιτική ανομία μας πνίγει.

    Μας στερούν το οξυγόνο της δικαιοσύνης.

    Ο φυσικός δικαστής δεν τους ακουμπά, αυτοί με τη σειρά τους αποθρασύνονται και παρανομούν.

    Κοινωνία χωρίς δικαιοσύνη είναι τόπος που οι πολίτες δεν αποκτούν ευμάρεια, μόνο φτώχεια, καταπίεση και ανελευθερία.

    Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θέλει να μπλέξει σε χώρα όπου οι πολιτικοί κάνουν ανεξέλεγκτα αδικήματα και κλέβουν ατιμώρητα δημόσιο χρήμα.

    Χωρίς επενδύσεις πεθαίνουμε σαν χώρα, εκεί η ανάπτυξη και η καλυτέρευση της ζωής μας γίνεται όνειρο απατηλό.

    Οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα, οι δε εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι δεν έχουν πόρους διαβίωσης, μισό μήνα μετά την πληρωμή τους.

    Ο αλαζόνας πρωθυπουργός μας λέει πως μετά από αυτόν υπάρχει χάος, τα δε πληρωμένα ΜΜΕ το επαναλαμβάνουν για να το εμπεδώσουμε.

    Όμως, χάος υπάρχει στη διακυβέρνηση του, το δημιουργεί η πολιτική του ανικανότητα.

    Κακό το συναπάντημα του Κυριάκου με την πατρίδα μας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Τελευταία άρθρα

Απλές πατριωτικές κινήσεις

Συνήθως η χώρα μας είναι ουραγός στην υλοποίηση διεθνών δεσμεύσεών της, με συνέπεια μάλιστα κάποιες φορές να έχει τιμωρηθεί...

Τουρκολιβυκό… παρακολούθημα!

Η κυβερνητική κρίση, με τη δημόσια -ενώπιον της εγχώριας κοινής γνώμης και των ξένων ενεργειακών ομίλων- αναζήτηση υπουργικών ευθυνών...

Το… θράσος της Μέρκελ μάς έλειπε

Στον «τόπο του εγκλήματος» επιστρέφει η Άνγκελα Μέρκελ, η οποία θα βρεθεί στην Αθήνα σήμερα, μόλις λίγα εικοσιτετράωρα πριν...

Ο «Νονός», αλλά σε βιντεοκωμωδία

Πρώτα απ' όλα, ρίξτε μια ματιά στις φωτογραφίες. Στις νο 1 και 2 βλέπουμε πορτρέτα του Ανδρέα Στρατάκη, του...