Ο μύθος του «καλού» Τούρκου ηγέτη

Οι αφελείς αλλά και οι… χαρτζιλικωμένοι λανσάρουν την ιδέα ότι ο Ιμάμογλου είναι ειρηνόφιλος επειδή τον φυλάκισε ο Ερντογάν

Του Παναγιώτη Λιάκου

Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει χίλια χρόνια κοσκινίζει παραμύθια για μικρά παιδιά, που πλέον δεν τα πιστεύουν ούτε αυτά. Ένα από τα πιο γελοία παραμυθάκια είναι η «καλοσύνη» και ο «φιλελληνισμός» των πολιτικών της γείτονος, που κακοπερνούν όποτε δείχνουν ότι θέλουν να γίνουν χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη. Τώρα στην κακοστημένη παράσταση «Ο καλός Τούρκος» τον ρόλο του ψυχοπονιάρη έχουν δώσει στον δήμαρχο Κωνσταντινουπόλεως Εκρέμ Ιμάμογλου. Ο Ερντογάν τον μπαγλάρωσε διότι δεν θεωρεί ότι είναι και τόσο καλή ιδέα να του δώσει την εξουσία έπειτα από εκλογές, στις οποίες ο νυν φυλακισμένος μπορεί να πρωτεύσει. 

«Και γιατί να πάει στο προεδρικό σαράι στην Άγκυρα και να μην πάει στο μπουντρούμι;» σκέφτηκε ο νεοοθωμανός επίδοξος σουλτάνος και έπραξε ό,τι απαιτείτο για να φυλακιστεί ο πολιτικός αντίπαλός του.

Επειδή λέγονται και γράφονται πολλές σαχλαμάρες για το θέμα, καλό είναι να θυμηθούμε ότι και ο Ερντογάν είχε πάει στο γκιζντάνι το 1998, όταν ήταν δήμαρχος Κωνσταντινουπόλεως. Ο λόγος της φυλάκισής του; Πρόκληση θρησκευτικού μίσους. Αυτό ο Ερντογάν, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το διέπραξε όταν απήγγειλε ποίημα του Ζιγιά Γκιοκάλπ (1876-1924) το οποίο παρομοίαζε τους μιναρέδες με λόγχες και τους πιστούς ισλαμιστές με στρατιώτες.

Τότε, πάλι οι ίδιοι κύκλοι ελληνοφώνων παρουσίαζαν τον Ερντογάν σαν περιστέρι της ειρήνης και… μάρτυρα. Όταν κατέκτησε την εξουσία, άπαντες είδαμε τι σόι κουμάσι ήταν.

Επίσης, να υπενθυμίσουμε ότι ο Ιμάμογλου είναι μέλος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, το οποίο ίδρυσε ο Χίτλερ της Ανατολής, Μουσταφά Κεμάλ. Σημειωτέον είναι ότι το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα ασκεί δριμεία κριτική στον Ερντογάν επειδή δεν έχει πάρει «ακόμα» τα νησιά από την Ελλάδα!

Συνελόντι ειπείν: είτε με κεμαλικούς – κοσμικούς είτε με οθωμανούς, με ισλαμιστές και νεοοθωμανούς η τουρκική πολιτική ασκείται εναντίον της Ελλάδας. Μπορεί μεταξύ τους να τρώγονται, αλλά σε ό,τι αφορά τη χώρα μας η «συνταγή» τους παραμένει ίδια. Οπότε ας σταματήσουν να μας παραμυθιάζουν με τον «καλό» Τούρκο ηγέτη, που βαστά κλάδο ελαίας. Χατζάρα κρατάει και σημαδεύει τον λαιμό μας.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Το τραύμα από την ήττα της Σαμαρκάνδης 

Αποτελεί αξίωμα ότι τα εδάφη που χάνονται με τα όπλα κερδίζονται μόνο με τα όπλα, και αυτό είναι δύσκολο...

Θεία Ευχαριστία και Coca-Cola

Όταν ρώτησαν έναν από τους νεότερους σε ηλικία καρδιναλίους της Καθολικής Εκκλησίας (και έναν από τους προσεχείς εκλέκτορες του...

Χωρίς τον Σβαμπ θα τελειώσει το Νταβός;

Τι θα γινόταν αν η συνεδρίαση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ του Νταβός γινόταν μέσα στην υγρασία της νοτιοανατολικής Ασίας,...

Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ο πιο αδύναμος κρίκος

Ενώ σχεδόν σύσσωμη η διεθνής κοινότητα, καθώς και οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί επιθυμούν να τελειώσει ο ρωσοουκρανικός πόλεμος,...