Ο Τραμπ δοκιμάζει τα νεύρα του Ερντογάν με τον διορισμό του Έλληνα ομογενούς που θα εποπτεύει την εξωτερική βοήθεια της Αμερικής
Του Βασίλη Γαλούπη
Ο Τραμπ, μετά και την εμπειρία της πρώτης του θητείας, είναι πεπεισμένος ότι πολλά στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ έχουν προαποφασίσει να διαφωνούν με την πολιτική ατζέντα και το όραμά του. Το ζητούμενό του είναι να «εξημερώσει» τη γραφειοκρατία σε όλα τα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας. Εκεί ακριβώς είναι που έρχεται ο ελληνικής καταγωγής Μάικλ Ρήγας, που ο νέος πρόεδρος πρότεινε για αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών.
«Είμαι στην ευχάριστη θέση να προτείνω τον Μάικλ Ρήγας για τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών για θέματα διαχείρισης και πόρων. Ο Μάικλ θα επαναφέρει τη λογοδοσία στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, όπως έκανε σε όλη την κυβέρνηση όταν υπηρέτησε στην πρώτη μου θητεία ως αναπληρωτής διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης Προσωπικού και αναπληρωτής διευθυντής Διοίκησης στο Γραφείο Προϋπολογισμού. Ο Μάικλ είναι ένας συντηρητικός πολεμιστής που ξέρει πώς λειτουργεί η κυβέρνηση και θα βοηθήσει να γίνει η Αμερική μεγάλη ξανά» ανακοίνωσε ο Τραμπ.
Ο ομογενής με ρίζες από τη Λακωνία ήταν ένας από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του προέδρου ήδη από την πρώτη θητεία και έπαιξε κεντρικό ρόλο στις δύο «Βίβλους» του Τραμπ, το «Project 2025» και το «America First Policy Institute». Πρόκειται για δύο πρότζεκτ προετοιμασίας της επερχόμενης προεδρίας Τραμπ με στόχο την οικοδόμηση της επόμενης ρεπουμπλικανικής κυβέρνησης και την οργάνωση των βασικών σχεδίων διακυβέρνησης. Τα ζητούμενα αφορούν δύο βασικούς πυλώνες, το ανθρώπινο δυναμικό και τις πολιτικές που θα ακολουθηθούν.
Όλα έπρεπε να είναι έτοιμα ήδη πολύ πριν από την εκλογική νίκη του Τραμπ, ώστε αυτή τη φορά να αναλάβει καθήκοντα με μια κυβέρνηση «έτοιμη», πλήρως στελεχωμένη και προσεκτικά προεπιλεγμένη. Και ο Μάικλ Ρήγας είχε καίριο ρόλο από το 2021 τόσο στη σύνταξη των 900 σελίδων του «μανιφέστου» «Project 2025» όσο και στον οδηγό μετάβασης 340 σελίδων προς την διακυβέρνηση Τραμπ.
Ο Ρήγας είναι ο διευθυντής του «America First Policy Institute» για τα στελέχη της επερχόμενης κυβέρνησης, με σκοπό την καθοδήγησή τους στην προεδρική μετάβαση, έτσι ώστε να είναι η διοίκηση Τραμπ λειτουργική από την πρώτη μέρα.
Χαρακτηριστικά, ο Ρήγας έγραψε σε ένα δοκίμιο: «Στην πρώτη διακυβέρνηση Τραμπ οι πολιτικές του συνάντησαν επιθετική αντίσταση από μια εδραιωμένη γραφειοκρατία εθνικής ασφάλειας, που μερικές φορές αποκαλείται “βαθύ κράτος”. Οι τακτικές περιελάμβαναν αγνόηση αποφάσεων της διοίκησης, εμπλοκές στη νομοθεσία με υποβολή αβάσιμων καταγγελιών, υπονόμευση της διοίκησης μέσω διαρροής πληροφοριών σε πολιτικούς αντιπάλους του προέδρου και ΜΜΕ. Στόχος ήταν να σταματήσει η εφαρμογή της πολιτικής του Τραμπ “Πρώτα η Αμερική (America First)” στην εθνική ασφάλεια».
Ως βετεράνος του Τραμπ ο Ρήγας υπηρετούσε στην προηγούμενη θητεία του προέδρου με διττό ρόλο: ήταν ταυτόχρονα διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης Προσωπικού και αναπληρωτής διευθυντής Διοίκησης στο Γραφείο Διοίκησης και Προϋπολογισμού. Διαχειριζόταν το ανθρώπινο δυναμικό και τις προσλήψεις για τα 2,1 εκατομμύρια υπαλλήλους της ομοσπονδιακής κυβέρνησης και την υγειονομική περίθαλψη για πάνω από 8 εκατομμύρια άτομα, το μεγαλύτερο ομαδικό πρόγραμμα ασφάλισης υγείας στον κόσμο.
Προτού μπει στην πολιτική ο Ρήγας πέρασε πάνω από μια δεκαετία στον ιδιωτικό τομέα δουλεύοντας για τη Mellon Financial Corporation, την Brown Brothers Harriman και την United Asset Management Corporation. Έχει εξειδικευτεί, εκτός των άλλων, και στις διαπραγματεύσεις.
Στο εξής, ως αναπληρωτής ΥΠΕΞ, θα είναι πρακτικά ο Νο2 στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Θα διαχειρίζεται τους πόρους και θα εποπτεύει την εξωτερική βοήθεια των ΗΠΑ και των υπερπόντιων διπλωματικών επιχειρήσεων.
Η καταγωγή της οικογένειάς του είναι από τη Σκούρα Λακωνίας, ένα χωριό δίπλα στον ποταμό Ευρώτα. Ο ίδιος είναι πολύ περήφανος για τις ρίζες του και μιλάει αρκετά καλά τα ελληνικά.
Το βέβαιο είναι ότι, έτσι όπως στελεχώνεται το νέο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, μεγεθύνεται διαρκώς η δυσαρέσκεια της Άγκυρας. Προϊστάμενος του Ρήγα θα είναι ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο που -όπως γράψαμε και πρόσφατα- δεν αποτελεί υποστηρικτή της Τουρκίας.
«Ο Τούρκος πρόεδρος οδηγεί τη χώρα του όλο και πιο κοντά στον ολοκληρωτισμό» έγραφε ο Ρούμπιο σε μια επιστολή προς τον πρόεδρο Μπάιντεν το 2021. Λίγο μετά υποστήριξε με αποφασιστικότητα την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. To 2019 ο Ρούμπιο προσέφερε σημαντική υποστήριξη στο East Med Act, τη νομοθεσία για τον πολύπαθο μελλοντικό υποθαλάσσιο αγωγό φυσικού αερίου με σκοπό τη σύνδεση κοιτασμάτων της Ανατολικής Μεσογείου με Κύπρο και Ελλάδα.
Ο Ρούμπιο έχει στενή σχέση με τον Γκας Μπιλιράκη, τον ομογενή γερουσιαστή της Φλόριντα, του οποίου το όνομα ακούστηκε αυτές τις μέρες ως πιθανός πρέσβης στην Ελλάδα πριν την ανακοίνωση της Γκίλφοϊλ, τον οποίο αποκαλεί «αληθινό φίλο απ’ τα παλιά».
Με τον Ρήγα, τον Ρούμπιο και τον δίαυλο επικοινωνίας του Μπιλιράκη στο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ η Τουρκία σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει ήδη βρει τη φόρμουλα για την αμέριστη αμερικανική υποστήριξη των φιλοδοξιών της. Προφανώς και καθ’ οδόν θα το επιχειρήσει, αλλά προς το παρόν η προσωπογεωγραφία του αμερικανικού ΥΠΕΞ δείχνει ευνοϊκή για την Ελλάδα. Η συγκυρία είναι εδώ, για μια αποφασισμένη ελληνική κυβέρνηση να αγωνιστεί για τα εθνικά συμφέροντα. Αν, βέβαια, η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί καθήκον της να παλεύει γι’ αυτά.
Ενθαρρυντικά τα νέα σχετικά με τους Ρούμπιο και Ρήγα. Αλλά στην τελική θα γίνεται (και από αυτούς) ό,τι αποφασίσει το αφεντικό. Και το αφεντικό είναι ο Ντόναλντ….
Τα ενθαρρυντικά νέα όπως παραμένουν ο αποπροσανατολισμός, οι πολλοί να μην ασχολούνται με την πραγματική εικόνα της χώρας.
Να προκαλείται υποθετική ευνοϊκή αναμονή πως κάτι το διαφορετικό πρόκειται να ακολουθήσει ώστε να καταλαγιάζουν οργή και θυμός του λαού.
Η πραγματικότητα παραμένει σκληρή και δεν πρόκειται να την αλλάξουν τα ευχολόγια.
Μια χώρα ΗΠΑ σε απόλυτη παρακμή, με τεράστιο εξωτερικό χρέος 36τρισεκατομμύρια δολάρια, με τα 2/3 του πληθυσμού του πλανήτη γης να δυσανασχετούν, έχει απολέσει την εύνοια όπως την εμπιστεύονται, πως είναι δυνατόν να παρέχει ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο.
Όσο ο χρόνος περνάει, οι μέρες εναλλάσσονται, τόσο και τα αίτια της καταστροφής από αυτό το διαχωρισμό της Ευρώπης σε Δυτικό και Ανατολικό μέτωπο γίνονται ορατά, αλλά παραχωρούν θέση σε μια νέα τάξη διαμόρφωσης του κόσμου διάφορη από αυτή που γνωρίσαμε-ζήσαμε και βρισκόμαστε στο αδιέξοδο σήμερα.
Λάθος αντίληψη, δεν υπάρχουν ελπίδες, πως γίνεται να ονειρεύεται βοήθεια από εκεί που δεν υπάρχει η χώρα μας.
Μετανάστες δεύτερης τρίτης γενιάς έχουν απομακρυνθεί από αυτούς τους δεσμούς που άλλοτε παρέμεναν αρκετά ισχυροί.
Ο δε πρόεδρος ΗΠΑ έχει δώσει τα πρώτα δείγματα σε ποια θέση βρίσκεται η χώρα του και πόσο δύσκολο διαγράφεται το έργο του στην προσεχή θητεία του.
Η χώρα μας για μια ακόμη φορά μόνη της πορεύεται, μόνη της ξεπερνάει τις δυσκολίες, μόνη της αντιμετωπίζει τις προκλήσεις με το λαό της να επωμίζεται την αδυναμία, την ατολμία των μη ικανών που επέλεξε για την ηγεσία της.
Και ως τελικός αποδέκτης, αυτό γίνεται καθημερινή προσπάθεια και για το επόμενο βήμα.
Μικροψυχία, προσωπικές φιλοδοξίες, συμφέροντα ολίγων όπως καταφέρουν να διατηρούν τον έλεγχο όποτε και εάν προσεχώς ζητηθεί η ψήφος του πολίτη.
Καθόλου τυχαίο μην θεωρηθεί το ότι η πολυφωνία στη βουλή, η διάσπαση σε μικρές πολιτικές παρατάξεις, η ανύπαρκτη ισχυρή αντιπολίτευση αυτό το σκοπό και μόνο έχουν.
Μετάβαση σε μία νέα τάξη πραγμάτων από γεωπολιτικές αλλαγές, την χώρα μας την βρίσκει κατακερματισμένη σε αδιέξοδα, σε εσωτερικές κοκορομαχίες, σε υποκινούμενες εξωτερικές παρεμβάσεις που ο απώτερος σκοπός διαίρει και βασίλευε.
Η ιστορία διδάσκει πως υπάρχουν και πολύ χειρότερα από μορφή συνθήκες επιβίωσης. Στα πολύ δύσκολα χρόνια που διαγράφονται για το μέλλον του Δυτικού κόσμου λόγω οικονομικής αποτυχίας του όλου συστήματος, η χώρα καθόλου δεν λογίζεται για μέτρα βελτίωσης η σταθεροποίησης.
Το μεγάλο πρόβλημα δεν αφήνει διαφορετικότητα, ο ίδιο ο λαός για να αφυπνιστεί εφαρμόζεται το διαχρονικό θα πάθεις θα μάθεις.
Η πρόσωπο-γεωγραφία του αμερικανικού ΥΠΕΞ δείχνει το πρώτα η Αμερική, ας μην έχουμε αυταπάτες.
…ειναι τλχστον..αστειο, να πιστευουμε πως “αμερικανακια” -καποιας- ελληνικης καταγωγης, θα “ριξουν” τον “εργοδοτη” και την καριερα τους -τους για την, φτωχη, αδυναμη, ασημαντη, Ελλαδιτσα, μια χωρα- χωρο γι αυτους..
-Αν δεν το εχετε προσεξει, στην κατηφορικη τους παρακμιακη πορεια, ΠΡΟΦΑΝΩΣ, απεφασισαν πως μονο ενας 3ος Παγκοσμιος θα ανασχεσει την κατηφορα..-Πιστευει καποιος σοβαρα πως η Ρωσσια απειλει με επιθεση την..Ευρωπη?? -Και ξαφνικα, ο..ΜΑΚΡΟΝ..πολεμαρχος, οι..Εγγλεζοι με το δαχτυλο στον κωλ..(σορρυ) στην σκανδαλη..-Στα ακρα σπρωχνουν οι οπλο κατασκευαστες..κι οποιον παρει ο χαρος…(με Σουδα-Λαρισα-Αλεξανδρουπολη..πρωτα-πρωτα εμας -πιθανοτατα..!!)
Μπράβο τους που μπορούν να βρίσκονται σε τέτοιες θέσεις στην υπερδύναμη.
Τώρα αν αυτό το πολιτικό προσωπικό που έχουμε μπορεί να έχει σχέδιο να μιλήσει μαζί του είναι άλλο θέμα
Ποιο άτομο αλήθεια από το γνωστό πολιτικό προσωπικό έχει εθνικό πλάνο; Ο γεραπετριτης; Ο Κούλης; Ο Ανδρουλάκης; Ο ποιος; Ο κανένας.
Πρέπει να νιώθουμε περήφανοι και όχι να φτύνουμε δηλητήριο σαν κόμπρες λες και πάρει να κάνουν αυτά που οι δικές μας επιλογές ούτε καν έχουν ένα σχέδιο να δείξουν.
Μπράβο τους