Από τον Κώστα Πρώιμο
*** Bγήκε και το μέχρι πρότινος στέλεχος της Coca-Cola να δηλώσει με στόμφο σήμερα ότι η επαναφορά του ΠΑΣΟΚ δεν έχει επαναληφθεί στην ιστορία ευρωπαϊκών κομμάτων. Ξεχνά η κυρία Διαμαντοπούλου ότι το εγκατέλειψε με λόγια απαξιωτικά κάποτε και το απομεινάρι του Ανδρέα επί Βενιζέλου μετά βίας μπήκε στη Βουλή στις εκλογές του 2015 με 4,68%! Σήμερα επειδή οι γνωστοί- άγνωστοι τους σπρώχνουν με νύχια και με δόντια σε συγκυβέρνηση πίστεψαν ότι έφεραν ξανά στο προσκήνιο την Αλλαγή. Ρε, μαζευτείτε λίγο επιτέλους!
*** Τι κοινό έχουν η Μαριγκόνα και ο Ανδρουλάκης; Η πρώτη έγινε διάσημη επειδή κάποιοι θέλουν να σπάσουν πλάκα με τον ραγιά τον αιώνιο σεξουαλικά στερημένο. Μέχρι και ο Αρναούτογλου -πάντα στο κόλπο ο Γρηγόρης- την κάλεσε στη βραδινή εκπομπή του.
Ο Ανδρουλάκης, από παρακολουθούμενος και ευρισκόμενος στο τσεπάκι του Μητσοτάκη και με την πλάτη στον τοίχο μέχρι και πριν σαράντα μέρες ξάφνου προβάρει με δημοσκοπικές αξιώσεις πρωθυπουργικό κοστούμι. Ήδη από σήμερα η ιστορία τον ανέδειξε με τις καραμπόλες και χάρις στη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
*** Τι μας διδάσκει κατάμουτρα το σύστημα; Ότι οποιοσδήποτε ευρισκόμενος κυριολεκτικά στα αζήτητα, εντούτοις στη μαγική μας χώρα μπορεί να γίνει σε λίγες ώρες πιο δημοφιλής και σεβαστός ακόμη και από τον Κολοκοτρώνη! Να συζητιέται η αφεντιά του με τις ώρες στο διαδίκτυο, στα καφενεία, στις παρέες. Το ίδιο δεν συνέβη και με τον Στέφανο Κασσελάκη; Ένα παλληκαράκι από τα βόρεια προάστια και από το Κολλέγιο παρουσιάστηκε από τους χλιδάτους κάφρους που ελέγχουν τα ΜΜΕ στην Ελλάδα ως ο αναμορφωτής της Αριστεράς.
*** Λεφτά να έχεις, ή κάποιος να θέλει να διαθέσει για λογαριασμό σου και σε τούτη τη χώρα κοιμάσαι ασήμαντος και τελειωμένος και ξυπνάς ως μοναδικός τυχερός μετά από δεκαοκτώ τζακ-ποτ στο τζόκερ και ας μην έχεις καταθέσει δελτίο ποτέ. Βίβα Μαριγκόνα, άβε Νίκο! Η φτώχεια μπορεί να περιμένει…
ΥΓ. Εξάλλου το ανέλυσε διεξοδικά και ο Μιχάλης Αργυρού προσφάτως στο «Πρώτο Θέμα»: Νομίζουμε ότι είμαστε φτωχοί σε τούτη τη χώρα λόγω κατάθλιψης, ή κάτι σχετικό εννοούσε ο συγκεκριμένος ποιητής… Γιατί, όπως συμπλήρωσε στο άρθρο του, η oικονομία μας έχει βελτιωθεί αισθητά… Σαν τη μακακία μας ένα πράμα, συμπληρώνω εγώ…
