Αληθινός στόχος της κυβέρνησης είναι η γρήγορη οικονομική εξόντωση των ελεύθερων επαγγελματιών
Του Θύμιου Λυμπερόπουλου*
Από την αρχή της δεύτερης θητείας της, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε τις προθέσεις της. Έκλεισε το μάτι στις πολυεθνικές εταιρίες και στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, και άρχισε να «πυροβολεί» ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολουμένους και μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Με το αφήγημα ότι η Πολιτεία προσπαθεί να περιορίσει τη φοροδιαφυγή δεν έπεισε ούτε έναν Έλληνα πολίτη. Αντιθέτως, η επιβολή φορολογικής καταπίεσης δημιουργεί ιδανικές συνθήκες εργατικής γαλέρας ή αποχώρησης νέων ανθρώπων στο εξωτερικό.
Το νέο φορολογικό σύστημα που επιβλήθηκε στους ελεύθερους επαγγελματίες (μεταξύ αυτών και στους ιδιοκτήτες ταξί) δεν είναι μόνο αναχρονιστικό, αλλά παραβιάζει επιπλέον βασικές αρχές της δημοκρατίας και της ισότητας. Η οριζόντια φορολογική αντιμετώπιση, η οποία αγνοεί τη διαφορετικότητα των εισοδημάτων και την ορθή αναλογία φόρου, στοχεύει μόνο στη γρήγορη οικονομική εξόντωση των ελεύθερων επαγγελματιών. Αυτός είναι ο αληθινός στόχος της κυβέρνησης και όχι η πάταξη της φοροδιαφυγής, που έτσι κι αλλιώς θα μπορούσε να επιτευχθεί με τους ανάλογους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Ο νέος φορολογικός νόμος, που φέρει την υπογραφή Χατζηδάκη, εισάγει μια παγκόσμια πρωτοτυπία: την απαγόρευση της επιχειρηματικής αποτυχίας. Ο ελεύθερος επαγγελματίας απαγορεύεται να κερδίζει λιγότερα χρήματα από έναν υπάλληλο που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό.
Συγκεκριμένα, στον κλάδο των ταξί εισήχθησαν διατάξεις που είναι πέρα από κάθε λογική. Αναφέρω την τριετία που ανεβάζει φορολογική κλίμακα έναν ταξιτζή. Είναι γνωστό σε όλους, πόσο μάλλον στον κ. Χατζηδάκη, που έχει διατελέσει υπουργός Μεταφορών, ότι ο ταξιτζής δεν μπορεί να δημιουργήσει πελατεία, ούτε να προβεί σε εκπτώσεις και προσφορές για την υπηρεσία που παρέχει. Το κόμιστρο είναι ενιαίο για όλους και προκύπτει από Προεδρικό Διάταγμα του κράτους και όχι από ελεύθερη επιλογή των επαγγελματιών. Καταλαβαίνει λοιπόν κάποιος ότι αυτό το μέτρο έχει μόνο εισπρακτικό χαρακτήρα και δεν απαντά με κανέναν τρόπο στη φοροδιαφυγή.
Ποιον λοιπόν εξυπηρετεί αυτός ο νόμος; Μα, φυσικά, όσους έχουν να κερδίσουν από τον κίνδυνο βιωσιμότητας του ταξί. Πώς μπορεί να γίνει ανταγωνιστικός ο κλάδος των ταξί, πώς μπορεί να προχωρήσει σε επενδύσεις (αγορά νέων αυτοκινήτων), όταν η Πολιτεία τον υπερφορολογεί και αναγκάζει τον επαγγελματία αυτοκινητιστή ή να εγκαταλείψει το επάγγελμα ή να εργάζεται 15-16 ώρες για να ζήσει;
Διαφημίζει το υπουργείο Μεταφορών τα οικονομικά κίνητρα για τη μετάβαση των ταξί στην ηλεκτροκίνηση. Και προσπαθεί να χειραγωγήσει έναν κλάδο και να του σφίξει ακόμη περισσότερο το σχοινί στον λαιμό. Γνωρίζει το υπουργείο ότι, με τα σημερινά δεδομένα, η χρήση ηλεκτρικού ταξί είναι ασύμφορη και αντιεπαγγελματική; Ασχολήθηκε με τις ανεπαρκείς υποδομές φόρτισης;
Με την ανοχή του υπουργείου Μεταφορών και τη μη εφαρμογή της νομοθεσίας για τα ΕΙΧ, καθημερινά το ταξί χάνει μεταφορικό έργο από ιδιωτικά αυτοκίνητα που δρουν σε περιβάλλον πλήρους ασυδοσίας. Παρά την προσπάθεια της Αστυνομίας και την επιβολή κυρώσεων σε εκατοντάδες παραβάτες, η πληγή αυτή, αντί να κλείσει, μεγαλώνει.
Τι πρέπει να γίνει για να αναλάβει, επιτέλους, η Πολιτεία τις ευθύνες της; Το υπουργείο Μεταφορών, ξεκάθαρα πια, θέλει να αφήσει τη δράση των ιδιωτικών αυτοκινήτων ανεξέλεγκτη.
Υπάρχει σωρεία αιτημάτων του κλάδου των ταξί που είναι σημαντικά για την επιβίωσή του. Με αυτά δεν ασχολήθηκαν ούτε η κυβέρνηση ούτε το υπουργείο Μεταφορών.
Είναι ξεκάθαρο ότι το ταξί αποτελεί αγκάθι και πρόβλημα. Στόχος, η ισοπέδωσή του, είτε με το μαρτύριο της σταγόνας, που συστηματικά ακολουθεί η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια, είτε με τον προστατευτισμό που παρέχει σε όσους υποκλέπτουν έργο (πολυεθνικές – ΕΙΧ) από τα ταξί.
Η κυβέρνηση έχει ανοίξει πολλά μέτωπα. Και το έκανε συνειδητά, όχι κατά λάθος. Πρόθεσή της είναι να εξαφανίσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους αυτοαπασχολουμένους. Το αν θα τα καταφέρει έγκειται στη δική μας αντίδραση, στον δικό μας αγώνα και τον τρόπο που θα εκφράσουμε τη διαφωνία μας και την αντίθεσή μας.
*Προέδρου του ΣΑΤΑ
Αν εξαιρέσετε τις πολυεθνικές και τους ντόπιους ολιγάρχες, ό,τι περισσεύει φανερώνει τα φορολογικά υποζύγια της κυβέρνησης.
Η μεσαίες και οι χαμηλές φοροδοτικά τάξεις πληρώνουν τα σπασμένα, οι φτώχεια πολλαπλασιάζεται και καλύπτει το 60% του πληθυσμού, είμαστε οι πένητες της ΕΕ, πλην Βουλγαρίας.
Όλες τους οι κινήσεις συντείνουν στην αύξηση του μεριδίου των μεγάλων συμφερόντων και στη σπορά απελπισίας στον μέσο πολίτη.
Η εργασία τιμάται 800€, όταν τα ενοίκια σκαρφάλωσαν στα 1.500€ και το λαδάκι από τα 4€/λίτρο ανέβηκε αισίως στα 15.
Άντε μετά και πες στα νέα ζευγάρια να κάνουν παιδιά, η δε ανεκδιήγητη κυβέρνηση λύνει το πρόβλημα με την υποστήριξη και παροχή επιδομάτων σε ομοφυλόφιλα ζευγάρια για υιοθεσίες παιδιών.
Το Σύνταγμα μιλά για φορολόγηση των πολιτών ανάλογα με τη φοροδοτική τους ικανότητα, η δε κυβέρνηση επιβάλει αυθαίρετα τεκμήρια για να μαζέψει όσα δίνει σε ολιγάρχες και όσα δεν παίρνει από τις πολυεθνικές.
Τα ελληνόπουλα εγκαταλείπουν αυτόν τον δυστοπικό χώρο, πηγαίνουν στο εξωτερικό, έτσι όμως μεγαλώνει η μέση ηλικία των υπολοίπων, οπότε οδεύουμε ολοταχώς στην πείνα και τον αφανισμό του έθνους.
Ας δούμε το εχθρό στις εκλογές, ας γκρεμίσουμε τον άθλιο μητσοτακισμό.
Δυστυχώς το ταξί πέθανε. Η φορολογία αβάσταχτη. 12 -14 ώρες εργασία για ένα μεροκάματο φτωχό. Έρχεται και η απελευθέρωση του επαγγέλματος. Ήδη έχει γίνει μεγάλο πλήγμα στα έσοδα με τα ενοικιαζόμενα με οδηγό , αλλά έρχονται άμεσα οι πλατφόρμες και θα δουλεύουν με ιχ και όχι ταξί ΔΧ. Το ταξί πέθανε. Κρίμα….