Του Δρ. Απόστολου Ε. Παπαφωτίου*
Οι λέξεις «Ντροπή σου, Ντροπή», που εκτοξεύθηκαν προς την κα Μπακογιάννη – Μητσοτάκη, προήλθαν από τη γεμάτη οργή και αγανάκτηση κραυγή του προέδρου της Σερβικής Δημοκρατίας κου Βούτσιτς για τη στάση της ως εισηγήτρια στο θέμα του Κοσόβου.
Συγκεκριμένα, ως εισηγήτρια στα μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνδιάσκεψης του Συμβουλίου της Ευρώπης άλλαξε υπόπτως την εισήγησή της και αφαίρεσε τα προαπαιτούμενα τα οποία απαιτούσε προηγουμένως, κατόπιν τηλεφωνήματος από παράγοντα άλλης χώρας. Σύμφωνα με τα προαπαιτούμενα που ήταν διεθνείς υποχρεώσεις η Πρίστινα πρέπει πρώτα να εφαρμόσει την «Ένωση Σερβικών Δήμων» (ZSO) και την απαλλοτρίωση. Στην τελική εισήγηση, με θετική και αλλαγμένη γνωμοδότηση, δεν πρότεινε ουσιαστικούς όρους, ούτε έλαβε υπόψη τις απαραίτητες δεσμεύσεις – προαπαιτούμενα που έπρεπε να ακολουθήσει το Κόσοβο σύμφωνα με την αρχική της εισήγηση, ούτε έλαβε υπόψη τις έντονες, συνεχείς και συστηματικές πιέσεις που υφίσταται η σερβική πλευρά.
Ακόμη, κατηγορήθηκε με προσβλητικό τρόπο ως ασπόνδυλη, χωρίς ραχοκοκαλιά – χωρίς να απαντήσει – διότι εύκολα και αμέσως ανέτρεψε την εισήγησή της κατόπιν τηλεφωνικής παρέμβασης από τρίτη χώρα. Να σημειωθεί ότι η μικρή γειτονική χώρα το Μαυροβούνιο ψήφισε αρνητικά κατά του Κοσόβου, δείχνοντας στην πράξη ότι η υποτέλεια δεν είναι θέμα μεγέθους αλλά θέμα πολιτικής και προσώπων. Έτσι προχωράει η αναγνώριση του Κοσόβου με ελληνική πρωτοβουλία της κας Μπακογιάννη – Μητσοτάκη και όλης της κυβέρνησης και ανοίγει επικίνδυνα ο δρόμος για την αναγνώριση των κατεχομένων της Κύπρου από άλλες χώρες, με κίνδυνο επέκτασης αντιστοίχων αντιλήψεων εκ μέρους της Τουρκίας και για τη Θράκη. Ήδη η Κύπρος έχει εγκαταλειφθεί από την Ελληνική Κυβέρνηση του κου Μητσοτάκη διαχωρίζοντας το Κυπριακό από τα Ελληνο-Τουρκικά, ξεχνώντας τις υποχρεώσεις της Ελλάδος βάσει της «Συνθήκης Εγγυήσεως».
Η συμπεριφορά αυτή, η οποία στρέφεται κατά των συμφερόντων της πατρίδας μας, έρχεται να προστεθεί στην πολιτική που εφαρμόζεται με τη Ρωσία από τη μεριά του αδελφού της και πρωθυπουργού της χώρας κου Μητσοτάκη. Η πολιτική αυτή έχει προκαλέσει την ολοσχερή καταστροφή των σχέσεων με τη Ρωσία, αποδομώντας συστηματικά τις καλές σχέσεις αιώνων της Ελλάδας με τη Ρωσία.
Η προσωπική αυτή εξωτερική πολιτική του κου Μητσοτάκη, χωρίς να έχει την πολιτική νομιμοποίηση, θέτει τη χώρα σε κατάσταση συνεχούς κρίσης με τη Ρωσία προς την οποία δηλώνει ότι βρίσκεται σε πόλεμο. Και τώρα δια χειρός της αδελφής του κας Μπακογιάννη – Μητσοτάκη δημιουργείται ρήξη με τη Σερβία.
Οι Έλληνες δεν είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία, ούτε έχουν εχθρικές σχέσεις με τη Σερβία. Απεναντίας, έχουμε και με τις δύο χώρες φιλικές σχέσεις και ως ομόθρησκοι και είμαστε ιστορικά συνδεδεμένοι επί πολλούς αιώνες. Ο κος Μητσοτάκης είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία και προΐσταται ανοήτως του αντιρωσικού μετώπου υπακούοντας στα κελεύσματα της ελίτ των Αμερικάνων και της Ευρώπης για να κερδίσει πόντους για την προσωπική του ανέλιξη. Μεταφέρει οπλισμό και στρατιωτικά μέσα από τα νησιά του Αιγαίου προς την Ουκρανία περιορίζοντας την αμυντική ικανότητα της χώρας και με προκλητικό τρόπο στηρίζει τον πρόεδρο αυτής Ζελένσκι. Από το λεξιλόγιό του έχει αποκλειστεί οποιαδήποτε αναφορά για την Κύπρο, λες και η Κύπρος δεν είναι κομμάτι του Ελληνισμού. Είναι ιστορική ευκαιρία να αναφέρεται συνεχώς η Κύπρος, που έχει κατακτηθεί παρανόμως μετά από εισβολή από τους Τούρκους, ως προηγούμενο της εισβολής των Ρώσων στην Ουκρανία. Δεν μπορεί να στηρίζουμε την Ουκρανία και να αγνοούμε παντελώς την Κύπρο.
Άλλα κράτη της Ενωμένης Ευρώπης (Ε.Ε.) και του ΝΑΤΟ που διαθέτουν εχέφρονες ηγεσίες στέκονται πιο πίσω, παραμένοντας σιωπηλοί χωρίς να προκαλούν και χωρίς να είναι σε πόλεμο με τη Ρωσία.
Προκαλεί θλίψη και απορία η αντιμετώπιση του «ξανθού γένους» των Ρώσων, από τους σημερινούς κρατούντες να μην προσκληθούν στην εκδήλωση της Εθνικής Εορτής Μνήμης του 1821, παραποιώντας την Ιστορία των εθνικών απελευθερωτικών αγώνων και παρόλο που οι Ρώσοι υπήρξαν, με άλλες δυνάμεις, καθοριστικοί πρωταγωνιστές στην Επανάσταση των Ελλήνων του 1821.
Οι Έλληνες παρακολουθούν με κατάπληξη τέτοιες συμπεριφορές με επαναλαμβανόμενες ρήξεις με χώρες που έχουμε παραδοσιακά καλές σχέσεις και τις πολιτικές που εφαρμόζει η οικογένεια Μητσοτάκη για τη συστηματική διάρρηξη των καλών σχέσεων και με τη Ρωσία και με τη Σερβία.
Οι πολιτικές αυτές είναι επικίνδυνες και στρέφονται κατά των μακροχρονίων συμφερόντων της χώρας μας. Πρέπει να είναι πιο προσεκτικές διότι κινούνται σε μία ευπαθή και επικίνδυνη περιοχή με λεπτές ισορροπίες που απαιτούν λεπτούς χειρισμούς.
Η Ελλάδα ήδη υφίσταται τις συνέπειες των ανερμάτιστων πολιτικών της «κυβερνώσας οικογένειας» Μητσοτάκη και οι οποίες χωρίς να προσπορίζουν κανένα κέρδος στη χώρα, μετατρέπουν παραδοσιακούς φίλους σε εχθρούς.
Εκτιμάται ότι η ευθύνη και οι συνέπειες βαραίνουν εξ ολοκλήρου την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία, χωρίς καμία πολιτική νομιμοποίηση παρακάμπτει πάγιες εθνικές θέσεις, δημιουργώντας εχθρικό περιβάλλον για τη χώρα μας με καταστρεπτικά αποτελέσματα τα οποία θα γίνουν ορατά σε όλους μετά τη λήξη του πολέμου Ρωσίας – Ουκρανίας.
*Πολιτικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., Οικονομολόγος Ε.Κ.Π.Α.
Γίνεται τεράστια προσπάθεια ώστε και όταν αυτός ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας έχει τελειώσει, εδώ μέσα
στη χώρα μας το πολιτικό πεδίο να στέκεται -δια στόματος πρωθυπουργού- στην σωστή πλευρά της ιστορίας.
Τόσα χρόνια την χώρα μας την χειραγωγούν όπως το επιθυμούν πιστεύετε πως θα εγκαταλείψουν έτσι απλά την μάχη, το δεδομένο.
Αυτό που πληγώνει περισσότερο θαρρώ το πως προετοιμάζουν άτομα με αυτό τον ψυχισμό, με αυτό το αμετάβλητο ποτέ με αυτούς, πάντα – σταθερά με εμάς.
Δεν υπολογίζουν παραδοσιακούς φίλους, δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο πέρα από περνάμε εμείς καλά αδιαφορούμε πλήρως για κάθε τι άλλο.
Ο λαός ας πάρει το μάθημά του, δεν χωράει εδώ ουδεμία δικαιολογία ότι δεν ήξερε, όλα γνωστά και με πολλές αναφορές.
Και όμως έτρεξε με χαρά στις κάλπες να δώσει την εξουσία σε επανάληψη παρακαλώ στην ίδια οικογένεια μην χάσουμε τα τζάκια που μας νοιάζονται τρομάρα μας.
Όταν, εάν ποτέ οι έχοντες αντίθετη άποψη περάσουμε σε πλειοψηφία ας διατηρούμε ελπίδα για κάποια αλλαγή.
Για την ώρα το έχουν ετοιμάσει πολύ καλά με πολύ προσοχή να το διατηρήσουν μέχρι εξαντλήσεως της τετραετίας.
Ποντάρουν στο χρόνο, ελπίζουν σε απρόοπτα, πιστεύουν πως κάτι μπορεί να τους δώσει θετική ανάσα, αρκεί να μην παραδώσουν την καρέκλα και την σφραγίδα.
Από την άλλη ο λαός όπως όλα δείχνουν έχει περάσει πλέον σε άμυνα, δεν πείθεται, δεν περνάει καθόλου καλά στην προσωπική του ζωή, βλέπει παντού αποτυχία.
Μία ευχή, όλο αυτό να τελειώσει σύντομα προς το καλύτερο.
Όσο βαθαίνει η πείνα, όσο η απελπισία διογκώνεται, καρτέρι στο κάτι ξαφνικό και μη ανατρέψιμο.