Οι πάντες στρέφουν ήδη το ενδιαφέρον τους στο πώς θα επηρεαστεί -και μάλιστα άμεσα- η «επόμενη ημέρα» της τριήμερης μάχης
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Για όσους παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τις κοινοβουλευτικές εξελίξεις εδώ και δεκαετίες, αυτή ήταν η πρώτη φορά που το αριθμητικό αποτέλεσμα επί μιας πρότασης μομφής αποδεικνύεται εντελώς αναντίστοιχο με το πραγματικό πολιτικό και κοινωνικό κλίμα…
Ουδείς είχε στην πραγματικότητα κανέναν σοβαρό λόγο να σταθεί ή να «περιμένει» την έκβαση της ψηφοφορίας. Αυτή ήταν τυπικά προδιαγεγραμμένη. Οι πάντες, όμως, στρέφουν ήδη το ενδιαφέρον τους στο πώς θα επηρεαστεί -και μάλιστα άμεσα- η «επόμενη ημέρα» της τριήμερης μάχης.
Άλλωστε, το παγωμένο κλίμα που επικρατεί προ πολλού στη Ν.Δ. ήταν διάχυτο και στους κόλπους της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της όλες αυτές τις ημέρες. Μπορεί να κλήθηκαν μάλιστα να χειροκροτήσουν τον Κ. Καραμανλή οι βουλευτές, αλλά και μόνο η απροθυμία των περισσοτέρων να πάρουν τον λόγο ή να παρίστανται στην αίθουσα είναι ενδεικτική του διαλυμένου ηθικού στο «γαλάζιο» στράτευμα.
Ανατρέχοντας στα μεταπολιτευτικά χρονικά, αυτή ήταν η 17η κατά σειρά πρόταση δυσπιστίας που έχει κατατεθεί συνολικά σε βάρος κυβέρνησης ή μελών της. Ήταν πάντως και η πρώτη την οποία χρειάστηκε να συνυπογράψουν περισσότερα του ενός κόμματα της αντιπολίτευσης, δεδομένου ότι κατά το Σύνταγμα απαιτούνται για την υποβολή της τουλάχιστον 50 υπογραφές. Έχουν παρέλθει και οι εποχές του «ισχυρού δικομματισμού»…
Ακόμη και οι πρώτες προτάσεις δυσπιστίας που είχαν υποβληθεί, στα τέλη της δεκαετίας του 1980, για τα σκάνδαλα και την παρακμή του ΠΑΣΟΚ, ή αργότερα για την ακυβερνησία λόγω της ασθένειας του Ανδρέα Παπανδρέου δεν είχαν αποδειχτεί ικανές να επηρεάσουν τους τότε πολιτικούς συσχετισμούς.
Όσο για την τελευταία 25ετία, οι περισσότερες -αν όχι όλες- ήταν διεκπεραιωτικού χαρακτήρα, επιτρέποντας στις εκάστοτε κυβερνητικές ηγεσίες να πανηγυρίζουν στο τέλος κοινοβουλευτικές και πολιτικές νίκες…
Κατά κοινή ομολογία, λοιπόν, αυτή είναι η πρώτη φορά που δρομολογούνται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, εξελίξεις. Η επόμενη μέρα θα είναι οπωσδήποτε διαφορετική. Και η δυναμική που αναπτύσσεται κρατά εκ των πραγμάτων «ενεργά» τα εκλογικά σενάρια – είτε εν όψει της 9ης Ιουνίου είτε όχι.
Η στήλη είχε επισημάνει από χθες ότι, όσους και να θυσιάσει πλέον ο κ. Μητσοτάκης για να γλιτώσει ο ίδιος, το μόνο που ίσως καταφέρει είναι να κερδίσει κάποια παράταση. Η εξέλιξη με την ανακοίνωση των «παραιτήσεων» των δύο υπουργών, Παπασταύρου και Μπρατάκου, λίγο πριν ανέβει στο βήμα της Βουλής, ήρθε να το επιβεβαιώσει. Μετά τους «στρατιώτες» θυσιάζονται και «αξιωματικοί», προκειμένου να σωθεί ο «βασιλιάς», αλλά…
Μένει να φανεί πώς θα επηρεαστούν οι διεργασίες και στον χώρο της αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Η συνύπαρξή τους στην πρόταση μομφής θα αποδειχτεί προσωρινή ή βάζει τέλος στον μεταξύ τους εμφύλιο και ανοίγει τον δρόμο για ευρύτερη συνεργασία, ακόμη και εν είδει «μετώπου»;
