Του Χρήστου Μπολώση
Προσφάτως η Πολιτεία αποφάσισε να απονείμει αναμνηστικό μετάλλιο (όχι παράσημο) σε αυτούς που έλαβαν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο το 1974.
Μάλιστα!
Ένα απλό μετάλλιο, σαν αυτό που πήραν όσοι έλαβαν μέρος στον πρόσφατο… Ημιμαραθώνιο.
Για να το πάρουν, λοιπόν, οι δικαιούμενοι, πρέπει να υποβάλουν μια σειρά δικαιολογητικών (δεν είναι και λίγα), να το ζητιανέψουν με άλλα λόγια, μεταξύ των οποίων και απόσπασμα ποινικού μητρώου.
Ώστε έτσι, λοιπόν; Οι ήρωες πρέπει να αποδείξουν ότι δεν έχουν βεβαρημένο ποινικό μητρώο τη στιγμή που ο «Άλλος άνθρωπος», που δεν ήταν δα και το αγλάισμα της αγνότητος, βραβεύτηκε με συνοπτικές διαδικασίες από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ίσως επειδή δεν έδινε φαγητό στους… ναζί!
Μα, θα πουν μερικοί ανόητοι, αυτοί είναι «χουντικοί». Να τους πούμε πως όταν πήραν τη διαταγή να αμυνθούν και πολλοί απ’ αυτούς να σκοτωθούν, δεν υπάκουσαν σε καμία «χούντα» αλλά στην πατρίδα. Όπως και τον Αύγουστο του 1974 («Αττίλα 2») δεν τους διέταξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αλλά το καθήκον.
Ας σταματήσουν, λοιπόν, οι γελοιότητες και ας σκύψει επιτέλους αυτή η «μη ευγνωμονούσα πατρίς» με στοργή στα παιδιά της, που ζούνε 50 χρόνια τώρα με την πίκρα.
