Το «σημείο τήξης» της Ελληνικής Δημοκρατίας

Του Μανώλη Κοττάκη

Ο «σαλταρισμένος» Δελαπατρίδης, ο οποίος επευφημείτο στο παρελθόν από τους «Μητσάρες» του Φαλήρου που στέκονταν γύρω του κάθε φορά που εκφωνούσε λογύδρια πάνω σε μια καρέκλα στο κυλικείο του «Ιδρύματος», επιτέθηκε προχθές το πρωί στην εφημερίδα μας. Τη χαρακτήρισε «ακροδεξιά» επειδή ανέδειξε τις αντιφάσεις στα κείμενα κορυφαίων δικαστικών λειτουργών του Ανωτάτου Δικαστηρίου και τόλμησε να καταγράψει αυτό που σχολιάζεται χαμηλόφωνα στους διαδρόμους της Θέμιδος: «Ετρώθη το κύρος μας!»

Θα είχαμε τον πειρασμό να ρωτήσουμε τον Δελαπατρίδη ποιος ήταν αυτός που σε κλειστές συναντήσεις λεσχών του κέντρου των Αθηνών έλεγε ότι «πρέπει να συντάξουμε τον κατάλογο της ήττας που έρχεται με την Τουρκία και να ενημερώσουμε τον λαό για να είναι έτοιμος ψυχολογικά», αλλά δεν νομίζουμε ότι θα μας απαντήσει. Μπορεί και να μη… θυμάται. Η ουσία είναι αλλού, και αυτήν θα αναδείξουμε σήμερα.

Σε κάθε γεγονός που αποκαλύπτουμε από αυτόν εδώ τον ιστορικό προμαχώνα του Τύπου, η απάντηση που λαμβάνουμε είναι χαρακτηρισμοί. Κοσμητικά επίθετα. Σχόλια. Αυτό συνιστά την πεμπτουσία του πολιτικού προβλήματος που θα αντιμετωπίσει η χώρα προσεχώς. Όποιος κάνει καλόπιστα επισημάνσεις στη Δικαιοσύνη για τυχόν αντιφάσεις της θα βαπτίζεται «άκρο». Όποιος τολμά να πει κάτι για τη δημοκρατία στην Ελλάδα σε ένα διεθνές φόρουμ, σε καιρούς παγκοσμιοποίησης και ελεύθερης διακίνησης της πληροφορίας, θα βαπτίζεται «ανθέλληνας». Όποιος αποκαλύπτει μια αρνητική έκθεση για το κράτος δικαίου, που υπογράφουν ιδεολογικοί συνοδοιπόροι του πρωθυπουργού, όπως η Μιράντα Ξαφά, θα καλείται «αντιπολιτευόμενος».

Κύριε Μακάρθι, καλώς ορίσατε στην Ελλάδα! Θέλω να ενημερώσω όλους τους Δελαπατρίδηδες των κοσμητικών επιθέτων και των χαρακτηρισμών ότι εμείς, απερίσπαστοι, θα επιμείνουμε στο ρεπορτάζ. Δεν θα ασχοληθούμε μαζί τους. Η περίπτωσή τους είναι αρμοδιότητα άλλων Αρχών. Το πολύ πολύ να ζητούν και πάλι συγγνώμη με τρεμάμενη φωνή, ξεροβήχοντας στα μικρόφωνα ύστερα από ένα δύο χρόνια.

Όμως, εμείς θα επιμείνουμε στα γεγονότα, γιατί βλέπουμε ότι ο έλεγχος των εξουσιών και η καλώς εννοούμενη πίεση για την απόδοση δικαιοσύνης αποδίδει. Η δημοκρατία έχει ακόμη ανακλαστικά. Στην υπόθεση των Τεμπών, έως και μία εβδομάδα πριν, η εικόνα που υπήρχε ήταν ότι η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απορρίπτει τις κριτικές ευρωπαϊκών οργάνων, η σύσταση των οποίων προβλέπεται από τις ιδρυτικές συνθήκες της Ένωσης. Η εικόνα που υπήρχε ήταν ότι η Δικαιοσύνη απορρίπτει το αίτημα του ανακριτή για ανάκτηση βιντεοσκοπημένου υλικού φόρτωσης της εμπορικής αμαξοστοιχίας, για να μην… καθυστερήσει η δίκη.

Η εικόνα ήταν ότι ο πρωθυπουργός οχυρώθηκε πίσω από την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, που με ψήφους 49-33 «έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά», και την επικαλείτο σε τηλεοπτικές συνεντεύξεις προς επίρρωσιν των ισχυρισμών του. Όταν λειτουργείς στο κενό και δεν αντιλαμβάνεσαι την ατμόσφαιρα νομίζεις ότι μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις.

Σήμερα που μιλάμε, η εικόνα έχει αλλάξει. Η αδιαίρετη εικόνα μεταξύ εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας έχει διαρραγεί. Ένα εκατομμύριο υπογραφές πολιτών έχουν σχεδόν συλλεγεί με αίτημα την κατάργηση της ασυλίας των πολιτικών, με ενεργοποίηση του νέου συνταγματικού θεσμού της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας. Το αίτημα του ανακριτή για ανάκτηση σε εργαστήρια του εξωτερικού έγινε δεκτό από τον υπουργό Δικαιοσύνης, ο οποίος παρενέβη με δηλώσεις του στη δικαστική έρευνα ως μη όφειλε. Βρισκόμαστε, με άλλα λόγια, κοντά στο σημείο τήξης της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Οι θεσμοί συμμορφώνονται σταδιακά, ενώ οι πολίτες επαναστατούν. Μια μάνα, την οποία δεν υπολόγιζε πολιτικά κανείς ως παράγοντα εξελίξεων, ενεργοποίησε με τις φωνές της το σημείο τήξης και ξύπνησε Ευρωκοινοβούλια, εκατομμύρια πολίτες και δικαστικές Αρχές. Μια μάνα άλλαξε τη θερμοκρασία στην κοινωνία και μετέτρεψε το τέλμα σε ποτάμι ορμητικό. Σκίζοντας τις εκθέσεις των πάσης φύσεως Γκρίνμπεργκ, που θεωρούν ότι τα δυστυχήματα στην Ελλάδα ξεχνιούνται έπειτα από πέντε εβδομάδες. Μια μάνα από αυτές που λοιδόρησε το νομοσχέδιο Πατέλη – Σκέρτσου για τους γκέι κατέστη η πραγματική αρχηγός της κοινωνικής αξιωματικής αντιπολίτευσης του τόπου. Μια μάνα αστή συντηρητική, όχι συριζαία, που είπε το αυτονόητο για το παιδί της: «Αδύνατον να το πενθήσω αν δεν αποδοθεί δικαιοσύνη». Οι φωνές αυτής της μάνας, λοιπόν, έχουν τα εξής αποτελέσματα μέχρι στιγμής:

-Η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου παρήγγειλε, εκούσα άκουσα, στον ανακριτή παράταση των ερευνών και διενέργεια ανακριτικών πράξεων, οι οποίες προ ημερών απορρίπτονταν. Αν και την παράταση της έρευνας μπορεί να την αποφασίσει μόνο ο ανακριτής σε συνεργασία με τον προϊστάμενο εισαγγελέα και η παραγγελία του Αρείου Πάγου θεωρείται από έγκριτους νομικούς οριακώς δικονομική, αφού ο επόπτης δεν έχει γνώση της δικογραφίας (πού να τα ξέρει αυτά ο σαλταρισμένος Δελαπατρίδης του Φαλήρου), η πρωτοβουλία της αυτή δείχνει ότι προβληματίζεται από τα σχόλια που διατυπώθηκαν. Και για αυτό χαιρετίζεται με ικανοποίηση. Έστω και αργά, μπράβο. Στόχος της πρωτοβουλίας αυτής είναι να καλυφθούν τυχόν πλημμέλειες της δικαστικής έρευνας, αλλά και να διαχωριστούν οι ευθύνες της δικαστικής εξουσίας για τη δίωξη κατά φυσικών προσώπων από τις ευθύνες της εκτελεστικής-νομοθετικής για τη μη δίωξη πολιτικών προσώπων. Το τόπι άρχισε να «καίει» και κανείς δεν θέλει να το κρατά για λογαριασμό άλλου.

-Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινείται και η χθεσινή ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, η οποία, αναφερόμενη στο ζήτημα των ποινικών ευθυνών των πολιτικών προσώπων, διαχωρίζει τη θέση της από την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία για τους χειρισμούς της υπόθεσης (Εξεταστική Επιτροπή).

-Η Πολιτεία έκανε δεκτή την επισήμανση της εφημερίδας μας για την αναγκαιότητα της ανάκτησης των κατεστραμμένων βίντεο φόρτωσης της εμπορικής αμαξοστοιχίας!

– Η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία, που βρίσκεται σε εξέλιξη με βάση τις νέες διατάξεις του Συντάγματος είναι επίσης απόδειξη ότι κάτι αλλάζει. Θα φτάσει κάποια στιγμή στη Βουλή και θα πρέπει να εισαχθεί στις επιτροπές για επεξεργασία και ψήφιση. Το θέμα δεν κλείνει. Αφού η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και αφού κάποιοι αναίσθητοι πολιτικοί, χωρίς να ντρέπονται, έβαλαν λουκέτο στην Εξεταστική την ημέρα της επετείου των Τεμπών, ο λαός και ο Τύπος λύνουν το πρόβλημα. Ο λαός υποκαθιστά τα κόμματα και, με αρχηγό τη μάνα, αναδεικνύεται σε αξιωματική αντιπολίτευση του τόπου.

Ένα εκατομμύριο υπογραφές με αφορμή την πρωτοβουλία μιας πληγωμένης μάνας, και όχι μιας παρένθετης που κυοφορεί για γκέι, είναι η θεία δίκη για μια κυβέρνηση που προσέβαλε με τον νόμο της τόσο βάναυσα τις μητέρες και τη μητρότητα. Πιστεύετε – δεν πιστεύετε, ο Θεός έχει τον τρόπο να τα «οικονομεί» ωραία.