Του Strange Attractor
Θυμάμαι τα μαύρα χρόνια, τότε που συγκυβερνούσε ο Σύριζας με τους ΑνΕλ, και είχε γεμίσει η Βουλή από μεγαλόστομα ιδεοληπτικά ανθρωπάκια, που ήταν ικανά να υπερψηφίσουν το οτιδήποτε προκειμένου να μη χάσουν την καρέκλα.
Επαγγελματίες άεργοι οι περισσότεροι ή επαγγελματίες «αριστεροί», προερχόμενοι από τα «κινήματα», με την πλειονότητά τους να δηλώνει κάτω από 5.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα πριν μπουν στη Βουλή και ζήσουν το όνειρο.
Κάτι ανάλογο ζούμε και σήμερα δυστυχώς.
Με επαγγελματίες πολιτικάντηδες αυτή τη φορά, επίσης άεργους, που όμως και αυτοί είναι ικανοί να υπερψηφίσουν το οτιδήποτε προκειμένου να μη χάσουν τα προνόμια του «βουλευτιλικίου» ή προκειμένου να γίνουν επιτέλους υφυπουργοί, υπουργοί κλπ.
Έτσι βλέπουμε απόψεις επί απόψεων σε σχέση με το (καθαρά) αντισυνταγματικό νομοσχέδιο που θέλει να φέρει προς ψήφιση ο Πατελ… Κυριάκος, με κυρίαρχη άποψη εκείνη των δήθεν νοικοκυραίων που συμφωνούν με το να παντρεύονται οι γκέι, και μάλιστα να τεκνοθετούν.
Η παράταξή μας, η Νέα Δημοκρατία δηλαδή, είναι δημοκρατική και φιλελεύθερη λένε και έχει ως επίκεντρο τα δικαιώματα των πάντων, ειδικά των μειοψηφιών.
Μιλάμε βέβαια για την ίδια παράταξη και το ίδιο κόμμα που είχε ανέβει στα κάγκελα επί Ανδρέα όταν το ΠΑΣΟΚ έφερε προς ψήφιση τον πολιτικό γάμο και την αποποινικοποίηση της μοιχείας, καταψηφίζοντας αμφότερα τα «καταστροφικά» αυτά μέτρα (έτσι τα έλεγαν τότε) αλλά ποιος τα θυμάται αυτά; Εδώ υπάρχουν ένθερμοι νεοδημοκράτες που πιστεύουν πως ο μπαμπάς Μητσοτάκης ήταν γνήσιος και παλιός καραμανλικός και νεοδημοκράτης, ενώ ο Σαμαράς ένας ακόμη αποστάτης…
Είπα Σαμαράς και οφείλω να ομολογήσω ότι και σε αυτή τη συγκυρία, με αυτά που είπε και πρεσβεύει, είναι ίσως η μόνη φωνή που εκφράζει τη συνείδηση του κυβερνώντος κόμματος.
Και εκεί που θα περίμενε κανείς να τον στηρίξουν ή να ταυτιστούν μαζί του κάποιοι που έκαναν καριέρες χάρη σε αυτόν, τι βλέπουμε; Ο ένας μετά τον άλλον, ακόμη και ακραιφνείς «σαμαροφύλακες», αποστασιοποιούνται και στηρίζουν τον ερμαφρόδιτο αυτό νόμο που έρχεται, έχοντας πειστεί από τα φροντιστήρια Σκέρτσου λένε, άλλος για να μη δυσαρεστήσει τον Κυριάκο, κι άλλος επειδή θέλει να γίνει υφυπουργός, υπουργός, κλπ. Τα είπαμε να μην τα ξαναλέμε.
Τέτοιο είναι το ποιόν του πολιτικού μας προσωπικού, δυστυχώς.
Ποια συνείδηση, ποιο φιλότιμο, ποια ιδεολογία… όλα για τη μασαμπούκα.
Για την αφροδισιακή ρεύση που σου δίνει (πρόσκαιρα βέβαια) η καρέκλα, μαζί με τα υλικά κέρδη…
Τώρα, πώς όλοι αυτοί θα κοιτάνε τα βράδια τον εαυτό τους στον καθρέφτη είναι ένα άλλο ερώτημα. Με απλή απάντηση πως… αν τους ένοιαζε ή αν είχαν τσίπα, δε θα γίνονταν πολιτικάντηδες. Απλά πράγματα.
Και επειδή ο λαός έχει κοντή μνήμη, αν τυχόν και γυρίσουν ποτέ τα πράγματα, οι κυβιστήσεις να είναι καλά, ποιος θα θυμάται τη στάση τους;
Εδώ τον Άδωνι, το σούπερ πουλέν της ΝΔ, μόνο εγώ ο ποταπός τον θυμάμαι να τα χώνει άγρια σε αυτό το κόμμα, που σήμερα είναι και αντιπρόεδρός του, όταν ήταν στέλεχος του ΛΑΟΣ. Υπάρχουν ακόμη τα βίντεο στο διαδίκτυο…
Έτσι λοιπόν, όλοι αυτοί που σήμερα γυρνούν πλάτη στον μέντορά τους και που σε κάθε προεκλογική περίοδο σπεύδουν στις εκκλησίες για να δείξουν πόσο ευλαβείς είναι, θα βρεθούν χρεωμένοι, όχι απέναντι στην τιμή ή τη συνείδησή τους, αλλά απέναντι στην ιστορία και την υστεροφημία τους. Όλοι θυμούνται τον Περικλή, κανένας δε θυμάται τις χιλιάδες των οπαδών, υποστηρικτών, συνεργατών, αλλά και εχθρών του…
Μάλιστα κάποιοι από αυτούς τους σημερινούς κωλοτούμπες είναι ικανοί ακόμη και να σπεύσουν οι ίδιοι να παντρευτούν με άνδρα προκειμένου να υπερθεματίσουν τον αγώνα τους για τα δικαιώματα των γκέι.
Και επίσης, αν αύριο, έτσι όπως το πάει ο Κυριάκος, έρθει επιτέλους η ώρα να θεσμοθετηθεί και η πολυγαμία ή η κτηνοβασία, θα τους δούμε και εκεί μπροστάρηδες, σημειώστε το.
Εξάλλου, όταν πρόκειται για τη μαρμίτα, η κατρακύλα δεν έχει όρια.
Πώς το λέγαμε επί Σύριζα; Μπορεί να πιάσαμε πάτο, αλλά μην ανησυχείτε, θα σκάψουμε κι άλλο!
Πάντως ένα ερώτημα παραμένει αναπάντητο και ίσως φιλοτιμηθεί να μας το απαντήσει ο Σκέρτσος.
Καλά με τους γάμους και τις τεκνοθεσίες των ομοφυλόφιλων. Με τους αμφοτεροφυλόφιλους όμως τι γίνεται;
Αυτοί δεν έχουν ψυχή; Δεν έχουν δικαίωμα στο όνειρο; Χμ;
