Της Νεκταρίας Τσολάκου
Μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου πολέμου το 1945 και την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου ανάμεσα στις ηγέτιδες δυνάμεις, εμφανίστηκε στο προσκήνιο ένα θέμα που απασχόλησε έντονα όχι μόνο την κοινή γνώμη και τους επιστήμονες, αλλά και τις κρατικές υπηρεσίες των ΗΠΑ· επρόκειτο για το φαινόμενο των αγνώστων ιπτάμενων αντικειμένων (UFO). Ειδικότερα, από το 1947 και έπειτα οι αναφορές σχετικά με το φαινόμενο αυτό αυξήθηκαν σημαντικά, γι’ αυτό αποφασίστηκε από τις ΗΠΑ να συγκροτηθεί μία ειδική υπηρεσία στην αμερικανική αεροπορία, που αποτελείτο από μια επιτροπή 37 επιστημόνων, η οποία θα ερευνούσε διεξοδικά το θέμα. Το συγκεκριμένο πρότζεκτ ονομάστηκε «Σχέδιο Μπλε Βιβλίο» (Project Blue Book), το οποίο ολοκληρώθηκε το 1969 με τη δημοσίευση του σχετικού πορίσματος, γνωστού και ως «έκθεση Condon» (η ονομασία αυτή προέρχεται από το όνομα του καθηγητή Φυσικής Edward Condon, υπό τη διεύθυνση του οποίου διεξήχθη η εν λόγω έρευνα).
Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών που πέρασαν, οι επιστήμονες διερεύνησαν εκατοντάδες αναφορές που έλαβαν αλλά και φωτογραφίες αντικειμένων UFO που είχαν τραβηχτεί από διάφορους αυτόπτες μάρτυρες. Το τελικό συμπέρασμα της «έκθεσης Condon» ήταν ότι δεν βρέθηκε κανένα αξιόπιστο αποδεικτικό που να αποδεικνύει ότι επισκέφθηκαν τη Γη εξωγήινα όντα ή διαστημόπλοια από άλλους πλανήτες. Πολλά από τα συμβάντα που αναφέρθηκαν οφείλονταν είτε σε ατμοσφαιρικά ή φυσικά φαινόμενα είτε ακόμα σε περιπτώσεις απάτης ή λανθασμένης αντίληψης.
Ο συγγραφέας Άρθουρ Κλαρκ στο βιβλίο του «Τα μυστήρια του Κόσμου» επισημαίνει ένα τέτοιο φυσικό φαινόμενο: «Μεμονωμένοι ερευνητές έχουν μπορέσει να στηρίξουν αρκετές ερμηνείες αναφορών ΑΤΙΑ με βάση τα μέχρι τώρα ανύποπτα φυσικά φαινόμενα. Για παράδειγμα, ο Φίλιπ Σ. Κάλαχαν και ο Κ. Γ. Μάνκιν, δύο ερευνητές της Υπηρεσίας Αγροτικών Ερευνών στο Γκέινσβιλ της Φλόριντα, έδειξαν μέσω εργαστηριακών πειραμάτων ότι ολόκληρα σμήνη εντόμων μπορούν να καταστούν φωτοβόλα από ένα φαινόμενο που είναι γνωστό ως “φωτιές του Αγίου Έλμο”, καθώς πέφτουν μέσα σε ισχυρά ηλεκτρικά πεδία όπως αυτά που δημιουργούνται όταν ο καιρός είναι καταιγιδοφόρος» (Άρθουρ Κλαρκ, Τα μυστήρια του Κόσμου, εκδ. ΚΑΚΤΟΣ, μτφ.: Αντώνης Αϊδίνης, σελ. 313-314).
Επιπροσθέτως, άλλο ένα τέτοιο φαινόμενο που αξίζει να αναφερθεί είναι το φαινόμενο «Kugel-Blitz». Στο βιβλίο «Υπάρχουν U.F.O.;» αναφέρονται τα εξής σχετικά με το συγκεκριμένο φαινόμενο: «Πολλές επιστημονικές εξηγήσεις, εξάλλου, δίνονται σε φαινόμενα που παρουσιάζονται σαν ιπτάμενοι δίσκοι ή UFO και οφείλονται σε ατμοσφαιρικά ή άλλα φυσικά φαινόμενα. Ειδικώτερα για την επιστημονική εξήγηση λαμπρών αντικειμένων, που εθεάθησαν το 1979 πάνω από τη Νέα Ζηλανδία και σε άλλους τόπους, αξίζει να αναφερθεί μία χαρακτηριστική εξήγηση του Martin L. Shapiro, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Optical Spectra” (Απρίλιος 1979). Ο επιστήμων αυτός αποδίδει τα γεγονότα αυτά στο φαινόμενο “Kugel-Blitz”, το οποίο περιγράφεται ως μια λάμπουσα σφαίρα από σκόνη άνθρακος που διεγείρεται από αστραπή και γενικά παρατηρείται κοντά στην βάση μιας μεγάλης καμινάδας. Το φαινόμενο αυτό μπορεί να λάβει χώραν και κάτω από άλλες συνθήκες, το δε μέγεθος, το σχήμα και η συμπεριφορά του σχηματισμού αυτού να ποικίλλουν» (Αποστόλου Χ. Φράγκου, Υπάρχουν UFO;, εκδ. Αδελφότης «Σταυρός», Αθήνα 1982, σελ. 20-22).
Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι ισχυρίζονται πως όχι μόνο έχουν δει ιπτάμενους δίσκους, αλλά και ότι έχουν έρθει σε επαφή με εξωγήινα όντα. Ένα συγκλονιστικό περιστατικό επαφής «τρίτου τύπου» περιγράφεται λεπτομερώς στο βιβλίο του συγγραφέα Γουίτλι Στρίμπερ «Επικοινωνία, μια αληθινή ιστορία», ο οποίος αφηγείται τις εμπειρίες του με τα άγνωστα αυτά πλάσματα. Ο Στρίμπερ, μετά την τραυματική εμπειρία που βίωσε, δεν μπορούσε να θυμηθεί πολλές λεπτομέρειες. Γι’ αυτό τον λόγο αποφάσισε να υποβληθεί, από τον ειδικό δρα Ντόναλντ Φ. Κλάιν, σε μια σειρά υπνωτισμών, προκειμένου να επανέλθει η μνήμη του και να δώσει ακριβέστερη περιγραφή των γεγονότων.
Συγκεκριμένα αναφέρει τα εξής: «Η ύπνωση στην οποία υποβλήθηκα με βοήθησε να θυμηθώ πιο έντονα πολλά πράγματα. Όταν ξύπνησα απ’ την ύπνωση, ένιωθα ότι βρισκόμουν πάνω απ’ το δάσος, έβλεπα τα δέντρα από κάτω, γύρω μου ήταν νύχτα και μέσα σ’ ένα θαμπό φως διέκρινα το χιονισμένο τοπίο. Θυμάμαι, ακόμα, ότι έβλεπα τα δέντρα να μικραίνουν συνεχώς καθώς ανέβαινα πιο ψηλά με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Στο μέρος στο οποίο με μετέφεραν είχε μια μυρωδιά που μου θύμιζε ζεστό κεφαλοτύρι ανάμεικτο με μια ελαφριά μυρωδιά από θειάφι. Τη μυρωδιά αυτή από θειάφι την έχουν αναφέρει και κάποιοι άλλοι οι οποίοι έτυχε να έρθουν σε επαφή με τα άγνωστα αυτά όντα» (Γουίτλι Στρίμπερ, Επικοινωνία, εκδ. Νέα Σύνορα, Αθήνα 1988, σελ. 165).
Στη συνέχεια, ο συγγραφέας αναφέρει ότι συνάντησε ένα πολύ παράξενο ον, που του έδωσε την εντύπωση πως ήταν γένους θηλυκού, ίσως επειδή οι κινήσεις του ήταν χαριτωμένες και ντελικάτες. Το ον ήταν φαλακρό, με μαύρα, σχιστά μάτια και πολύ διαπεραστικό βλέμμα. Η απόχρωση της επιδερμίδας ήταν γκριζομπρούτζινη, είχε χέρια με φαρδιές παλάμες και ο σκελετός του προσιδίαζε περισσότερο σε έντομο παρά σε άνθρωπο. Αυτό, όμως, που του έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ότι το ον έδινε την εντύπωση πως ήταν μεγάλο σε ηλικία και η φωνή του πολύ μπάσα, σαν να έβγαινε από τα έγκατα της γης.
«Το βλέμμα της έκρυβε ένα μυστήριο το οποίο δεν μπορούσα να εξηγήσω. Βλέποντάς την ένιωθα κατά κάποιον τρόπο δέσμιος, σαν ένα άβουλο ον που δεν μπορούσε να έχει πρωτοβουλίες, αντιδράσεις κι αντιρρήσεις. Δεν μπορούσα να μιλήσω, ούτε να κουνηθώ» (ό.π., σελ. 167).
Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφερθούμε στο βιβλίο του ιερομόναχου Σεραφείμ Ρόουζ «Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος», όπου στο κεφάλαιο «Τα UFO στον σύγχρονο νου» δίνει τη δική του ερμηνεία σχετικά με το συγκεκριμένο συμβάν που περιγράφει ο Στρίμπερ: «Ο Στρίμπερ περιγράφει, επίσης, ιδιαίτερες μυρωδιές συνδεδεμένες με τους “επισκέπτες” του – μεταξύ αυτών, μια οσμή σαν θειάφι, σαν αυτή που αναφέρεται όταν οι αρχαίοι βίοι των αγίων μιλούν για συναντήσεις με δαίμονες. Από τότε που εκδόθηκε η “Επικοινωνία”, έχουν εμφανιστεί εκατοντάδες χιλιάδες “απαχθέντες” από UFO, με διηγήσεις από τις επαφές τους με εξωγήινους» (Ιερομόναχου Σεραφείμ Ρόουζ, Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος, εκδ. Μορφή εκδοθήτω, Αθήνα Αύγουστος 2011, σελ. 263).
Στο τέλος του κεφαλαίου, ο ιερομόναχος καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Ενώπιον όλων αυτών, ο χριστιανός πιστός δύσκολα μπορεί να αμφισβητήσει ότι, πραγματικά, «ο Σατανάς περπατά τώρα γυμνός στην ανθρώπινη ιστορία». Παρομοίως, ο Γουίτλι Στρίμπερ είναι ακριβής όταν παρατηρεί ότι, με την παρακμή των «μηχανισμών ελέγχου» του παραδοσιακού χριστιανικού πολιτισμού, οι «επισκέπτες» προσπαθούν όλο και περισσότερο να «εισχωρήσουν στον συνειδητό κόσμο». Αλλά αντί να μας οδηγήσουν στη νέα εποχή που φαντάζεται ο Στρίμπερ, αυτές οι προσπάθειες θα βοηθήσουν να εισέλθουμε σε αυτό ακριβώς που περιέγραψε για την πρώτη του συνάντηση με εξωγήινους: στην «Κόλαση επί της γης» (ό.π. σελ. 267).
Το τελευταίο διάστημα το θέμα των UFO και των εξωγήινων γενικότερα έχει έρθει πάλι στο προσκήνιο. Πριν από λίγους μήνες ένας πληροφοριοδότης του Πενταγώνου, ο David Charles – Grusch, ο οποίος υπηρέτησε στην αμερικανική αεροπορία, αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες διεξάγουν ένα μυστικό πρόγραμμα εξοπλισμού βασισμένο στην εξωγήινη τεχνολογία. Επιπροσθέτως, στις 30 Απριλίου του 2023, στο Λας Βέγκας κάποιοι αστυνομικοί ισχυρίστηκαν πως είδαν να πέφτει προς τη Γη ένα άγνωστο φωτεινό αντικείμενο χρώματος μπλε. Εκείνο το βράδυ μια οικογένεια που έμενε στην περιοχή κάλεσε την αστυνομία, ισχυριζόμενη ότι στο πίσω μέρος της αυλής είδε κάποια παράξενα πλάσματα, ύψους γύρω στα 3 μέτρα, που δεν έμοιαζαν με ανθρώπους. Το θέμα πήρε μεγάλη δημοσιότητα στα κανάλια των ΗΠΑ, αλλά και στο εξωτερικό, χωρίς όμως να μπορούν να καταλήξουν σε ασφαλή συμπεράσματα.
Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν πως ο πλανήτης μας δεν μπορεί να είναι η μοναδική «κιβωτός ζωής» μέσα στο αχανές σύμπαν, ωστόσο δεν υπάρχουν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις που να υποστηρίζουν αυτή την πεποίθηση. Μετά τις παγκόσμιες απειλές που δέχτηκε η ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια, μέσω της πανδημίας, της δήθεν ανθρωπογενούς κλιματικής κρίσης κ.λπ., δεν θα ήταν απίθανο να δούμε στο εγγύς μέλλον να εμφανίζεται στο προσκήνιο ένας καινούργιος, πιο απειλητικός «εχθρός». Έτσι, ακόμα μία φορά, στο όνομα της ασφάλειας και του «γενικού καλού» της ανθρωπότητας, οι διαπρύσιοι κήρυκες της παγκοσμιοποίησης δεν θα παραλείψουν να εγκωμιάσουν όλα τα οφέλη μιας οικουμενικής εξουσίας που θα είναι σε θέση να μας προστατέψει απ’ όλους τους αόρατους ή ορατούς «εχθρούς».
