Του Βασίλη Γαλούπη
Οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις γνώσεις εξωτερικής πολιτικής και διπλωματίας απόρησε με τις κυβερνητικές διαρροές και ανακοινώσεις για το ταξίδι του Μητσοτάκη στο Ισραήλ. Μετά το πολλαπλό χτύπημα της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, οι επισκέψεις ξένων αρχηγών στο Ισραήλ είναι απολύτως στοχευμένες από τη Δύση και μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ένα ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού θα έμοιαζε, το λιγότερο, παράταιρο στην τωρινή συγκυρία. Η ματαίωση ήταν δεδομένη.
Ο πρώτος δυτικός ηγέτης που πήρε το ρίσκο να μεταβεί στο Ισραήλ ήταν ο Σολτς, προχθές Τρίτη. Για συμβολικούς και ιστορικούς λόγους αποφασίστηκε να είναι ο Γερμανός καγκελάριος αυτός που θα ανοίξει τον σκληρό κύκλο των διαπραγματεύσεων κορυφής στα φλεγόμενα εδάφη.
Αποδείχθηκε, ωστόσο, ότι ελλόχευαν σημαντικοί κίνδυνοι για τον Γερμανό ηγέτη, αφού δύο πύραυλοι στόχευσαν στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ κατά την αναχώρηση. Ο συναγερμός υποχρέωσε τους επιβάτες να ξαπλώσουν στον αεροδιάδρομο προτού το Iron Dome εξουδετερώσει τον κίνδυνο.
Λίγες ώρες πριν ήταν ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μπλίνκεν, που έτρεξε στο καταφύγιο εν μέσω βομβαρδισμών, ενώ συνομιλούσε με τον Νετανιάχου. Ο αμερικανικός Τύπος προειδοποίησε και για τους φυσικούς κινδύνους στο χθεσινό ταξίδι του Μπάιντεν.
Η Δύση αποστέλλει στο Ισραήλ το βαρύ πυροβολικό της. Αρχικά τον Σολτς, μετά τον Μπάιντεν, ακολουθεί, όπως όλα δείχνουν, ο Μακρόν. Ο Μητσοτάκης τι δουλειά θα μπορούσε να έχει ανάμεσα σε τέτοιου βεληνεκούς ηγέτες κι ενώ το καζάνι της Μέσης Ανατολής κοχλάζει;
Ο Έλληνας πρωθυπουργός, άλλωστε, ουδέποτε επέδειξε ιδιαίτερες διπλωματικές ικανότητες. Διαμεσολαβητής δεν μπορεί να γίνει, διότι δεν έχει κρατήσει ισορροπίες στη Μ. Ανατολή. Διπλωματικές πρωτοβουλίες δεν μπορεί να αναλάβει, όπως έχει αποδείξει, ούτε καν για τα συμφέροντα της ίδιας του της χώρας. Πυγμή και αμερόληπτη τακτική στην εξωτερική πολιτική δεν έχει ασκήσει επί πέντε χρόνια. Δεν έχει δείξει, δηλαδή, ότι είναι ο ηγέτης που δημιουργεί πολιτική. Απλά εφαρμόζει. Φοράει σαν ρούχο τις επιθυμίες και λύσεις άλλων.
Με τη Ρωσία «έσπασε» από την πρώτη στιγμή του πολέμου τις διμερείς σχέσεις αιώνων, κλείνοντας ερμητικά κάθε παράθυρο επαφής. Στο Παλαιστινιακό η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν βρίσκεται πια στην εποχή Ανδρέα Παπανδρέου και μεταγενέστερων κυβερνήσεων που μπορούσαν να παίζουν ρόλο στη Μ. Ανατολή.
Η χώρα μας πλέον κατατάσσεται στο γκρουπ των φανατικών υπέρ του Ισραήλ και οι πόρτες της Παλαιστίνης είναι αμπαρωμένες. Η Ελλάδα, άλλωστε, παραμένει μία από τις 55 χώρες του ΟΗΕ που δεν έχουν αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης, σε αντίθεση με την Κύπρο. Όσο για τα Ελληνοτουρκικά, η διάθεση υποχωρήσεων από τις «κόκκινες γραμμές» έχει ανακοινωθεί δημοσίως κι επισήμως από τον ίδιο τον Μητσοτάκη.
Η «είδηση» περί επίσκεψης Μητσοτάκη στο Ισραήλ «έσκασε» τη Δευτέρα, μία ημέρα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές και τα δυσάρεστα αποτελέσματα για το Μαξίμου. Αρχικά, με τη μορφή κυβερνητικών πηγών και διαρροών. Οι πηγές του Μαξίμου, μάλιστα, έκαναν λόγο και για «συνεννόηση με την Ουάσινγκτον και τις Βρυξέλλες».
Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν, αλλά δεν αναρτήθηκαν ποτέ στο primeminister.gr, το ταξίδι προγραμματιζόταν για την Πέμπτη. Δηλαδή, λίγες ώρες μετά την επίσκεψη Μπάιντεν!
Ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος επιβεβαίωσε, μέσω ΕΡΤ, το σενάριο για το ταξίδι, κάνοντας λόγο για ανακοινώσεις χθες, Τετάρτη, προσθέτοντας: «Η Ελλάδα είναι παίκτης κι έχει ρόλο σε αυτήν την υπόθεση».
Χθες, όμως, η κυβέρνηση διαμήνυσε πως το πρωθυπουργικό ταξίδι ακυρώνεται, για «λόγους ασφαλείας». «Θα ταξιδέψω στην περιοχή το συντομότερο δυνατόν, όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες ασφαλείας, ξεκινώντας με την παρουσία μου, το Σάββατο, στο Κάιρο» είπε χθες ο πρωθυπουργός στο υπουργικό συμβούλιο.
Ο Μητσοτάκης φαίνεται να θεωρεί ότι επειδή έχει ενταχθεί άνευ όρων στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» μπορεί και να παίρνει πρωτοβουλίες μεγαλύτερες από το πολιτικό μπόι του. Και μόνο ότι πίστευε πως μετά τον Μπάιντεν και τον Σολτς θα είναι ο τρίτος εκπρόσωπος της Δύσης που θα κατέβει στο Ισραήλ, δείχνει πολλά για τη διπλωματική διορατικότητά του.
Στην παρούσα φάση, όμως, το παιχνίδι στη Μ. Ανατολή είναι αποκλειστικά για «μεγάλους παίκτες». Ακόμα και ο ταλαντούχος στα διπλά παιχνίδια Ερντογάν έχει παραμεριστεί. Η Μέση Ανατολή είναι πολύ πιο απαιτητική και περίπλοκη από τη διαμάχη Ρωσίας – Ουκρανίας, όπου εκεί ο Τούρκος πρόεδρος φάνηκε χρήσιμος και στις δύο πλευρές.
Τον αποκλειστικό λόγο για ανάλογες πρωτοβουλίες σήμερα στη Μ. Ανατολή έχουν οι υπερδυνάμεις της Δύσης (ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία), η Κίνα, αλλά και η Ρωσία, που παρά τις κυρώσεις για το Ουκρανικό δεν είναι πρακτικά δυνατό να μείνει εκτός σκακιέρας. Θέλοντας και μη, ο Πούτιν έχει ξανά θέση στο τραπέζι.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προφανώς και δεν κατανόησε τη βαρύτητα της κατάστασης. Και εξήγγειλε, βιαστικά, ταξίδι στην πυρακτωμένη ζώνη. Σκεπτόμενος μικροπολιτικά και παλαιοκομματικά, είδε και πάλι… ευκαιρία. Θεώρησε ότι το πληγωμένο προφίλ του από τις καλοκαιρινές τραγωδίες και τα αποτελέσματα των αυτοδιοικητικών εκλογών θα μπορούσε να τονωθεί αν βρεθεί στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας. Με μερικές φωτογραφίες δίπλα στον Νετανιάχου.
Το ταξίδι ακυρώθηκε το ίδιο βιαστικά όπως εξαγγέλθηκε. Αναπόφευκτα, ο Έλληνας πρωθυπουργός φορτώθηκε με ακόμα ένα διπλωματικό φιάσκο στην κυβερνητική θητεία του.
Ο Κ.Μητσοτάκης ανέλαβε το 2019 από την Κυβέρνηση Α.Τσίπρα έτοιμα τριμερή σχήματα συνεργασίας Ελλάδας και Κύπρου με Αίγυπτο, Ισραήλ, Ιορδανία, Λίβανο και Παλαιστίνη. Τι λοιπόν έκανε τα επόμενα 4 χρόνια; Απ’ ότι φαίνεται τίποτα για να μην θεωρείται από τα εμπλεκόμενα μέρη ως αξιόπιστος συνομιλητής & διαμεσολαβητής. Αυτό που επί της ουσίας έκανε ήταν… μπίζνες με τον πρίγκηπα-διάδοχο της Σαουδικής Αραβίας (ο οποίος μέσω Κίνας συντονίστηκε πλέον με το Ιράν και κρατά απόσταση από τις ΗΠΑ).
Δυστυχώς ο Κ.Μητσοτάκης θεώρησε, σύμφωνα με τους εμπνευστές των σχεδιασμών της περιοχής, ότι το Παλαιστινιακό -όπως και το Κυπριακό- μπορούν να… παρακαμφθούν. Αμ δε!
Και το ζητούμενο πλέον είναι ότι η Ανατολή κερδίζει σταθερά έδαφος στο διεθνές γίγνεσθαι και η Δύση υποχωρεί. Αποτέλεσμα με την εξωτερική πολιτική… εσωτερικού της σημερινής Κυβέρνησης η Ελλάδα θα μείνει με τον μουτζούρη στο χέρι…
Τι να πεις; Μέχρι το ταξίδι του στο Ισραήλ τον διέταξαν να μην γίνει για να πάει στη θέση του ο Βρετανός πρωθυπουργός. Τόση εκτίμηση έχει διεθνώς και μαζί αυτή η χώρα κα μαζί αυτός ο λαός της που την έφερε εκεί που είναι
Σοβαρά τώρα. Πιστεύαμε ότι η Ελλάδα του τώρα είναι σοβαρός παίκτης ; Πιστεύαμε ότι το Ισραήλ είναι επιπέδου της αποχαυνωμένης χώρας μας, που την δούλευε ο άλλος για 4 χρόνια και την δουλεύει ακόμα ύστερα από τόσο ευτελισμό κατάντια και μιζέρια που δώθηκε στον λαό του; Εδώ ο Ζελένσκι που είναι ένα απλό πιόνι σε σκακιέρες άλλων, δεν μας έδωσε σημασία. Αντιθέτως και με τόσο ξεδόντιασμα της άμυνας των νησιών μας έγραψε Στα παλαιά του υποδήματα {Να μην αναρτηθεί η φράση που αφορά τα απόκρυφα του ανδρικού σώματος και ο νοών νοείτω}. Πως να σταθεί και δη να εκπροσωπηθεί η χώρα ύστερα από τον ευτελισμό διεθνώς με την περίπτωση των υποκλοπών; Αν ένας ηγέτης επιπέδου ζελένσι σου γυρνάει την πλάτη, όταν σε χλευάζει ο Ράμα όταν σε εκθέτουν μέσα διεθνούς εμβέλειας όταν πάς και συναντάς τον αντίπαλό σου στο κτήριο που διαθέτει στην Νεα Υόρκη για να συζητήσεις για το Αιγαίο Τι είναι ο Νετανιάχου; το μέσο προώθησης του μικροκομματισμού του Κίκη; Είναι ίδιο ο Νετανιάχου με τον Κίκη; Οχι μόνο δεν θα δεχόταν ο Νετανιάχου Αντιθέτως θα ήταν προσβλητικό για αυτόν να φωτογραφηθεί με μια τελιωμένη στην ουσία υπόθεση Ο άνθρωπος και η χώρα του έχουν πόλεμο προασπίζοντας την αξιοπρέπεια του λαού του παλεύοντας για την επιβίωση της χώρας τους Δεν λιάζονται με φρέντο όντας απαθείς και πάνε οπου βγεί…..