Του Γιώργου Χατζηδημητρίου
Το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών δεν ανέτρεψε τους κομματικούς συσχετισμούς. Βοήθησε, όμως, στην αλλαγή των διαθέσεων. Οι σημαντικές απώλειες που υπέστη η Ν.Δ. σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Περιφέρεια Θεσσαλίας είναι ένα ενοχλητικό χαλίκι στο παπούτσι του Κυριάκου Μητσοτάκη που, όσο να πει κανείς, τον εμποδίζει να πορεύεται με εκείνο το απωθητικά αγέρωχο και υπεροπτικό βήμα, λες και βλέπει συνεχώς μπροστά του κόκκινα χαλιά σε διάταξη, στα οποία ως πορφυρογέννητος, όπως τον γαλούχησαν οι Γερμανίδες γκουβερνάντες του, είναι προορισμένος να βαδίσει. Η ζωή έχει και αναποδιές.
Και ο λαός, όπως αποδείχθηκε, τιμωρεί την αλαζονεία και την έπαρση. Δυσφορεί με εκδηλώσεις που υπερβαίνουν το μέτρο και ταπεινώνει με τον τρόπο του όσους τον θεωρούν του χεριού τους και δεδομένο. Ειδικά στην Αθήνα, η τιμωρία των Μητσοτάκη – Μπακογιάννη ήταν ένα μήνυμα δυσανεξίας του λαού στη Φαμίλια, η οποία θεωρεί ότι, κληρονομικώ δικαίω και χωρίς άλλες επαγγελματικές περγαμηνές, δύναται να διαφεντεύει τη μοίρα του τόπου, προβάλλοντας επιμελημένες φωτογραφίες από ευτυχισμένα οικογενειακά στιγμιότυπα.
Η οικογενειοκρατία εξακολουθεί να δυναστεύει τη χώρα, δίνοντας το μέτρο της καθυστέρησης. Έχουν περάσει 200 χρόνια από την Εθνεγερσία και η Ελλάδα δεν έχει κατακτήσει ακόμα συνθήκες αστικού εκσυγχρονισμού. Οι πολίτες, βεβαίως, περιμένουν ένα παρηγορητικό και ελπιδοφόρο σημάδι από την πλευρά του πολιτικού κόσμου. Και, όταν το βλέπουν στον ορίζοντα, το αγκαλιάζουν και επενδύουν πάνω του τις λιγοστές τους προσδοκίες. Απόδειξη, η εκλογή του Χάρη Δούκα στον Δήμο Αθηναίων.
Ένας άνθρωπος «από το πουθενά», όπως τον χαρακτηρίζουν τα χαμηλού επιπέδου επιχειρήματα, αλλά συγκροτημένος, έντιμος, αυτάρκης και με σχέδιο άφησε πίσω του ξεκρέμαστα τα συστήματα μιας ξεθωριασμένης εξουσίας που στηρίζεται σε εκδουλεύσεις και στην κάλπικη «μαγεία» των ονομάτων. Η αιφνιδιαστική εκτόξευσή του στο πολιτικό σκηνικό προκαλεί αμηχανία στους μηχανισμούς της ακινησίας και στα ρετιρέ των κομμάτων, που χαλάνε τις ώρες τους σε σχέδια επί χάρτου και όχι σε κατευθύνσεις για την πρόοδο της χώρας.
Όσοι σπεύδουν να διεκδικήσουν μερτικό από τη νίκη του το ξέρουν ότι βρίσκονται εκτός νυμφώνος. Ο άνθρωπος αυτός έριξε μια πέτρα στην ακίνητη λίμνη της κόπωσης των πολιτών ότι δεν πρόκειται να απαλλαγούν από την ξύλινη σκέψη των επαγγελματιών της πολιτικής, που νομίζουν ότι όλη η ζωή των ταπεινών ανθρώπων κινείται γύρω από τις τηλεοπτικές εκπομπές, όπου τοκίζουν την υπεροψία τους οι ατάλαντοι κληρονόμοι πάνω στη γόνιμη βλακεία του πλήθους.
Το μήνυμα των αυτοδιοικητικών εκλογών είναι ένα : Οτι ο κόσμος πλέον δεν θέλει κανέναν τους Είναι απεχθείς, αγενείς νεποτιστές Με άλλα λόγια ΑΣΕΒΕΙΣ. Και δη παράσιτα Οι πολίτες θεώρησαν οτι πλέον είναι καιρός, να αλλάξει το συγκεκριμένο πεδίο Με το να επιλέγουν ανθρώπους απο τα σπλάχνα της κοινωνίας Δηλαδή άνθρωποι «από το πουθενά», δηλαδή απο εμάς συγκροτημένοι, έντιμοι, αυτάρκεις, δουλευταράδες που ένιωσαν την ανέργία τον ανταγωνισμό τα χάλια λεωφορεία τα σκουπίδια την εγκληματικότητα την αγωνία κοκ Και όχι ανθρώπους που δεν γνωρίζουν τι υπάρχει κάτω απο το Ψυχικό και που δεν έχουν ούτε βιώματα ούτε συγκεκριμένα χαρίσματα ή κλήσεις ή τίποτε που να λέει κάτι Η που θέλουν να χρησιμοποιούν την πολιτική για την βελτίωση της δικής τους ζωής Λυπάμαι αλλά εφόσον η πολιτική θεωρείται επάγγελμα ας μάθουν όλοι εκείνοι των ρετιρέ όλου του φάσματος οτι είναι στην ουσία σύμβαση ορισμένου χρόνου Ιδιωτικού Δικαίου Τι 4 χρόνια τι 6 χρόνια τι 8 μήνες……Και θα ήταν καλύτερο όλοι εκείνοι οι δήθεν να φύγουν με αξιοπρέπειαΚαι οτι οι παρατάξεις που σέβονται πραγματικά τον εαυτό τους δεν φωλιάζουν ατάλαντους λόγω ονόματος ούτε τα μέλη τους αδιαφορούν (ειναι μέτοχοι που ενδιαφέρονται για το μαγαζί τους Αν εκείνο κλείσει χάθησαν)