Σαν κουρασμένος συνταξιούχος…

Του Γιώργου Χατζηδημητρίου

Ο Κασσελάκης κάλυψε το πολιτικό και ψυχολογικό κενό που δημιουργήθηκε στην Αριστερά όταν ο Τσίπρας τα βρόντηξε από την ηγεσία και, όπως λένε τα στελέχη του κόμματος, «φεύγοντας τράβηξε και την πρίζα». Η εικόνα του, όταν την περασμένη Δευτέρα υποδέχτηκε στο γραφείο του στη Βουλή τον διάδοχό του, ήταν οικτρή. Έμοιαζε με τον επαρχιώτη μπάρμπα από το χωριό που συναντά το μακρινό ανίψι από την Αμερική και προσπαθούσε με τρόπους αστείου βλαχοδήμαρχου (ζητώ συγγνώμη από τους προκομμένους κι υπερήφανους Βλάχους) να του εξηγήσει, όταν του ευχήθηκε «σιδεροκέφαλος», πως «έτσι το έχουμε στην Ελλάδα»…

Θα μείνει ο Τσίπρας στην Ιστορία; Αναμφίβολα. Αλλά όχι για τους λόγους που ο ίδιος λογαριάζει. Δέχτηκε έναν ανελέητο πόλεμο, στήθηκε απάνω του ένας εσωτερικός εμφύλιος με ρητορική μίσους από τους «μπροστινούς» των ιδιοκτητών της έρμης χώρας, συκοφαντήθηκε με δημοσιεύματα που αποδείχτηκαν αναληθή και εμπαθή στα δικαστήρια, αλλά, στο τέλος, αυτό που βαραίνει είναι ότι με τον ερασιτεχνισμό του και την αφελή ανάγνωση των συσχετισμών διέψευσε τις προσδοκίες του κοσμάκη και οδήγησε στην απογοητευτική αποδοχή ότι «όλοι είναι το ίδιο».

Η ζημιά που άφησε πίσω του μέχρι σήμερα επιβεβαιώνεται. Οι ακριβοπληρωμένες «δημοσιογραφικές» πένες και τα εξωνημένα υποπόδια του εγχώριου παρασιτικού συστήματος, που λοιδορούσαν τον κόσμο ο οποίος διαδήλωνε την οργή του για τη λεηλασία του τόπου και της ζωής του στις πλατείες, γινήκαν ξανά Κήνσορες και ξαναβγήκαν απ’ τα λαγούμια τους με υψωμένο διδακτικά τον δείκτη… Το μένος τους συνεχίζεται με αμείωτη ένταση ακόμα και σήμερα, προκειμένου να καλύψει τη γύμνια ενός ανεπαρκούς και ιδιοτελούς πρωθυπουργού, του Κυριάκου Μητσοτάκη, που αντιμετωπίζει τη χώρα σαν μπίζνα, ακόμα και πάνω από τη χειρότερη καταστροφή.

Αν ο Αλέξης Τσίπρας είχε προχωρήσει, όπως υποσχόταν κι όπως ομόφωνα είχε αποφασίσει, το κόμμα του στον ριζικό μετασχηματισμό μετά τις εκλογές του 2019, σήμερα θα βρισκόταν σε καλύτερη θέση κι όχι να παζαρεύει υποτιμητικά εκ των προτέρων (!) με τον Κασσελάκη να τον διορίσει στο Συμβούλιο της Ευρώπης, όπου θα πάει να παρκάρει την πλήξη του.

«Ο Τσίπρας αποτελεί κεφάλαιο για τον τόπο» λένε οι υμνωδοί του. Η εικόνα του στη Βουλή, όταν παρέδιδε τα πρωτεία στον Κασσελάκη, έδειχνε έναν κουρασμένο συνταξιούχο που αξίζει τη συμπόνια μας… Ο Στέφανος Κασσελάκης, με την ορμητική του είσοδο σε ένα άγονο εσωκομματικό έδαφος που μαστιζόταν μέχρι χθες από λυσσαλέες μάχες για την κατανομή των εσωκομματικών τιμαρίων, μακριά από τις ανάγκες της κοινωνίας (έχουν και χρήμα αυτά, εκτός από εξασφαλισμένο αραλίκι…), μετέτρεψε μια άνευρη και αδιάφορη μέχρι τότε διαδικασία σε στόχο για την ανακατάληψη της εξουσίας. Αυτό ακριβώς που δεν μπορεί να εγγυηθεί καμία από τις μέχρι χθες τάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες βλέπουν τώρα τη γη να χάνεται κάτω απ’ τα πόδια τους.