Ένας σκοτεινός τύπος…

Του Νίκου Καραχάλιου

Όταν ο Ντέιβιντ Ιγκνάσιους της Washington Post έκανε πριν από λίγες ημέρες την ερώτηση στον «Πρωθυπουργό» για την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα, μια ερώτηση που δεν την περίμενε, αφού στην Ελλάδα και στην Ευρώπη πολιτεύεται προστατευμένος μέσα σε ένα γυάλινο κλουβί, ως ο «Πρώτος των Προθύμων» ο πιο υπάκουος μαθητής των ηγετίσκων KlausSchwab της Νέα Τάξης, των ενεργούμενων του.

Στο GreatReset, το μόνο κείμενο που έχει αποστηθίσει, δεν υπήρχε σχετική απάντηση, γι’ αυτό αφού ξεροκατάπιε έβηξε, σιώπησε πριν δώσει μια «μη απάντηση». Απαράσκευος; (σύνηθες), αιφνιδιασμένος; (δεν θα ‘πρεπε), αδαής; (αφού έχει σπουδάσει στο Harvard, πως και δεν τα ξέρει ΟΛΑ;), ανεπαρκής; (κρίνουν ήδη οι πολίτες).

Όλα μαζί τα παραπάνω, ή κάτι ακόμη πιο βαθύ, πιο «σκοτεινό»;

Ο Ιγκνάσιους, είναι ο ίδιος κορυφαίος αποκαλυπτικός δημοσιογράφος (Κυριάκο μου, εμ δεν ήξερες… δεν ρώταγες;) που ξέρει όσο λίγοι τα μυστικά της λειτουργίας των υπηρεσιών πληροφοριών στον 21^ο αιώνα.

Έχει πάρει συνεντεύξεις από τον Snowden, και γνωρίζει τον εσωτερικό κόσμο του FBI, της CIA, της NSA και των ομολόγων τους ανά τον κόσμο, καλύτερα απ’ ό,τι ο Κυριάκος την οδική διαδρομή ανάμεσα στους «προσομοιωτές πουφ» του Φαραγγιού της Σαμαριάς, τα οποία τοποθέτησε με FengShuiambitions η ΜΓΚ  μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου, για να κάνει mini αποδράσεις διαλογισμού εν μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων…

Όσο εμφανή και αν είναι τα «βραχάκια» επάνω στην επιφάνεια εργασίας του γραφείου του και τα πράσινα «βατραχάκια» στο darkside ενός προσώπου που βρίσκεται συνεχώς υπό το φως των προβολέων της δημοσιότητας, κάποια στιγμή φωτίζεται αναπόφευκτα…

Και τότε η αποκάλυψη μπορεί να έχει σοβαρότατες επιπτώσεις για τον κρυπτόμενο.

Το έζησε προχθές ο -σκάλες ευφυέστερος του πονηρού επιβιωτή Κυριάκου- BorisJohnson. Στο παρά πέντε ο Βρετανός ομόλογός του, γλύτωσε την καρέκλα του αφού επικράτησε με 211 έναντι 148 κατά την ψηφοφορία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Συντηρητικών που τον αμφισβήτησε ευθέως.

Ο «ήρωας του Brexit» αμφισβητήθηκε από το 41% των βουλευτών του. Για όσους γνωρίζουν την σημασία της Κ.Ο. στους CONSERVATIVES, αυτοί οι 148 ψήφοι είναι απλά η αρχή του τέλους του… Μπορεί να τον στήριξαν -προσωρινά- οι 211 συνάδελφοί του, αλλά πλέον ο χρόνος μετράει αντίστροφα. Το τικ-τακ, τικ-τακ του ρολογιού της εξουσίας ακούγεται σαν τις καμπανάτες ώρες του γειτονικού BIG-BENστο Westminsterστα πρωθυπουργικά αυτιά του.

Η πύρρειος νίκη του ήταν μικρότερη από τις αντίστοιχες του SirJohnMajorτο 1995 και της TheresaMayτο 2018. Αυτοί αποκεφαλίστηκαν μέσα σε δύο χρόνια και έξη μήνες αντίστοιχα.

Τικ-Τακ, Τικ-Τακ

The clock is ticking fast and when it comes to today’s post-covidpolitics, even faster…

Το ερώτημα είναι, τι έκανε ο Boris και τι οδήγησε στην ευθεία αμφισβήτηση τόσους πολλούς;;

Είναι ζήτημα αποτελεσματικότητας στη διαχείριση (governance) ή κάτι βαθύτερο; Κατά την ταπεινή μου γνώμη το δεύτερο. Οι Backbenchersαισθάνονται αυτό που διαισθάνονται ολοένα και περισσότεροι βρετανοί.

Ο Πρωθυπουργός τους, με το περίτεχνο-Trumplike- τσουλούφι έχει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα: κρύβει μέσα του κάτι «σκοτεινό», ένα μαύρο κουτί που οι προβολείς των media έστω και άθελά τους αποκαλύπτουν.

Όσο γρήγορος και να είναι στη σκέψη, δεν μπορεί να κρύψει την καταχνιά του, γιατί το πρόβλημα εδράζεται στον ιδιόρρυθμοψυχισμό και τον ρηχό συναισθηματικό του κόσμο (αν υφίσταται καν κάτι τέτοιο…), σε μια σκοτεινή αφώτιστη πλευρά στην ψυχή της personas του

Αναλύοντας τον Boris, θα σας έρθει αναπόφευκτα στο μυαλό οδικός μας Πρωθυπουργεύων.

Δανείζομαι άρθρο από το εξαιρετικό αγγλικόsite, theconversation.com

Μια σκοτεινή προσωπικότητα

Το σκοτάδι του Μπόρις Τζόνσον: Ένας ψυχολόγος αναλύει τα ανεξήγητα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του Βρετανού Πρωθυπουργού!

(Ένα άρθρο του DrSteveTaylor που δημοσιεύτηκε στις 16 Μαΐου 2022 στην ηλεκτρονική επιθεώρηση THECONVERSATIOΝ.COM.

Μέσα σε όλο το χάος που χαρακτηρίζει τη διοίκηση του Μπόρις Τζόνσον, μερικές φορές είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί ο Πρωθυπουργός συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται. Γιατί δεν ζητά ποτέ πραγματικά συγγνώμη ή δεν παραδέχεται τα λάθη του;

Πρόσφατα, ο Τζόνσον επέμενε ότι δεν γνώριζε ότι παραβίαζε κανέναν κανόνα κάνοντας πάρτι κατά τη διάρκεια του lockdown. Είναι απλώς το τελευταίο παράδειγμα της συμπεριφοράς του, που μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο με όρους ψυχολογίας.

Πρώτον, να είμαι ξεκάθαρος: δεν επιχειρώ να διαγνώσω τον Πρωθυπουργό με διαταραχή προσωπικότητας. Όπως πολλοί ψυχολόγοι στις μέρες μας, πιστεύω ότι είναι πολύ απλοϊκό να σκεφτόμαστε με όρους συγκεκριμένων συνθηκών, όπως η ναρκισσιστική διαταραχή προσωπικότητας, ή η κοινωνιοπάθεια.

Προτιμώ να χρησιμοποιήσω την έννοια μιας «σκοτεινής τριάδας», τριών χαρακτηριστικών προσωπικότητας που ταιριάζουν – ψυχοπάθεια, ναρκισσισμός και μακιαβελισμός. Αυτό είναι λογικό, γιατί αυτά τα χαρακτηριστικά σχεδόν πάντα αλληλεπικαλύπτονται και είναι δύσκολο να διαχωριστεί το ένα από το άλλο. Και τα τρία υπάρχουν σε μια ακολουθία και είναι πιο έντονα σε μερικούς ανθρώπους.

Ένα άλλο μοντέλο με μεγαλύτερη εμβέλεια ονομάζεται «σκοτεινός παράγοντας». Αυτό υποδηλώνει ότι η ουσία του «κακού χαρακτήρα» είναι η επιθυμία να βάζεις αδίστακτα τα δικά σου συμφέροντα πάνω από τα συμφέροντα των άλλων και να τα επιδιώκεις ακόμα και όταν προκαλούν κακό σε άλλους. Εκτός από την ψυχοπάθεια, τον ναρκισσισμό και τον μακιαβελισμό, το «μοντέλο του σκοτεινού παράγοντα» περιλαμβάνει χαρακτηριστικά μοχθηρίας, ηθικής αποδέσμευσης (ανήθικη συμπεριφορά χωρίς να νιώθεις άσχημα),δικαιωματισμού (πιστεύεις ότι αξίζεις περισσότερα και είσαι καλύτερος από τους άλλους) και εγωισμού.

Οι πράξεις μιας «σκοτεινής» προσωπικότητας

Υπάρχουν πολλές πτυχές της συμπεριφοράς του Johnson που έχουν νόημα όσον αφορά αυτά τα μοντέλα. Οι «σκοτεινές» προσωπικότητες χαρακτηρίζονται από τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά της έλλειψης ενσυναίσθησης, ενσυνείδησης και ενοχής, καθώς και της αδυναμίας ανάληψης ευθυνών.

Δεν μπορούν να δεχτούν ποτέ ότι φταίνε, γι’ αυτό κατηγορούν ενστικτωδώς άλλους ανθρώπους –ή άλλους εξωτερικούς παράγοντες– για αρνητικά γεγονότα. Έχουμε δει πολλές φορές τον Τζόνσον να εκτρέπει την ευθύνη για τα πάρτι της Ντάουνινγκ Στριτ από τότε που πρωτοεμφανίστηκαν οι καταγγελίες για αυτά τα πάρτι.

Τώρα αρνείται να αναλάβει την ευθύνη με το να υποβάλλει την παραίτησή του.

Γνωρίζουμε επίσης ότι ο Johnson έχει την τάση να παραβιάζει τους κανόνες και να αγνοεί τους σωστούς κώδικες συμπεριφοράς (ένα σημάδι ηθικής απεμπλοκής). Ακόμη και πριν από τοpartygate, ανέβαλε παράνομα Συνεδρίαση στο κοινοβούλιο για να προωθήσει τη δική του ατζέντα και αρνήθηκε να απολύσει τη Γραμματέα Εσωτερικών, ακόμη και όταν διαπιστώθηκε ότι είχε παραβιάσει τον υπουργικό κώδικα.

Ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό των «σκοτεινών» προσωπικοτήτων είναι ότι είναι «αποσυνδεδεμένες». Είναι παγιδευμένες μέσα στον εαυτό τους, σε μια ναρκισσιστική απομόνωση, και δυσκολεύονται να λάβουν υπόψη τις απόψεις των άλλων.

Ως αποτέλεσμα, δεν έχουν ξεκάθαρη αίσθηση του πώς θα γίνουν αντιληπτές οι ενέργειές τους ή τι είδους συμπεριφορά είναι αποδεκτή.

Αυτό θα μπορούσε να εξηγήσει μερικούς από τους λάθος υπολογισμούς του Johnson. Για παράδειγμα, προσπάθησε να αλλάξει τους κοινοβουλευτικούς κανόνες, αντί να επιβάλει κυρώσεις στον πρώην βουλευτή OwenPaterson για παραβίαση των κανόνων του lobbying. Ο Τζόνσον υπέθεσε, ότι αυτό θα ήταν αποδεκτό και απέτυχε να προβλέψει την επακόλουθη αναταραχή.

Προφανώς πίστευε επίσης ότι ήταν αποδεκτό να σπιλωθεί ο KeirStarmer (αρχηγός των Εργατικών) με θεωρίες συνωμοσίας. Αυτός ο τύπος αντίδρασης είναι χαρακτηριστικός της μοχθηρίας των σκοτεινών προσωπικοτήτων όταν αισθάνονται ότι απειλούνται.

Ο μακιαβελισμός, το τρίτο μέρος της σκοτεινής τριάδας, σημαίνει την αδίστακτη επιδίωξη της εξουσίας για χάρη του, με την προθυμία να εγκαταλείψει την ακεραιότητα και την ηθική. Ο Τζόνσον επιδεικνύει  ένα σταθερό χαρακτηριστικό, δίνει προτεραιότητα στα ατομικά του συμφέροντα έναντι άλλων παραγόντων. Γιατί αλλιώς θα έκανε τέτοιες απερίσκεπτες υποσχέσεις στην προεκλογική εκστρατεία, όπως τα 350 εκατομμύρια λίρες την εβδομάδα για το NHS μετά το Brexit;

Μια άλλη σταθερή καταγγελία κατά του Πρωθυπουργού είναι ότι συμπεριφέρεται σαν να μην ισχύουν κανόνες γι’ αυτόν. Κατά τη διάρκεια του αυστηρού lockdown, προφανώς πίστευε ότι ήταν αποδεκτό να παρακάμψει τους περιορισμούς. Πίστευε επίσης, ότι είχε το δικαίωμα να ζητήσει δωρεές από τους Tories για ανακαινίσεις στο προσωπικό του διαμέρισμα στην ΝτάουνινγκΣτριτ .

Τι είναι η «αλήθεια»;

Ο Τζόνσον συχνά κατηγορείται για ανεντιμότητα. Ωστόσο, δεν είναι τόσο μεγάλο θέμα τα εσκεμμένα ψέματά του, αλλά το ότι δεν έχει μια σταθερή αντίληψη της αλήθειας.

Αποτελεί δεδομένο ότι οι «σκοτεινές τριαδικές προσωπικότητες» είναι αυτο-απορροφούμενες, είναι αποσυνδεδεμένες από αντικειμενικά κριτήρια συμπεριφοράς και έχουν έντονη τάση προς την αυταπάτη. Επιλέγουν πληροφορίες που υποστηρίζουν τη θετική εικόνα του εαυτού τους και αγνοούν τις αρνητικές πληροφορίες. Πιστεύουν οτιδήποτε ταιριάζει στην άποψή τους για την πραγματικότητα.

Όταν ισχυρίζεται ότι δεν έχει παραβιάσει τους κανόνες του lockdownή ότι δεν έχει παραπλανήσει το Κοινοβούλιο, ο Τζόνσον μπορεί απλώς να επιλέγει πληροφορίες για να υποστηρίξει την προτιμώμενη σε αυτόν εκδοχή της πραγματικότητας.

Είναι πιθανό να έχει πείσει τον εαυτό του ότι οι «εκδηλώσεις» που συμμετείχε ήταν πραγματικά συναντήσεις εργασίας και ότι η συμμετοχή του σε αυτές ήταν καθαρά ακούσια. Αυτό σχετίζεται επίσης με τη φαινομενική αδυναμία του Τζόνσον να ζητήσει συγγνώμη, κάτι που θα σήμαινε ότι παραδέχεται ότι έχει μια ατελή/ελλιπή εικόνα για τον εαυτό του.

Οι σκοτεινές προσωπικότητες δεν ανέχονται την κριτική, και τείνουν να προσπαθούν να αποφύγουν τις αντίθετες φωνές. Ενώ οι λογικοί Πρωθυπουργοί επιλέγουν Υπουργούς με βάση τις ικανότητές τους, ο Τζόνσον έχει γεμίσει ανώτερους κυβερνητικούς θώκους μόνο με τους πιστούς του, γεγονός που οδήγησε την Κυβέρνηση σε έλλειψη τεχνογνωσίας και δημιουργικότητας.

Αναπόφευκτη φθορά

Δυστυχώς, είναι σύνηθες φαινόμενο οι σκοτεινές τριαδικές προσωπικότητες να «γίνονται ηγέτες». Υποκινούμενοι από μια βαθιά ασυνείδητη αίσθηση έλλειψης, έχουν έντονη επιθυμία για δύναμη και κυριαρχία.

Η σκληρότητα σε συνδυασμό με την ικανότητά τους να χειραγωγούν τους άλλους σημαίνει ότι κατακτούν θέσεις εξουσίας πιο  εύκολα από τους ανταγωνιστές τους.

Όταν ένας «σκοτεινός ηγέτης κατακτά την εξουσία, οι ευσυνείδητοι, οι πιο ηθικοί άνθρωποι εξαφανίζονται . Μια Κυβέρνηση που λειτουργεί κάτω από αυτές τις συνθήκες, γίνεται σύντομα αυτό που ο Πολωνός ψυχολόγος AndrzejLobaczewski ονόμασε « παθοκρατία » – μια διοίκηση που αποτελείται από αδίστακτα άτομα χωρίς ακεραιότητα και ηθική.

Αυτό συνέβη με την Προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ, καθώς οι «ενήλικες στο δωμάτιο» κατευθύνθηκαν σταδιακά προς την έξοδο, αφήνοντας τους υπαλλήλους του Λευκού Οίκου να προσδιορίζονται μόνο από την προσωπική τους πίστη στον Τραμπ. Παρόμοια απομείωση των προτύπων έχει συμβεί και στο Ηνωμένο Βασίλειο.Σε μια ιδανική κοινωνία, θα υπήρχαν μέτρα για τον περιορισμό  πρόσβασης τέτοιων ανθρώπων στην εξουσία και θα ήταν πιο πιθανό να έχουμε τους ηγέτες που αξίζουμε.

Τέλος του άρθρου του DrSteveTaylor

Σημειώσεις (μικρές, αλλά υποβοηθητικές).

1. Κάντε μια απλή αντιμετάθεση ονομάτων. Όπου Johnson, ξέρετε ποιος… ο δικός μας σωτήρας…
2. Αντικαταστήστε κάποια από τα παραδείγματα τις αγγλικής επικαιρότητας με αντίστοιχα ανάλογα που σας έρχονται στο μυαλό από την CARTOONοχώρα μας.
3. Στην «επανακυκλοφορία» του κειμένου θα το κάνω εγώ για εσάς, αντλώντας από το μπουκέτο «ξέρετε ποιους»…

Ενδεικτικά:

α) Βάλτε όπου partygate, βόλτα στην Πάρνηθα για ποδήλατο και moto-crossεν μέσω lockdown…

β) party-gate ή tsipouragate στην Αστυπάλαια, πάλι εν μέσω lockdown…

γ) Διορισμός υπερέμπιστων#Kyriakistasεξωκοινοβουλευτικών δήθεν Αρίστων από το σημιτικό ΠΑΣΟΚ.

4. Εμμονικές διαγραφέςστελεχών: 3 δημοσιογράφοι της ΝΔ κατά σειρά: Βαγγέλης Αντώναρος, ΚωνσταντίνοςΜπογδάνος, Γιώργος Κύρτσος. Έπονται άλλοι; Είναι τυχαίο ότι οι μόνοι διαγραφέντες είναι λειτουργοί του Τύπου που ασκούν κριτική στον -ξέρετε ποιόν- Μεσσία;
5. Όσο για το «αίσθημα ιδιοκτησίας» υπάρχει καλύτερο παράδειγμα από την πολυδάπανη χρήση του Πρωθυπουργικού αεροσκάφους για πτήση στις ΗΠΑ, προκειμένου να δει –ξέρετε ποιος- και αγώνα NBA (BostonCelticsvsMiamiHeat) ή τη μεταφορά με στρατιωτικό ελικόπτερο –εν μέσω κρίσης στο Αιγαίο- από την Αντίπαρο στην Επίδαυρο για να παραστεί το ζεύγος ΚΜ+Μ.ΓΚΡ στα Επιδαύριαστην παράσταση του υπόδικου σήμερα για παιδεραστίαΔημήτρη Λιγνάδη;
6. Μακιαβελισμός δεν είναι η υπονόμευση της υποψηφιότητας της ίδιας της αδελφής σου για την αρχηγία του κόμματος, με αντάλλαγμα τη δική σου Προεδρία μερικά χρόνια αργότερα, και όλα αυτά παρά τη θέληση του πατέρα σου στον οποίο -λόγω επιθέτου- οφείλεις τα πάντα;
7. Τέλος, ευχαριστώ για την υποβοήθησηστη μετάφραση τοgoogletranslate, αφού μάλλον δεν μας μαθαίνουν τόσο καλά αγγλικά στο UNIVERSITYOFLONDON, όσο στο HARVARDUNIVERSITY.

Νίκος Καραχάλιος ‘87

Υγ. Το κείμενο αυτό από κάποιους μπορεί να θεωρηθεί αδικαιολόγητα σκληρό.

Προβληματίστηκα για το ΑΝ και ΠΟΤΕ πρέπει να δημοσιευθεί.

Πήρα την απόφασή μου μετά τη σύγκλιση τριών παραγόντων:

1. Μετά τη ΜΑΔΡΙΤΗ 2 και την κυβερνητική απόπειρα συσκότισης των αρνητικών εξελίξεων στα Εθνικά μας Θέματα, πιστεύω πως κάθε Έλληνας πρέπει να ξέρει τι πραγματικά συμβαίνει και γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εγκαταλείψει τις Εθνικές Γραμμές πάρα τις ανοιχτές συστάσεις 2 πρώην Πρωθυπουργών της ΝΔ και ενός πρώην Αντιπροέδρου του ΠΑΣΟΚ το τελευταίο διάστημα (Κώστας Καραμανλής, Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος).
2. Σημαντικό δεν είναι μόνο να ξέρουμε ΤΙ αποφασίζεται, αλλά και το ΠΟΙΟΣ αποφασίζει.

Αν τα κριτήριά του αποσκοπούν στο καλό της Χώρας ή στην προσωπική ανέλιξη.

Αν είναι γραμμάτια και σε ποίους…

3. Η κακή συγκυρία έφερε έναν παραδοσιακά τουρκόφιλο Πρωθυπουργό, τον Βρετανό Boris Johnson, να ταυτίζεται σχεδόν με τον ενδοτικό Έλληνα!

Το ακόμη χειρότερο είναι πως βάση των παραπάνω ψυχαναλυτικών προφίλ, φαίνεται να ταυτίζεται και ο προβληματικός ψυχισμός τους.

Το κακό είναι ότι ο Μπόρις είναι τουλάχιστον ευφυής, ενώ ο δικός μας απλά καλοσπουδαγμένος και μάλλον διφυής.