Τι σημαίνει η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας για τα αναδρομικά των συνταξιούχων με μια φράση: Οσα πήρατε – πήρατε, ή καλύτερα πως όσα έδωσε το Υπουργείο Εργασίας με την υπουργική απόφαση του 2020 του Γιάννη Βρούτση, ήταν όσα εν τέλει για δημοσιονομικούς λόγους έπρεπε να δοθούν.
Αυτό περιγράφουν ως δια ταύτα των δικαστικών αποφάσεων που υπογράφει η προηγούμενη πρόεδρος του Δικαστηρίου Μαίρη Σάρπ, νομικοί παραστάτες των συνταξιούχων που ήλπιζαν πως το Ανώτατο Δικαστήριο θα οδηγήσει τα πράγματα στην εφαρμογή των προηγούμενων αποφάσεων του, κάτι που όμως δεν έγινε.
Οι αποφάσεις
Υπενθυμίζεται πως το 2015 οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου έκριναν αντισυνταγματικές τις περικοπές κύριων και επικουρικών συντάξεων του 2012.
Οι αποφάσεις αυτές δεν εφαρμόστηκαν και εκδόθηκαν δυο νέες αποφάσεις του 2019 και του 2020 με τις οποίες αναγνωρίστηκε μεν το δίκαιο των συνταξιούχων για αναδρομικά, αλλά περιορίστηκε το διάστημα διεκδίκησης μεταξύ του 2015 (όταν εκδόθηκε η απόφαση του ΣτΕ) και η ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου, το 2016. Δηλαδή 11 μήνες.
Η υπουργική απόφαση Βρούτση, ήρθε να μοιράσει πράγματι – για πρώτη φορά- σε συνταξιούχους αλλά και πάλι η δικαστική απόφαση δεν εφαρμόστηκε συνολικά. Δηλαδή αναδρομικά έδωσε μόνο για τις περικοπές κύριες συντάξεις .
Οι συνταξιούχοι προσέφυγαν εκ νέου στο ανώτατο δικαστήριο δικαστήριο ζητώντας ουσιαστικά να εφαρμόσει ένα πράγμα: Τις προηγούμενες αποφάσεις του. Οι δικαστικές αποφάσεις του ΣτΕ όμως όχι μόνο δεν επιβεβαίωσαν τις προηγούμενες κρίσεις τους αλλά έθεσαν και νομική βάση γιατί αυτές δεν έγιναν σεβαστές: “…Ο θεσμικός σεβασμός της διοικήσεως και του νομοθέτη προς τη νομολογία των δικαστηρίων, και δη των ανωτάτων, με την έννοια της εφαρμογής της σχετικής αποφάσεως ως νομολογιακού προηγούμενου και στους τελούντες σε όμοιες συνθήκες, αποτελεί, κατ’ αρχήν, ουσιώδη προϋπόθεση για την εμπέδωση του κράτους δικαίου. Όμως, η, υπ’ αυτή την έννοια, “συμμόρφωση” δεν αποτελεί αντικείμενο ελέγχου με βάση την κατά το άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος υποχρέωση συμμορφώσεως προς τις δικαστικές αποφάσεις, η οποία αφορά μόνον εκείνους που διετέλεσαν διάδικοι στη σχετική δίκη και νομιμοποιούνται να προβάλλουν παράλειψη, άρνηση ή πλημμελή συμμόρφωση προς τα κριθέντα με την δικαστική αυτή απόφαση όχι όμως και τρίτους οι οποίοι δεν υπήρξαν διάδικοι στην οικεία δίκη και οι οποίοι δεν νομιμοποιούνται σχετικώς”, αναφέρει το ΣτΕ.
Τι κρίθηκε
Ουσιαστικά το ΣτΕ λοιπόν έντυσε με απόλυτη νομιμότητα το άρθρο 114 παρ. 4 του ν. 4714/2020 με το οποίο έγινε μερική εφαρμογή των αποφάσεων για αναδρομικά 11μήνου μόνο για κύρια σύνταξη. Για τα υπόλοιπα (επικουρική, δώρα, επιδόματα):
-Όσοι δεν είχαν ασκήσει αγωγές πριν τις 31.07.2020, παραγράφηκαν δια νόμου οι αξιώσεις τους για επικούρηση και δώρα
-Όσοι είχαν εκκρεμείς δίκες πριν την 31.07.2020 δύναται να συνεχίσουν τον δικαστικό αγώνα για επιστροφή αναδρομικών σε επικούρηση και δώρα.
Υπενθυμίζεται πως σύμφωνα με τον δικηγόρο συνταξιούχων Λουκά Αποστολίδη, όσοι δεν είχαν ασκήσει αγωγές ήταν περί το 1 εκ. 300 χιλ. και όσοι είχαν ασκήσει αγωγές περί τις 350.000 χιλιάδες.
Συνεπώς η “ψυχρολουσία” για 1εκ. 300 χιλιάδες συνταξιούχους και μάλιστα χαμηλοσυνταξιούχους που δεν είχαν ασκήσει αγωγές είναι καθολική, σύμφωνα με τον κ. Αποστολίδη. Οι αποφάσεις ΣτΕ Ολ. 1403-7/2022, δικαιολόγησαν για λόγους δημοσίου συμφέροντος, ότι νομίμως η κυβέρνηση προχώρησε με τις ρυθμίσεις του άρθρου 114 παρ.4 ν. 4714/2020 στην παραγραφή γεγενημένων αξιώσεων, για όσους δεν είχαν ασκήσει αγωγές.
Και η κρίση της παρούσας δικαστικής απόφασης είναι πως νομίμως το κράτος, η διοίκηση, δεν δεσμεύεται από το δεδικασμένο.
Πηγή: capital.gr
