Του Μανώλη Κοττάκη
Πάγια τακτική αυτής της κυβερνήσεως, κάθε φορά που η Βουλή συνεδριάζει για να αποφασίσει τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την παραπομπή πολιτικών προσώπων στη Δικαιοσύνη, είτε προερχόμενων από την αντιπολίτευση (Παπαγγελόπουλος, Παππάς) είτε από τις τάξεις της πλειοψηφίας (Τριαντόπουλος), ήταν η καθολική αποχή του πρωθυπουργού και των υπουργών από τα έδρανα. Κατά μείζονα λόγο, η αποχή από το βήμα. Για θεσμικούς λόγους. Υποτίθεται ότι η εκτελεστική εξουσία αφήνει διά της αποχής τη νομοθετική να αποφασίσει ανεπηρέαστη. Ιδέα σωστή επί της αρχής, η οποία άντεξε από το 2019 έως τη 18η Ιουνίου 2025.
Χθες, ο κύριος πρωθυπουργός και οι υπουργοί του παραβίασαν αυτή την αρχή. Ο προτεινόμενος για παραπομπή από τον «συνεταιρισμό της τοξικότητας» κύριος Μητσοτάκης εμφανίστηκε στη Βουλή, έλαβε τον λόγο και ομίλησε για να απαντήσει στην κατηγορία τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης για «εσχάτη προδοσία».
Παραβίασε συμπτωματικώς την πάγια αυτή αρχή όταν η κυβερνητική πλειοψηφία καλείτο, έστω τυπικά, να αποφασίσει αν θα παραπέμψει τον ίδιο στον φυσικό δικαστή. Όχι αντιπάλους ή υπουργούς του.
Παραβίασε αυτή την αρχή όταν η κάλπη που έφερε το όνομά του, η υπ’ αριθμόν 9, απομακρύνθηκε και απομονώθηκε από τις άλλες για να μην μπορεί να την πλησιάσει βουλευτής της Ν.Δ. χωρίς να διακινδυνεύσει να κατηγορηθεί για την ψήφο του, έστω κι αν αυτή κατά πάσα βεβαιότητα θα ήταν αρνητική.
Η είδηση εν προκειμένω, λοιπόν, χθες δεν ήταν η ακραία πρόταση των τεσσάρων κομμάτων της αντιπολίτευσης περί εσχάτης προδοσίας. Η είδηση ήταν ότι ο πρωθυπουργός μετέβη και απευθύνθηκε στο Κοινοβούλιο, επειδή φοβήθηκε τους βουλευτές του και θεώρησε ότι η κυβέρνησή του διατρέχει τον κίνδυνο της πτώσης.
Το παραδέχθηκε άλλωστε και ο ίδιος, κατηγορώντας 32 βουλευτές της αντιπολίτευσης ότι μεθοδεύουν την πτώση του, ασχέτως του αν δεν βγαίνουν με τίποτε τα νούμερα. Μοιραία, λοιπόν, με ευθύνη και της αντιπολίτευσης αλλά και της κυβέρνησης, η συζήτηση οδήγησε στην αποτρόπαιη εικόνα ενός σπαρασσόμενου Κοινοβουλίου, βυθιζόμενου σε άκρατη εσωστρέφεια, που ανέμελο αντήλλασσε ύβρεις μεταξύ του την ώρα που το έθνος διατρέχει μεγάλους κινδύνους.
Κινδύνους στους οποίους αναφέρθηκαν με μεγάλη ανησυχία οι δύο πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, στην ομιλία τους στο Πολεμικό Μουσείο για το βιβλίο του Σταύρου Λυγερού, εκπέμποντας σήμα κινδύνου για όσα έρχονται. Και με τον πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Ιράν και με τις προκλήσεις των Τούρκων με χάρτες που διχοτομούν το Αιγαίο στη μέση.
Ο Κώστας Καραμανλής σχολίασε, αναφερόμενος στη συμμετοχή της Άγκυρας στο πρόγραμμα SAFE, ότι «δεν μπορεί να προσπαθεί η Ε.Ε. να αυτονομηθεί αμυντικά από τις ΗΠΑ και να εξαρτηθεί αμυντικά από την Τουρκία!». Προειδοποίησε ότι «στην καρδιά του Αιγαίου, πίσω από τα ελληνικά νησιά, είναι αδιανόητο να αφήνεται να εννοηθεί ότι θα μπορούσε άλλη χώρα να διεκδικήσει κυριαρχικά δικαιώματα πέραν της Ελλάδος». Και κατέληξε ότι «βλέπω ορατό έναν κίνδυνο, σταδιακά, βήμα βήμα, ανεπαισθήτως, να περιέλθει η χώρα σε μη αναστρέψιμη κατάσταση ομηρίας έναντι της Τουρκίας».
Ο κύριος Σαμαράς είπε ότι η Ελλάδα «έγινε στην Ουκρανία η τσιρλίντερ της Δύσης» και ότι «δεν την υπολογίζουν πλέον οι εχθροί της, ούτε και οι φίλοι της». Καθώς «αυτά παθαίνεις όταν κάνεις διακηρύξεις φιλίας, αποθρασύνεις τους εχθρούς σου και απομακρύνεις τους φίλους σου». Και επιτέθηκε στον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, ο οποίος δήλωσε χθες στον Σκάι το εξόχως αποκαλυπτικό για τη… φιλοπατρία του «δεν είναι φιλοϊσραηλινός, δεν είμαι φιλοπαλαιστίνιος, είμαι… φιλέλλην!». Επετέθη ο κύριος Σαμαράς στην εξωτερική πολιτική της κυβερνήσεως σε μια μέρα που ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης χρησιμοποίησε ανεπίτρεπτα χαμηλούς τόνους για την πρόκληση της Τουρκίας να καταθέσει στην UNESCO και στον ΟΗΕ χάρτη που κόβει το Αιγαίο στη μέση («δεν παράγει έννομα αποτελέσματα» – τρόμαξε η Άγκυρα!).
Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο χθες, λοιπόν, ο πρωθυπουργός εξερράγη με φράσεις του τύπου «σιγά τα αίματα! Θα μας δείρετε;», ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης τον παρομοίασε με «Κόζα Νόστρα του Παλέρμο» και τον ρώτησε «ποιος νομίζεις ότι είσαι, ρε;», ενώ τον απείλησε ότι «θα πάτε φυλακή», η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας τον αποκάλεσε «μελλοντικό κατηγορούμενο», ο πρόεδρος της ΝΙΚΗΣ τον κατήγγειλε για «πολιτικό τρίο» με τον Κασσελάκη και τον Ανδρουλάκη στην ψήφιση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και τον χαρακτήρισε «καρικατούρα Ναπολέοντα» και «κακομαθημένο γιάπη», ο Ανδρουλάκης σχολίασε «πως ο κύριος Μητσοτάκης παριστάνει το θύμα» κ.ο.κ.
Είναι δε εξόχως ενδιαφέρον ότι ο κύριος Μητσοτάκης, στην αγωνία του για το θέμα της εσχάτης προδοσίας, ανέφερε για πρώτη φορά στα πέντε χρόνια που είναι πρωθυπουργός το όνομα «Νατσιός». Έως χθες δεν είχε ασχοληθεί καθόλου με το κόμμα ΝΙΚΗ, απαξιούσε να αναφερθεί σε αυτό, αποχωρούσε όταν ανερχόταν στο βήμα ο πρόεδρός του – μόνο στην προεκλογική εκστρατεία τούς είχε πει απαξιωτικά «ντεμέκ χριστιανούς».
Είναι εξόχως ενδιαφέρον επίσης ότι, για να αποκρούσει ο κύριος πρωθυπουργός την κατηγορία περί εσχάτης προδοσίας, κρύφτηκε πίσω από τη σκιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή για να κατηγορήσει την αντιπολίτευση πως κατηγορεί την παράταξη που επανέφερε τη δημοκρατία για κατάλυση του πολιτεύματος. (Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή μόνο στα δύσκολα τον θυμάται! Κάποτε επέλεξε να μην αναφέρει καν το όνομά του στην επέτειο αποκατάστασης της δημοκρατίας.)
Κάπως έτσι χάνεται ο έλεγχος. Κανένας πολιτικός αρχηγός δεν μπορεί να εγγυηθεί την ενότητα του έθνους σε καιρούς χαλεπούς. Η κυβέρνηση έχει τον νου της στο να καταδιώκει επιχειρηματίες που θεωρεί υπαιτίους για την περιορισμένη επιρροή της Ν.Δ. στη βόρεια Ελλάδα (Ιβάν Σαββίδης), να κλείνει τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς που δεν είναι της αρεσκείας της (Δημοκρατία FΜ, Attica TV), να παρεμβαίνει παρασκηνιακά στη Δικαιοσύνη για την έκπτωση βουλευτών, να υπολογίζει τη δεδηλωμένη σε 149 βουλευτές και να αφήνει τη Βουλή να λειτουργεί ακρωτηριασμένη με 297 βουλευτές.
Στόχος της; Να καθαρίσει το τοπίο από τους «αντιπάλους» της και να διαιωνίσει την εξουσία της.
Η αντιπολίτευση, από την πλευρά της, είναι μόνο καταγγελτική, δεν κομίζει καμία πρόταση εξουσίας, δεν πάει τη συζήτηση παρακάτω, απλώς σχολιάζει.
Τούτων δοθέντων, ανεπαισθήτως, δεν διολισθαίνουμε μόνο σε ομηρία έναντι της Τουρκίας. Ανεπαισθήτως κατρακυλάμε και στην παρακμή. Την εθνική παρακμή. Με εντελώς απροσδιόριστες συνέπειες…
ετσι ετσι, ΒΓΑΛΤΕ ΚΙΑΛΛΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ, ΔΕΝ ΦΤΑΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΔΥΟ.
αυτοι δεν ειναι αναχωμα, ΑΝΑΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ.!!
ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗΝ ΜΠΑΝΑΝΙΑ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ, ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΜΕ, ΑΝΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΨΟΥΜΕ, ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ.
ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΒΑΡΕΛΙΟΥ ΣΑΝ ΕΘΝΟΣ, ΚΙΑΝΤΙ ΝΑ ΠΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΟΤΙ ΤΕΡΜΑ ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ , ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΝΕΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΑΝΑΚΥΚΛΩΝΟΥΝ ΞΕΔΙΑΝΤΡΟΠΑ ΟΤΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ ΕΧΕΙ ΒΓΕΙ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΕΚΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΞΕΡΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΛΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥΣ.
καποτε ειχαμε την δικη μας παραγωγη, τρωγαμε τα δικα μας κρεατα, κλπ ΤΩΡΑ ΤΙ ΤΡΩΜΕ, ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΡΩΤΗΘΕΙ ???
ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ, Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΣΑΝΟΣ ΠΛΕΟΝ..!!!
ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΚΙΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΧΟΡΤΑΣΑΤΕ ??
ΩΡΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ.!!!
1. Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο.
2. Ανατροπή όλων των συμφωνιών, δεσμεύσεων και μέτρων των δοσιλογικών κυβερνήσεων.
3. Έξοδος από το ευρώ και αναθεώρηση της σχέσης μας με την Ε.Ε.
4. Δίκη δοσίλογων όλων των προδοτών, ανεξαρτήτως θέσεως (κυβερνητική ή μη).
5. Εγκαθίδρυση Δημοκρατίας μέσω μια νέας Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης.
Εμμανουήλ σου διέφυγε. Παραβίασε κι άλλη αρχή ο Αλαζών. Τρανότερη. Μεγαλύτερη.
Στο μέσο της δεύτερης τετραετίας του, να είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός μακράν των άλλων, βαδίζοντας σταθερά για τρίτη τετραετία παρά το ανάχωμα της πατριωτικής παρακμής των Καραμανλή – Σαμαρά.
Πως καταπίνετε αυτή η παραβίαση αρχής χωρίς σοβαρές παρενέργειες στην ψυχική υγεία;
χωρίς νευρικό κλονισμό, με λες;
Κάτι ξέρει ο Αλαζών κι άρχισε την διανομή φαρμάκων στο σπίτι…μην έχουμε μποτιλιάρισμα και στα φαρμακεία!!
Θα συμφωνήσω αγαπητέ mac με όλη μου τη διάνοια. Ό,τι έγραψες είναι απλά η μαύρη αλήθεια. Ιδίως, αυτά που σημειώνεις ως «πρέπει» να διεκδικηθούν!
“Μέσα σε αυτό το ζοφερό τοπίο χθες …”
Ο πρώην Υπουργός Μεταφορών και Υποδομών ισχυρίσθηκε από το βήμα της Βουλής πως “Το δυστύχημα δεν έγινε επειδή δεν υπήρχαν αυτόματα συστήματα ασφαλείας”. Είναι απόλυτα σεβαστό το γεγονός πως υπερασπιζόταν τον εαυτό του. Γεννώνται όμως κάποια εύλογα ερωτήματα.
1. Εάν υπήρχαν αυτόματα συστήματα ασφαλείας, θα θρηνούσαμε 57 νεκρούς;
2. Εάν παρά τα αυτόματα συστήματα ασφαλείας θρηνούσαμε 57 νεκρούς, τί θα είχε επακολουθήσει μετά το τραγικό δυστύχημα;
3. Εάν μετά το τραγικό δυστύχημα είχαν επακολουθήσει ακριβώς οι ίδιες διαδικασίες, για ποιο λόγο θα είχε συμβεί αυτό;
Υ.Γ. Οι απαντήσεις και η παρακμή πάνε χέρι-χέρι.
ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ!!!!!!! Γελαει ο μητσοτακης με τα ευχολογια τους γιατι ξερει πολυ καλα πως δεν θα τολμησουν να τον ριξουν.Τους θεωρει τελειωμενους και κατα πασαν πιθανοτητα εχει δικιο.Λογια μονο.
Μαντολάτο…
Αν υπήρχε πραγματικά βούληση πολιτικά, θα είχε πέσει και χτες..
Ας μην βαυκαλιζόμεθα.. η ευθύνη για την αποτελμάτωση της χώρας βαραίνει άπαντες..
άλλους για όσα έκαναν και άλλους για όσα δεν έκαναν..
Όύτε ο θεός δεν μπορεί να συγχωρέσει όσα έγιναν τα τελευταία χρόνια..
Καλή μας τύχη
Γιατί να μην το κάνει ; Τι τον εμποδίζει πλέον, ςτο να το κάνει; Και καλά κάνει αφού εςείς, που δεν πήγατε να ψηφίσετε του το δώςατε …΅ςςςςςςςςςςορρυ παίδες λυπάμαι που αναρτώ αυτο, για μια ακόμη φορά ….Η ςυμερινή βουλή ειναι επιλογή, πολλών εξ ημών που είτε δεν ήθελαν να ψηφίςουν και δη απείχαν Η εψίφηςαν τον Κίκη
Οπότε περιμένετε, να πέσει η νυν κυβέρνηση απο το μαπετ ςοου που διεξήχθη ςτο πολεμικό μουςείο
βλάκες
βαζω ς διότι το πλήκτρο για το κανονικό ςίγμα χάλαςε
Όταν αποκατασταθεί το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των θεσμών μιας ευνομούμενης πολιτείας, χρειάζεται να γίνουν ισχυρά βήματα εκδημοκρατισμού.
Άλλωστε το κράτος παραχωρεί υπό μορφή συναίνεσης εκείνα τα δικαιώματα και τις ελευθερίες από τα οποία αντλεί νομιμοποίηση.
Ενδεικτικά:
-Πολυφωνία στα ΜΜΕ και στο διαδίκτυο.
-Κατάργηση λογαριασμών τρολ και ποινικές ευθύνες αυτών.
-Ανεξαρτητοποίηση θεσμικών λειτουργιών της δημόσιας διοίκησης, ώστε να μην παρέμβει ποτέ ξανά η κομματικοκρατία αθέμιτα στις ευκαιρίες κοινωνικής κινητικότητας.
-Οριστική εξιχνίαση σκανδάλων παράνομων υποκλοπών, μυστικών εξωτερικών πολιτικών και ομάδων πίεσης που δρουν έξω από το εθνικό συμφέρον.
-Πρισα στολισμός των σπουδών διεθνών πολιτικών προς το εθνικό συμφέρον και στην βάση των εκλογικών συγκυριών πχ ΗΠΑ κοκ πάντα όμως με άξονα την αυτόνομη εθνική πολιτική.
-Πλήρης ανεξαρτητοποίηση εθνικών αρχών στη βάση της νομοκρατίας και της αρχής της αναλογικότητας.
-Στοπ σε μεσάζοντες που αυξάνουν παράλογα το κόστος από τον παραγωγό στο ράφι και γενικά στη νεοφιλελεύθερη σήψη της αυτορύθμισης που οδηγεί στον κανιβαλισμό πχ στεγαστικό κόστος κοκ
Όλα αυτά γλιτώνουν τον πολιτικό από πελατειακές σχέσεις, τον βοηθούν να ασχοληθεί με την πολιτική και να χαράζει εθνικές στρατηγικές όπως αυτές που αναλύθηκαν από τους τρεις ομιλητές στην παρουσίαση του βιβλίου του κυρίου Λυγερού.
Η σημερινή νεοφιλελεύθερη ακροδεξιά κυβέρνηση αποτελεί το τέλειο αντιπαράδειγμα, του τι δλδ ΔΕΝ πρέπει να γίνει.
*προσανατολισμό των σπουδών των διεθνών πολιτικών
Διάβαζα κάποτε τον Μανώλη Κοττάκη, διότι τον θεωρούσα σοβαρό. Μ’ έχει απογοητεύσει. Πάνω απ’ όλα το κόμμα και όχι η Πατρίδα. Και προσπαθεί να δώσει καινούρια όψη στο κόμμα με φθαρμένα υλικά. Κρίμα, Μανώλη, μια από τα ίδια είσαι κι εσύ.
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΠΑΙΔΕΣ ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΟΕΟΕΕΟΟΕΟΕΟΕ