Του Οδυσσέα Αρβανίτη
Η απόφαση της εσωκομματικής Ομπρέλας να καταθέσει διαφορετική πρόταση για την εκλογή αρχηγού και Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και να ζητήσει ψηφοφορία και “σόου” του Ευκλείδη Τσακαλώτου που έχασε την ψυχραιμία του και “κατέλαβε” το βήμα, έκλεψαν την παράσταση στη χθεσινή ημέρα του 3ουΣυνεδρίου.
Ως γνωστόν η πρόταση του Αλέξη Τσίπρα είναι ο πρόεδρος και η Κεντρική Επιτροπή να εκλεγούν από τη βάση του κόμματος στις 15 Μαΐου. Τα 14 μέλη της Ομπρέλας -μεταξύ των οποίων οι Νίκος Βούτσης, Πάνος Σκουρλέτης, Νίκος Φίλης, Ευκλείδης Τσακαλώτος, Πάνος Λάμπρου, Ράνια Σβίγκου, Έφη Καλαμαρά, Δημήτρης Βίτσας, Δημήτρης Παπαδημούλης-, προτείνουν η εκλογή του προέδρου και της Κεντρικής Επιτροπής να γίνει από το Συνέδριο. Πίσω από τις δύο προτάσεις ευθυγραμμίστηκαν αντίστοιχα στελέχη των δυο απόψεων. Οι της Ομπρέλας κλιμάκωσαν την τακτική τους με τις ομιλίες στις οποίες ανέπτυξαν τα επιχειρήματά τους από το ότι η πρόταση Τσίπρα οδηγεί σε αρχηγοκεντρικό κόμμα μέχρι και ότι η εκλογή αρχηγού και ΚΕ θα πρέπει να γίνει σε συνάφεια με τον διάλογο που είναι σε εξέλιξη στο Συνέδριο για τη φυσιογνωμία, τη στρατηγική αλλά και την αυτοκριτική για τα κυβερνητικά πεπραγμένα, θέση που ανέπτυξε ο Πάνος Σκουρλέτης, ο οποίος «κάρφωσε» στην τοποθέτησή του τον Παύλο Πολάκη αλλά και το Νίκο Παππά για το «Βατερλό στο οποίο οδήγησε η πολιτική του για τα Μέσα Ενημέρωσης» όταν ήταν υπουργός.
Η κορύφωση ήλθε με μία άκρως συγκινησιακή ομιλία του Νίκου Βούτση ο οποίος κυριολεκτικά ξεσήκωσε το Συνέδριο που τον χειροκροτούσε όρθιο -ακόμη και στελέχη που είναι αντίθετα στην άποψή του τον χειροκροτούσαν. Ενώ οι της Ομπρέλας έδειχναν να κερδίζουν τις εντυπώσεις στο Συνέδριο παρενέβη ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και χάλασε την προσπάθεια, όταν προέκυψε το διαδικαστικό ζήτημα πώς θα αποφασίσει το συνέδριο σχετικά με τις δύο προτάσεις. Το ερώτημα η κάθε πρόταση (η μία αφορά την εκλογή προέδρου και η άλλη την εκλογή Κεντρικής Επιτροπής) θα τεθούν ενιαία σε μία ψηφοφορία ή θα γίνουν δύο ψηφοφορίες μία για το πώς θα γίνει η εκλογή προέδρου και μία για το πώς θα γίνει η εκλογή ΚΕ. Θεωρητικά σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή το Συνέδριο που είναι το κυρίαρχο σώμα μπορεί να αποφασίσει να γίνει η εκλογή αρχηγού από τη βάση και η εκλογή ΚΕ από το Συνέδριο. Αυτό φαίνεται λογικό, αλλά αν γίνουν ξεχωριστές ψηφοφορίες μπορεί να γίνει και το αντίθετο, θεωρητικά πάντα να αποφασιστεί η εκλογή προέδρου από το Συνέδριο και η εκλογή ΚΕ από τη βάση. Σε αυτή την περίπτωση η ΚΕ θα έχει αυξημένη νομιμοποίηση σε σχέση με τον πρόεδρο. Σε κάθε περίπτωση πάλι το Συνέδριο θα αποφάσιζε με ποιο τρόπο θα αποφασιστεί… αν δηλαδή θα διαχωριστούν οι προτάσεις ή θα κατατεθούν ενιαία.
Η πρόταση της Ομπρέλας κατατέθηκε γραπτώς και την ανέπτυξε από το βήμα ο πρώην γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Βίτσας. Ενώ όμως το κλίμα ήταν διχασμένο πετάχτηκε στο βήμα των ομιλητών, εκτός σειράς ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος σε έντονο ύφος και κουνώντας το χέρι επανέλαβε την πρόταση. Η συμπεριφορά του προκάλεσε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα, εκνεύρισε την πλειοψηφία των Συνέδρων -και προκάλεσε αμηχανία στους δικούς του- που του ζητούσαν να κατέβει από το βήμα. Όπως έλεγε κομματικό στέλεχος «αντικανονικά έκανε κατάληψη στο βήμα για να μας πει ότι δεν καταλάβαμε την πρόταση και να μας την εξηγήσει. Μια χαρά καταλάβαμε».
Τελικά το Συνέδριο αποφάσισε η εκλογή να γίνει σήμερα το μεσημέρι και η πρόταση να είναι ενιαία πρόεδρος και ΚΕ από το Συνέδριο ή από τη βάση. Μετά την παρέμβαση όμως Τσακαλώτου ακόμη και τα στελέχη της Ομπρέλας δεν έκρυβαν την απογοήτευσή τους.
Οι της προεδρικής πλειοψηφίας πάλι απορούσαν για την απώλεια ψυχραιμίας και την ένταση του κ. Τσακαλώτου και σχολίαζαν «μάλλον έβγαλε την προσωπική του αντιπαράθεση με τον Τσίπρα, δεν εξηγείται αλλιώς».
Όσο για την ουσία και γιατί αποφάσισαν τελικά να κατεβάσουν την πρότασή τους σε ψηφοφορία στέλεχος της Ομπρέλας έλεγε: «όλο αυτό το διάστημα έχουμε κρατήσει χαμηλό προφίλ και έχουμε αποφύγει τις διαρροές, αλλά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα σας εκπλήξει». Τα στελέχη εκτιμούν ότι η πρότασή τους θα αποσπάσει γύρω στο 30% του Συνεδρίου, όταν οι διαρροές από την αντίθετη πλευρά είναι ότι μετά την εκλογή των αντιπροσώπων η δύναμή τους έχει πέσει κάτω από το 20%. Ίδωμεν.
