Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Στην απέλπιδα προσπάθειά του να κουκουλώσει και τα νέα σκάνδαλα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δύο τρόπους, που μπορεί να μοιάζουν εκ πρώτης όψεως αντιφατικοί μεταξύ τους, αλλά υπηρετούν την ίδια σκοπιμότητα.
Τον έναν τρόπο επιχείρησε να αποτυπώσει στη χθεσινή, κυριακάτικη ανάρτησή του, γράφοντας ότι «θα συνεχίσουμε μέχρι το τέλος αυτής της τετραετίας». Αυτό καταρχάς μοιάζει περισσότερο με μύχιο πόθο και με μια αμυντική αντίδραση στη δυναμική που φουντώνει πανταχόθεν εναντίον του.
Γαντζωμένος στον πρωθυπουργικό θώκο, θεωρεί ότι με την αριθμητική πλειοψηφία της Βουλής θα καταφέρει, είτε στις προανακριτικές είτε στην Ολομέλεια, να φρενάρει και τελικά να βάλει ταφόπλακα στη διερεύνηση των δύσοσμων υποθέσεων και την τιμωρία των ενόχων. Η αποστροφή αυτή ερμηνεύεται ως απάντηση και στην τάση που αρχίζει να σχηματίζεται εντός της Ν.Δ., προκειμένου να πάει στις επόμενες εκλογές με νέα ηγεσία…
Ο άλλος τρόπος είναι η προσφυγή, αιφνιδιαστικά, σε κάλπες μέχρι τις αρχές φθινοπώρου – το πολύ μετά τη ΔΕΘ. Εδώ το σκηνικό γίνεται πιο σύνθετο, κι αυτό επιβάλλει ιδιαίτερη προσοχή…
Το να πάει σε εκλογές χωρίς να έχει συγκροτηθεί προανακριτική τουλάχιστον για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, είναι ασφαλώς πολύ δύσκολο πλέον. Κάθε μέρα που περνά, το τσουνάμι μεγαλώνει.
Ομως, μετά τον ΟΠΕΚΕΠΕ ακολουθούν κι άλλα σκάνδαλα, με νέες καυτές δικογραφίες που είναι καθ’ οδόν από την ευρωπαϊκή Εισαγγελία, τα οποία «αγγίζουν» (και πονάνε) πολύ περισσότερο το Μέγαρο Μαξίμου. Κι εδώ είναι που, κατά τους προσεκτικούς και διαβασμένους παρατηρητές, μπορεί να στηθούν οι παγίδες…
Αν γίνουν λοιπόν εκλογές, με βάση τους υπάρχοντες συσχετισμούς και τάσεις της κοινής γνώμης, ο σχηματισμός κυβέρνησης είναι πολύ δύσκολος έως απίθανος. Και οι επαναληπτικές κάλπες, κατά τρόπο ανάλογο με το 2023, γίνονται αναπόφευκτες. Είναι κάτι που δεν έχει κρύψει ως πρόθεση και ο Μητσοτάκης.
Τι θα σημάνει, ωστόσο, μια τέτοια εξέλιξη; Μόλις διαλυθεί η νέα Βουλή και προκηρυχθούν πάλι εκλογές, αυτομάτως τίθεται θέμα παραγραφής για ΟΛΕΣ τις υποθέσεις σκανδάλων που θα έχουν λάβει χώρα από το 2019 έως και το τέλος της τρέχουσας κοινοβουλευτικής περιόδου. Με εξαίρεση εκείνες για τις οποίες πρόλαβε να συσταθεί προανακριτική – τουτέστιν για τα Τέμπη (Καραμανλή και Τριαντόπουλο) και (ενδεχομένως) τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τον Βορίδη.
Ηδη, η προ ημερών δήλωση του Νικήτα Κακλαμάνη, ότι θα κρατήσει τη Βουλή ανοιχτή και τον Αύγουστο, δημιουργεί από μόνη της ένα πολύ σοβαρό «δεδομένο» υπέρ της νομικής άποψης ότι διατηρείται το προηγούμενο και ευνοϊκότερο καθεστώς του άρθρου 86 υπέρ των («λαδιάρηδων») πολιτικών…
Για να διασφαλιστεί επομένως ότι όσοι ευθύνονται για τα σκάνδαλα (όσο ψηλά κι αν βρίσκονται) θα λογοδοτήσουν και η κάθαρση δεν θα είναι… κολοβή, δεν αρκεί να αλλάξει η σημερινή κυβέρνηση. Στο ενδιάμεσο στάδιο με τις πιθανές νέες κάλπες απαιτούνται παραπομπές. Κι εκεί ανοίγει μια άλλη σημαντική συζήτηση…
