Του Αλκιβιάδη Κεφαλά*
Με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή η Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το 2050 αποσκοπεί σε μηδενικές εκπομπές άνθρακα. Ο στρατηγικός στόχος της «πράσινης ενεργειακής μετάβασης» είναι η διαρκής φορολογική αφαίμαξη των πολιτών.
Αμφισβητούμενες τεχνολογίες, όπως η δέσμευση και αποθήκευση CO2 εντός γεωλογικών σχηματισμών (CCS), προβάλλονται με το ψευδές επιχείρημα της πλήρους αποανθρακοποίησης. Παρά το γεγονός ότι η αναδάσωση είναι οικονομικότερη της CCS, η τελευταία, με όχημα τα ευρωπαϊκά προγράμματα και τις «πιστώσεις άνθρακα» που πληρώνουν οι φορολογούμενοι, ευνοεί τα υπερκέρδη της ελίτ. Αν και ένα στρέμμα δάσους δεσμεύει ετησίως έναν τόνο CO2, η αναδάσωση θεωρείται ελλιπής, επειδή η ελίτ δημιουργεί πλούτο μέσω της «πράσινης» οικονομίας.
Η ενεργειακή πολιτική ενισχύεται από τους κανονισμούς της Ε.Ε. (EU ETS), που εκτοξεύουν το ενεργειακό κόστος. Το αποτέλεσμα της ενεργειακής παράνοιας είναι ορατό. Η αποβιομηχανοποίηση είναι ταχύτατη. Την ίδια στιγμή που η Δύση εφαρμόζει αντιφατική ενεργειακή πολιτική, η Κίνα, με το 33% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, έναντι 6% της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατασκευάζει δύο θερμοηλεκτρικά εργοστάσια άνθρακα την εβδομάδα. Η Ινδία, με το 13% των παγκόσμιων εκπομπών, βασίζει το 70% της ηλεκτροπαραγωγής της στον άνθρακα.
Αυτή η μονόπλευρη γεωπολιτική ενεργειακή ανισότητα που χαρακτηρίζεται από υποκρισία και απληστία έχει εμπεδώσει στη συλλογική αντίληψη ότι η Δύση θυσιάζει την οικονομία και την ευημερία της για τα υπερκέρδη των ελαχίστων. Ολιγάρχες όπως ο Bill Gates επενδύουν σε γεωργικές εκτάσεις για εναλλακτικές διατροφικές πρωτεΐνες (έντομα) με σκοπό να περιορίσουν, όπως ισχυρίζονται, τις εκπομπές CO2 από τη γεωργία, ενώ οι ίδιοι διατηρούν υψηλότατο αποτύπωμα άνθρακα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα ιδιωτικά τζετ που εκπέμπουν 8.300 τόνους αερίων θερμοκηπίου τον χρόνο.
Με σκοπό τα υπερκέρδη της ελίτ και την υπερφορολόγηση η απολιγνιτοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα άρχισε το 2019 από τη Ν.Δ. Η «πράσινη μετάβαση» οδήγησε σε δραματική αύξηση των λογαριασμών του ηλεκτρικού ρεύματος, από 0,12 ευρώ/kWh το 2010 σε 0,22 ευρώ/kWh το 2024.
Η «πράσινη» πολιτική όχι μόνο δημιούργησε 4.000 θέσεις ανεργίας στη Δυτική Μακεδονία, όχι μόνο τα χρέη των πολιτών και της βιομηχανίας προς τη ΔΕΗ εκτινάχτηκαν στα 3,6 δισ. το 2024, αλλά το πλέον αρνητικό σημείο του εγχειρήματος είναι ότι μέσω εικονικών εταιριών «πράσινης ανάπτυξης» δημιουργήθηκαν καταστάσεις αντίστοιχες του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ενέργεια.
Το αποτέλεσμα των ενεργειακών πολιτικών της Ν.Δ. συνοψίζεται στο γεγονός ότι μία ολιγάριθμη ενεργειακή ελίτ απολαμβάνει ετήσια κέρδη δισεκατομμυρίων ευρώ. Όταν οι ολιγάρχες της ενέργειας εμφανίζονται στον κατάλογο του «Forbes», τότε το χρήμα αφαιρείται από τις τσέπες των πληβείων.
Μέσα από την εντατική προβολή της κλιματικής αλλαγής οι ελίτ προωθούν τα ίδια πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα μέσω των επιδοτήσεων της πράσινης μετάβασης, τις «αγορές άνθρακα» και κυρίως μέσω της εκτίναξης του κόστους της ενέργειας.
Μονοπώλια ηλιακής και αιολικής ενέργειας ή ηλεκτρικών οχημάτων επωφελούνται από τις κρατικές επιδοτήσεις και τις φορολογικές ελαφρύνσεις. Η μετάβαση στην «πράσινη οικονομία» δημιουργεί νέες αγορές όπου οι ελίτ κερδίζουν. Οι αγορές πιστώσεων άνθρακα (carbon credits) επιτρέπουν στις εταιρίες να «εξισορροπούν» τις εκπομπές τους, αλλά ταυτόχρονα να λειτουργούν ως κερδοσκοπικό εργαλείο ρύπανσης. Τραπεζικοί κολοσσοί και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα διαχειρίζονται αυτές τις αγορές αποκομίζοντας αστρονομικά κέρδη.
Ταυτόχρονα οι πολιτικοί αποκτούν πολιτική επιρροή μέσω της προώθησης της «πράσινης» ατζέντας από τους διεθνείς οργανισμούς, ενισχύοντας την εξουσία των ελίτ. Η επιβολή κανονισμών πλήττει τις μικρότερες επιχειρήσεις, ενώ οι μεγάλες πολυεθνικές κερδίζουν.
Ταυτόχρονα ενισχύονται ο κοινωνικός έλεγχος και η μετάβαση στη νέα φεουδαρχία, επειδή η κλιματική αλλαγή χρησιμοποιείται ως πρόσχημα για την επιβολή των πράσινων φόρων και τον περιορισμό της κατανάλωσης. Είναι λοιπόν προφανές ότι η διεθνής ενεργειακή ανισορροπία και η πολιτική υποκρισία δεν θα διαρκέσουν πολύ.
*∆ιδάκτωρ Φυσικής του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, UK, τ. διευθυντής Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών
Πράσινη αντζΈντα και πράσινα άλογα. Golden boys του Κούλη, CVC και wokila.
Πλήρης αποσάρθρωση και αποσυντονισμός.
Ας πάρουμε, ως παράδειγμα, τον εξηντάρη Γιάννη, με δύο παιδιά και διαμέρισμα, με αντιπαροχή, στο Παγκράτι.
Ο παππούς του ήταν από τα Τζουμέρκα. Αγρότης, Ρωμιός, Χριστιανός με χέρια σαν κουπιά, με ραβδώσεις και σφρίγος. Μίλαγε στα ζωντανά του, άρμεγε και όργωνε, όσο και αν πουνούσε η μέση του. Έκανε πολλά παιδιά με την κυρά του, για να μην πάει χαμένο το βιός του. Όσα μπορούσε, τα σπούδαζε. Ο Δάσκαλος και ο Παπάς, το σημείο αναφοράς του.
Και έπειτα, ο γιός του, ο Δημήτρης. Αυτός που είδε, για πρώτη φορά, στην ασπρόμαυρη τηλεόραση, στην πλατεία του χωριού, τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1978. Αυτός που μετακόμισε στην Αθήνα, για ένα καλύτερο μέλλον. Αντρέα ψήφισε το 1981 και το 1985. Αγόρασε διαμέρισμα, τριάρι στο Παγκράτι, και παντρεύτηκε τη Σούλα, και αυτή από τα Τζουμέρκα. Η ζωή ήταν ωραία, μέχρι που και ταβέρνα άνοιξε συγχωριανός του στη γειτονιά, για να μην νοσταλγεί το χωριό. Άσε που σε κάθε εκλογές πήγαινε στα Τζουμέρκα να ψηφίσει. Αντρέα, εννοείται.
Σιγά, σιγά, τα παιδιά του ενηλικιώθηκαν. Φτάσαμε στο 2010. Ο κυρ-Γιώργης, ο πατέρας, τα σπούδασε με κόπο και περίμενε να έχουν την τύχη που είχε ο ίδιος. Έλα μου, όμως, που χτύπησε η κρίση. Έβλεπε τα βλαστάρια του να φτάνουν τα τριάντα, με ροζ μαλλιά, ρυτίδες, μαύρους κύκλους. Σκιάχτηκε. Το Μνημόνιο, φώναξε! Αυτό φταίει! ΟΧΙ το 2015.
Μετά, «Κωλοτούμπα». Παραίτηση. Και, το 2019, νάσου ο δυστοπικός γόνος, που εμφανίστηκε ως «Μωυσής», που θα φέρει, λέει, την “ανάπτυξη” και τα πολλά εισοδήματα. Αυτός, ο γόνος, μιλά απευθείας με τους ευρωπαίους, στη γλώσσα τους. Θα τα καταφέρει!
Φεύ! Τώρα wokeίλα, golden boys, ταξίαρχοι Μυτηλινσίοι, διαπλεκόμενα και τυφλή στήριξη στον Ζελένσκυ.
Αναρωτιέται, κάπου κάπου, ο κυρ-Γιάννης: μα, καλά, εμείς δεν είμαστε ορθόδοξοι; Προς τι το μένος προς τη Ρωσία;
Η φωνή του θάβεται, σβήνεται, από τα τσιριχτά του Πορτοσάλτε. Ανήμπορος, αποπροσανατολισμένος, ζαλισμένος δεν ξέρει ούτε τι να κάνει, ούτε, καλά καλά, ποιός είναι. Τα στιβαρά χέρια του Ρωμιού αγρότη πατέρα του δακρύζουν μέσα από τις φουσκωμένες φλέβες….
Τεράστια ποσά κέρδισε η οικογένεια Μητσοτάκη, καθώς και πολλοί πολιτικοί από την ” πράσινη ανάπτυξη”. Ο Σαμαράς πέρασε το Αζέρικο αέριο χωρίς τέλη διέλευσης. Νόμιμη ληστεία, λεηλασία της ωρας.