Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*
Συνελήφθη, διαβάζω, ο φοιτητής, ετών 34, που πλάκωσε στα χαστούκια τη γυναίκα που διανοήθηκε να ζητήσει από αυτόν και τα συντρόφια του να μην κολλήσουν αφίσες στο κυλικείο της. Η ίδια κατήγγειλε πως είχε απειληθεί να μην πάρει και το άλλο κυλικείο που έχει ως επιχείρηση σε άλλο σημείο της Πολυτεχνειούπολης, διότι ήταν υπό κατάληψη από τα συντρόφια. Το τελευταίο λέγεται μπραβιλίκι κανονικό.
Τον εν λόγω γενναίο, διαβάζω, να μην τον παρεξηγούμε που τα έχει τα χρονάκια του. Έχει πάρει το πτυχίο του και τώρα κάνει διδακτορικό. Δεν ξέρω πάνω σε τι αντικείμενο, ίσως για την επίδραση του ξυλολίου στην καράφλα, στα μυγάκια και στους θάμνους, ίσως στην κβαντική φυσική ή κάτι άλλο μυστηριώδες σε εμάς του Κλασσικού. Πάντως στα 34 να πηγαίνεις να κολλάς αφίσες και να βαράς γυναίκες δεν το λες επιτυχημένο βίο και η επιστημοσύνη τρέχει από τα μπατζάκια του.
Το πώς και από ποιους επιλέγονται οι μεταπτυχιακοί και διδακτορικοί φοιτητές είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία, που δεν είναι του παρόντος, αλλά πάντως, γενικά μιλώντας, κομμάτι ενός μηχανισμού, όπου καθηγητές προωθούν ομοϊδεάτες τους ή όμορους από τις διάφορες εκφάνσεις της αριστερίλας, με τους οποίους συναλλάσσονται για διάφορα εντός των ΑΕΙ.
Το πώς υλοποιούνται κάτι προγράμματα, πώς χρηματοδοτούνται και ποιοι τα παίρνουν, πώς αντιμετωπίζονται οποιοιδήποτε υπάρχει υποψία πως δεν ανήκουν στις διάφορες φατρίες του αριστερόστροφου φασισμού είναι σημαντικό ζήτημα. Το σίγουρο συμπέρασμα πάντως είναι η παταγώδης αποτυχία της λεγόμενης αυτοδιοίκησης των Πανεπιστημίων. Πάνω σε αυτή και το σχωρεμένο το άσυλο φτιάχτηκε αυτή η χαβούζα παρακμής, κόκκινου ολοκληρωτισμού, επιστημονικής και πολιτικής ανελευθερίας, βίας, τραμπουκισμού και βανδαλισμού.
Ο πιο ανελεύθερος χώρος στη σύγχρονη Ελλάδα είναι τα Πανεπιστήμια, όπου κάθε απόπειρα έκφρασης λόγω αντίθεσης ή αμφισβήτησης στα ψυχανώμαλα αφηγήματα του μηδενιστικού ολοκληρωτισμού αντιμετωπίζεται από επιθέσεις κουκουλοφόρων τραμπούκων που διαλύουν εκδηλώσεις, συνεδριάσεις οργάνων, δέρνουν και απειλούν φοιτητές, καθηγητές, εργαζομένους.
Ανάμεσά τους ένας εσμός από τεμπελχανάδες συνταξιούχους φοιτητές και εξωπανεπιστημιακούς, που σιγοντάρονται από ομοϊδεάτες τους διδάσκοντες, μέλη πρυτανικών συμβουλίων ή και πρυτάνεις, οι οποίοι, επίορκοι καραμπινάτοι, είναι άμεσοι συνεργοί στα πολλαπλά εγκλήματα που συμβαίνουν με θύματα όχι απλά την ακαδημαϊκή ελευθερία και την ελευθερία γνώμης, αλλά την ίδια τη ζωή, την τιμή και τη σωματική ακεραιότητα φοιτητών, διδασκόντων και επισκεπτών ανεπιθύμητων στις εγκληματικές οργανώσεις που δρουν εντός των ΑΕΙ αλλά και στη δημόσια περιουσία.
Βλάπτουν ό,τι έχουν ορκιστεί να διαφυλάσσουν και να προάγουν. Αυτού του είδους τους επίορκους δημοσίους υπαλλήλους τους βλέπετε και σιγουρεύεστε για το τι καπνό φουμάρουν όταν ανοίγουν το στόμα τους και βγαίνουν βατράχια, καθώς σχολιάζουν τα κατορθώματα της κουκουλοφόρας αληταρίας. Μπίχλα, βία, μπάφος, ψείρα, κόνιδα και ολοκληρωτισμός με τις ευλογίες άμεσων συνεργών και με την αδράνεια και τη σιωπή ανίκανων, που υποτίθεται θεσμικά έπρεπε να προστατεύουν αυτά που βανδαλίζονται και αυτούς/ές που δέρνονται, υβρίζονται, απειλούνται και προπηλακίζονται.
Αν τολμούσε οποιοσδήποτε, πρόσωπο, φοιτητική οργάνωση ή κόμμα, που δεν ανήκει στο μπλοκ της ανθελληνικής μηδενιστικής αριστερίλας, να εφαρμόσει τέτοιες τραμπούκικες μεθόδους για να σιγάσει ή να αποβάλει από τον χώρο τους ιδεολογικούς αντιπάλους του, θα είχε ξεσηκωθεί το σύμπαν. Για τη δράση όμως των αριστερόστροφων φασιστών τραμπούκων, τα μεν αριστερά κόμματα, δημοσιογράφοι και ιντελιγκέντσηδες υποθάλπουν ευθέως, καθοδηγούν ή σιγοντάρουν, η δε κυβέρνηση το πάει δειλά, τοίχο τοίχο. Δεν θέλει συγκρούσεις, δεν θέλει να σπάσει αβγά. Δεν ξέρω τι περιμένουν, να σαπίσει όλο το οικοδόμημα και να πέσει;
Μιλάμε για δημόσια περιουσία και τη ζωή της συντριπτικής πλειονότητας εκατοντάδων χιλιάδων φοιτητών, οι οποίοι ταλαιπωρούνται, είναι όμηροι μιας χούφτας τραμπούκων. Διότι οι λίγοι, όταν έχουν ατιμωρησία, θράσος και έλλειψη αναστολών να λιντσάρουν ακόμη και ανθρώπους που δεν γνωρίζουν, απλά γιατί διαφωνούν μαζί τους, εύκολα επικρατούν.
Η συντριπτική πλειονότητα των φοιτητών δεν ψηφίζει, δεν ασχολείται με τις βαρεμένες «δράσεις» και την κομματική γυμναστική των αριστερών συμμοριών στα πανεπιστήμια. Είναι παιδιά που σπουδάζουν, πολλοί δουλεύουν παράλληλα και χάνουν εξεταστικές, αποφεύγουν να κριτικάρουν τους τραμπούκους, διότι έχουν ζωή, έχουν όνειρα, δεν τρέφονται από μίσος, κοινωνικό φθόνο και δεν αποδέχονται τη βία ως πολιτικό μέσο.
Θεωρητικά αυτή η συντριπτική πλειονότητα, αν αποφάσιζαν μια μέρα να φτύσουν όλοι μαζί τους κόκκινους τραμπούκους, θα τους έπνιγαν. Όμως δεν είναι οργανωμένοι και, όπως όλοι οι υγιείς ψυχικά άνθρωποι, απεχθάνονται τη βία. Και φυσικά δεν είναι σωστό η δημοκρατική πολιτεία να μεταθέτει τις ευθύνες της στους φοιτητές, να περιμένει να αμυνθούν στους τραμπούκους με τα ίδια μέσα.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η διοίκηση των Πανεπιστημίων όχι μόνον απέτυχε παταγωδώς ν’ αντιμετωπίσει εκ των ένδον το πρόβλημα και να καθαρίσει την κοκκινόμαυρη χαβούζα, αλλά σε μερικές περιπτώσεις είναι συνένοχη σε όσα συμβαίνουν και πλέον προκαλούν βαθιά απέχθεια και οργή στον λαό.
Οι λύσεις είναι λογικές και προφανείς, τα έγραψα πολλές φορές. Κανονική Αστυνομία παντού στα ΑΕΙ, ελεγχόμενη είσοδος, ιδιώνυμο τα εγκλήματα στους πανεπιστημιακούς χώρους, αναστολή φοιτητικής, καθηγητικής και υπαλληλικής ιδιότητας με την ποινική δίωξη, οριστική απώλεια με την αμετάκλητη καταδίκη, καταλογισμός και είσπραξη μέχρι το τελευταίο σεντ κάθε ζημιάς, αποβολή των κομματικών παρατάξεων από το Πανεπιστήμιο.
Έχουμε ήδη αργήσει…
* Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
Η ασυλία με την ανοχή της πανεπιστημιακής κοινότητας, δυστυχώς, συγκαλύπτει την αλητεία.
Είναι απορίας άξιο πως αξιόλογοι πανεπιστημιακοί επί δεκαετίες δεν αντιδρούν ουσιαστικά ενώ γνωρίζουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών θα συσπειρωθεί ώστε να απαλλαγεί από το καρκίνωμα που τους δυναστεύει.
Αλλά και η δικαιολογία είμαστε πολλοί αλλά είμαστε σκόρπιοι δεν μπορεί να καλύψει την αδράνεια των φοιτητών.
Υ.Γ. Στο κέντρο επαρχιακής πόλης επί πάρα πολλά χρόνια νεοκλασικό κτήριο τελούσε υπό κατάληψη γιατί έτσι. Ήρθε η ώρα που ο Δήμαρχος πρωτοστάτησε ώστε να λυθεί το πρόβλημα, προφανώς όχι δρώντας μόνος του. Φήμες λένε πως καταλυτικά επέδρασε το γεγονός πως διακόπηκε ο ανεφοδιασμός σε κρασί και φούντα.
Ο κινδυνος , κ.Κρανιδιωτη, δεν προερχεται απο τους κομμουνιστοσυμμοριτες αλητες, που τραμπουκιζουν τους παντες και τα παντα.
Κίνδυνος, κατα τους ελεεινους κυβερνωντες, ειναι η “ακροδεξια”.
Σημειωση: Ολως “τυχαιως” μετα τα καμωματα των αναρχοαλητων στην Πανεπιστημιουπολη και την εκρηξη της βομβας στην Θεσσαλονικη, η κυβερνηση των αριστων, ανεκαλυψε ακροδεξια εγκληματικη οργανωση, και τα αδρως χρηματοδοτουμενα “Μεσα Μαζικης Αποβλακωσεως”, ασχολουνται αποκλειστικα, μ΄ αυτην την “ανακαλυψη”.
Το οξύτατο πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας με τους φοιτητές είναι
α. αταβιστικός φόβος, για ό,τι συμβολίζει το νεανικό φοιτητικό κίνημα και η ηγεμονία του αμφιθεάτρου
β. το γεγονός ότι τα φτωχά παιδιά, τα Άριστα των Αρίστων, οι φοιτητές, που πηγαινοέρχονται με τα τρένα νεκροφόρες, ζούν σε άθλιες εστίες και με τα φτωχικά τους ρούχα περιμένουν υπομονετικά για το συσσίτιο στις λέσχες (διότι περί συσσιτίου πρόκειται) σήκωσαν και σηκώνουν συνεχώς το βάρος του αγώνα μέχρι τέλους κατά του εγκλήματος των Τεμπών και της Hellenic Train και υπερασπίζονται τη δημόσια ανώτατη παιδεία κατά των φίλων του Μητσοτάκη κολλεγιαρχων και
γ. η πολιτική της μειονεξία, διότι η ΔΑΠ είναι ανύπαρκτη στα ΑΕΙ.
Ας γλιτώσουμε πρώτα από τους παιδοβιαστες των άριστων της νδ και μετά βλέπουμε και για τα υπόλοιπα..
Να βάζετε όλες τις πλευρές.
Athens Indymedia
“Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες” | Άρθρο για τα γεγονότα στην Πολυτεχνειούπολη [ΕΜΠ]
από ★
“Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες”
Λένε πως την χαστούκισε… ΨΕΜΜΑΤΑ
Λένε πως είναι φοιτητής.. ΨΕΜΜΑΤΑ
Λένε ότι αυτή είναι υπάλληλος.. ΨΕΜΜΑΤΑ
Τα περιστατικά που εκτυλίχθηκαν το μεσημέρι της Δευτέρας, μας γεμίζουν οργή.
Το ένα περιστατικό είναι βίαιη αντιπαράθεση μεταξύ ΑΡΑΣ και ενός κομματιού του α/α χώρου. Γενικά, τέτοια περιστατικά δεν βοηθάνε το κίνημα να ορθοποδήσει, αλλά συμβάλλουν στην απομόνωση των εμπλεκόμενων μεριών από την κοινωνική βάση. Σε αυτό το κείμενο όμως δεν θα ασχοληθούμε με αυτό. Αναφέρθηκε μόνο και μόνο για να δείξουμε τον βρώμικο ρόλο των ΜΜΕ για το πώς πήγαν να το χειριστούν επικοινωνιακά, κάνοντας επίτηδες έναν αχταρμά, ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο περιστατικό, για τη δημιουργία εντυπώσεων.
Το δεύτερο περιστατικό έγινε για μία αφίσα. Συγκεκριμένα, συνδικαλιστικοί φορείς του ΕΜΠ, πραγματοποιούσαν αφισοκόλληση σχετικά με την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 9/5 στο κάτω Πολυτεχνείο. Στη διάρκεια της αφισοκόλλησης, η νέα ιδιοκτήτρια (κι όχι “υπάλληλος”) Γεωργία Τύρου του πρώην Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Μηχανολόγων, ήρθε προς τον Υποψήφιο Διδάκτορα (κι όχι “φοιτητή”) με σκοπό να τον χτυπήσει. Πράγματι εξαπέλυσε μια άνευ προηγουμένου επίθεση, με φωνές αλλά δε δίστασε να ασκήσει και σωματική βία (με αποτέλεσμα ο εργαζόμενος να έχει μώλωπες στο σώμα του). Παρόλα αυτά, ο εργαζόμενος συνδικαλιστής διατήρησε την ψυχραιμία του και δήλωσε πως δεν καταλαβαίνει τον λόγο της επίθεσης που του έγινε. Το πιο κατάπτυστο ψέμα των κυρίαρχων ΜΜΕ είναι πως ο εργαζόμενος άσκησε την οποιαδήποτε μορφή βίας σε βάρος της ιδιοκτήτριας. Έχουν γράψει πολλά διαφορετικά σενάρια στο έργο που πάνε να πουλήσουν, υποτιμώντας τη νοημοσύνη των αναγνωστ(ρι)ών τους, για “βίαιη επίθεση κουκουλοφόρων σε εργαζόμενη του κυλικείου”, ότι “φοιτητής τη χτύπησε”, ότι “34χρονος φοιτητής τη χαστούκισε” και άλλα. Πρέπει να γίνει ξεκάθαρο προς όλες τις κατευθύνσεις πως ακόμα κι όταν αυτή χειροδίκησε, ο ΥΔ δεν ανταπέδωσε. Όπως αναφέρει και το Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, ο ΥΔ και μέλος του σωματείου κατασυκοφαντήθηκε, ενώ επίσης δέχτηκε απρόκλητη επίθεση κατά τη διάρκεια αφισοκόλλησης. Τα ακραία ψεύδη και στρεβλώσεις που διακινήθηκαν και αναπαράχθηκαν άκριτα παρουσίασαν το θύμα ως θύτη, ανατρέποντας πλήρως την πραγματικότητα.
Μέσα σε λίγη ώρα έγινε μεγάλη κινητοποίηση της αστυνομίας, με ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, αλλά και κρατική ασφάλεια μέσα στην Πολυτεχνειούπολη, καταπατώντας το άσυλο για ακόμα μια φορά. Παράλληλα, άρχισε με ταχύτατους ρυθμούς να μεταδίδονται τα fake news της υποτιθέμενης επίθεσης στην υπάλληλο, με πρωτοστάτες τα κυβερνητικά και άλλα media, όπως Καθημερινή, enikos, lawandorder, athens voice, protothema, thePresidentGR, ellada24, nicemagazine, news247, foititikanea, μέχρι και πιο προοδευτικά που ίσως να μην μπήκαν στη διαδικασία διασταύρωσης των λεγομένων τους τύπου “kosmodromio” κ.α.
Τελικά, το βράδυ έκαναν έφοδο στο σπίτι φιλικού προσώπου του συναδέλφου μας και συνέλαβαν τον ίδιο αλλά και το φιλικό του πρόσωπο. Τους οδήγησαν στη ΓΑΔΑ, χθες το βράδυ. Τους απέδωσαν κατηγορίες πλημελημματικού χαρακτήρα, του ΥΔ για σωματική βλάβη, ενώ της φίλης του για υπόθαλψη (!). Σήμερα πέρασαν από Ευελπίδων και ζήτησαν 3ημερη αναβολή της δίκης με στόχο να πάει ο συνάδελφος στον ιατροδικαστή για τα χτυπήματα που δέχτηκε από την τραμπούκος ιδιοκτήτρια (με απευθείας ανάθεση(!) και χωρίς διαγωνισμό…) του κυλικείου Μηχανολόγων. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά που πέρασαν οι δυο τους, το αίτημα αναβολής έγινε δεκτό, αλλά μόνο υπό τον όρο παράτασης της κράτησης, με αποτέλεσμα να μείνουν στο ΑΤ και στη ΓΑΔΑ αντίστοιχα μέχρι την Παρασκευή 9/5 που ορίστηκε η νέα δικάσιμος.
“Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος το νου σου ε;”
Κεντρική πολιτική κατεύθυνση αποτελεί πράγματι η ολόπλευρη επίθεση στο άσυλο και στην συνδικαλιστική δράση, ιδιαίτερα μέσα σε σχολεία και σχολές που αποτελούν χώρους έκφρασης των νέων.
Όπως αναφέρει και η Πρωτοβουλία ΜΤΠΧ & ΥΔ Αρχιτεκτονικής ΕΜΠ: “Πρόκειται για μία συντονισμένη προσπάθεια για τη δημιουργία εικόνας εγκληματικών φοιτητικών υποκειμένων. Προσπάθεια που γίνεται σε άμεση σύνδεση με τις ευρύτερες πολιτικές της διοίκησης για το πολυτεχνείο και κατά συνέπεια της κυβέρνησης. Η πρυτανεία Χατζηγεωργίου έχει ύποπτο ιστορικό απευθείας αναθέσεων (!) χώρων σε επιχειρηματίες, οι οποίοι όπως φαίνεται ικανοποιούν το πολιτικό του προφίλ. Η επίθεση που δέχονται εργαζόμενοι σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από τους συνδικαλιστές της δευτεροβάθμιας μέχρι τους ερευνητές, συνδέεται άμεσα με το περιστατικό αυτό: εγκληματοποιείται η συνδικαλιστική του δράση.”