Του Χρήστου Μπολώση
Όταν συμβαίνει ένα γεγονός, οι τηλεοπτικοί σταθμοί αλλά και οι ιστοσελίδες σκοτώνονται ποιος να το πρωτοπαρουσιάσει και, ει δυνατόν, να έχει και αποκλειστικές εικόνες, και αν είναι και βίντεο ακόμα καλύτερα.
Βέβαια, είναι συζητήσιμο πόσο αυτά τα βίντεο διαφωτίζουν τον κόσμο ή απλώς δημιουργούν εντυπώσεις, ότι ξέρετε, ρε σεις, εμείς όλα τα σφάζουμε όλα τα μαχαιρώνουμε και είμαστε στην καρδιά των γεγονότων έγκυρα και έγκαιρα (πολύ εκνευριστικό καθόσον πολυφορεμένο αυτό το τελευταίο).
Αυτό συνέβη τις προάλλες με ένα πιστολίδι στο Μπουρνάζι. Η ιστοσελίδα που διάβαζα την είδηση με παρέπεμψε με το κλασικό: «Δείτε το βίντεο». Τώρα, σκέφτομαι, θα δω τον Τζον Γουέιν στην ελληνική του εκδοχή.
Πατάω εκεί που έλεγε να πατήσω και αμέσως δέχομαι καταιγισμό διαφημίσεων και μηνυμάτων (αλήθεια, μ’ αυτό θα ασχοληθεί κάποιος αναρμόδιος, διότι αρμόδιο δεν βλέπω;).
Σβήσε, λοιπόν, από δω, σβήσε από κει, φτάνω στο πολυπόθητο βίντεο. Και τι βλέπω, ρε σύντροφοι;
Κάποιους περίεργους συμπολίτες μας, που λέει και ο πρωθυπουργός, να βολτάρουνε αδιάφορα στον χώρο που (υποτίθεται ότι) έγινε η νέα μονομαχία στο… Ελ Πάσο. Και όλα αυτά για 12”.
Όλα αυτά τα θαυμαστά συμβαίνουν στα (και καλά) ενημερωτικά μας κανάλια σε… ζωντανές συνδέσεις.
Χαίρεται, κύριε ΕΣΡ.
