Του Χρήστου Μπολώση
Σε… έγκυρη ιστοσελίδα διαβάζω: «Δώδεκα χρόνια πέρασαν από την ημέρα που η Μυρτώ δέχτηκε φρικτή επίθεση στην Πάρο, όπου βρισκόταν για διακοπές μαζί με τη μητέρα της. Ήταν 22 Ιουλίου 2012, όταν η 15χρονη τότε Μυρτώ βγήκε για μια βόλτα μόνη της, με τη μητέρα της να τη βρίσκει ώρες μετά άγρια χτυπημένη από πέτρες και κακοποιημένη, πεταμένη σε βράχια».
Ενημερωθήκατε, έτσι; Από ποιον δέχθηκε επίθεση η Μυρτώ; Προφανώς από δρυΐδες του δάσους. Μην τυχόν και αναφέρει η καλή ιστοσελίδα ότι ένα πακιστανικό τέρας κακοποίησε τη Μυρτώ.
Σε λίγα χρόνια μπορεί να λανσαριστεί ότι η Μυρτώ έπαιζε και γλίστρησε επειδή δεν την πρόσεχε η δόλια η μητέρα της. Είναι σαν το ΟΧΙ Μεταξά που ειπώθηκε μόνο του.
Δεν ξέρω πού βρίσκεται ο υπάνθρωπος που σακάτεψε τη Μυρτώ. Το πιθανότερο είναι, αν κρίνω από παρόμοιες άλλες περιπτώσεις, να κυκλοφορεί ελεύθερος και, μάλιστα, να του έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα, μπας και χάσουμε το κελεπούρι.
Και άσε την τραγική μάνα της Μυρτώς να θρηνεί και να της λέει: «Γι’ αυτό θέλω να κάνω για σένα οτιδήποτε μπορεί να σου δώσει μια γεύση ζωής. Όσο μπορώ και όσο αντέχω! Ίσως πάλι όλο αυτό να είναι ένας ευσεβής πόθος, αφού η ζωή είναι τόσο περίπλοκη και τόσο πολύπλοκη».
Εάν στη θέση της άτυχης Μυρτώς ήταν ένα μέλος των λοατκι+ ή ένας/μια εισαγόμενος/η “επενδυτής/τρια”, επί 12 έτη, την ίδια ημέρα θα λαμβάναν χώρα “κινητοποιήσεις συμπαράστασης” από τις κάθε μορφής “προοδευτικές συλλογικότητες”, είτε αριστερές είτε “δεξιές”(βλ.Μαξμου)…