Οι G7 και το ψυχομαχητό του κόσμου

Του Απόστολου Αποστόλου*

Όλα δείχνουν ότι η έπαρση και η ολιγοφρένεια των δυτικών ηγετών πάει για απόσυρση. Φάνηκε και από τη Σύνοδο των G7 στο «Μπόργκο Εγνάτσια» της Απουλίας. Ο θίασος της οξείδωσης των G7 μοιάζει σαν την κουρτίνα του Καραγκιόζη. Οι πρωταγωνιστές του ανθρώπινου δράματος στο θέατρο της ιστορίας συγκεντρώθηκαν για να σκηνοθετήσουν την πανουργία της κυριαρχίας τους.

Ο άνους πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Άγγλος πρωθυπουργός ένα βήμα πριν την έξοδο, ο «βασιλιάς ήλιος» της Γαλλίας Μακρόν με την τοξική του έπαρση, ο κουρασμένος Τριντό που βιάζεται να τελειώσει η θητεία του κατά δήλωσή του σε γαλλικό ραδιόφωνο, ο Γερμανός καγκελάριος που του έχουν ανοίξει την πόρτα για να παραιτηθεί και εκείνος σφυρίζει αδιάφορα, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός που το Φθινόπωρο κατά πάσα πιθανότητα θα αράζει στο σπίτι του και η Ιταλίδα πρωθυπουργός με το σύμπλεγμα του «πρωταγωνισμού» έκτισαν στο πέτρινο χωρίο του «Μπόργκο Εγνάτσια» τη σαρκοφάγο της ιστορίας των καιρών μας.

Στα βράχια των ναυαγισμένων καιρών οι συμπλεγματικοί ηγέτες με μοιρογνωμόνια και διαβήτες χάραξαν το μέλλον του δυτικού κόσμου. Από την παρέα τους πέρασε και ο Ποντίφικας (Pontifex Maximus) ο Πάπας Φραγκίσκος, λέγοντας στους G7 – δηλαδή στους ανεμόμυλους της συμφοράς – ότι «καμία μηχανή δεν πρέπει να σκεφτεί να αφαιρέσει τη ζωή ενός ανθρώπου». Λόγια βέβαια, που πνίγονται στους αφρούς της ρητορικής και ταξιδεύουν σαν τα σύννεφα χωρίς να στέκονται κάπου. Λέξεις θνητές μιας παράταιρης εποχής μας που μένει αδικαίωτη σε όλα, φτιάχνοντας  απορροές που θα οδηγήσουν στις μαύρες τρύπες της ιστορίας.

Οι G7 στην οδό της αβύσσου δεν έχουν καιρό να ακούσουν γιατί τίποτα, δεν τους σταματά κάτι γιατί βυθισμένοι στα στρατηγήματά τους και έξω από την ανθρώπινη ηθική γράφουν την ιστορία της μεγάλης νύχτας. Κουβέντα για Παλαιστίνη, αλλά άφθονη φλυαρία για συνέχιση του πολέμου Ουκρανίας–Ρωσίας. Χρήματα, πολεμικό υλικό, ακόμη και στρατό, γιατί ο πόλεμος δεν πρέπει να σταματήσει. Ο φόβος της αλλαγής της προεδρίας των ΗΠΑ, τους ανησυχεί και πρέπει να συνεχίσουν ό,τι ξεκίνησαν. Κατά τα άλλα τα ΜΜΕ θα φροντίσουν να ναρκώσουν ακόμη περισσότερο την αγωνία των δυτικών πολιτών. Εξάλλου ποιος είπε ότι οι αρχιτέκτονες της κοσμοκατασκευής θέλουν να ξεδιψάσει ο πόνος, ποιος είπε ότι θέλουν να μην καρπίσει ο θάνατος. Χρόνια τώρα κατασκευάζουν φυτείες τραγωδίας, Χιροσίμα, Άουσβιτς–Μπιρκενάου, Κολίμα, Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, και τόσα άλλα που μαυλίζουν κάθε όραμα για ζωή.

Εξάλλου μας έχουν πει ότι η εξουσία είναι μέθοδος, ότι η εξουσία είναι ανάγκη. Ο φιλόσοφος Μπαρούχ Σπινόζα έλεγε: «Το σύστημα μένει, ο άνθρωπος πεθαίνει». Μας το έχει πει η ιστορία πριν αντικατασταθεί από την κοινωνιολογία ότι η ατίμωση και η υποταγή αποτελούν τα μεταλλεύματα της δύναμης των δυνατών του πλανήτη και φυσικά των G7, το ξέρουμε και αναγνωρίζεται πια και από το DNA μας. Κάθε φορά λοιπόν που ακούμε για Συνόδους των G7, και άλλες μαζώξεις των ισχυρών, έρχονται στο νου μας εκείνα τα κυπαρίσσια του Ελ Γκρέκο. Μας πιάνει μια αποθαρρυντική διάθεση, αλλά νοσταλγούμε ακόμη περισσότερο τη ζωή και διψάμε να τη ζήσουμε με πείσμα ανίκητο.

*Καθηγητής Πολιτικής και Κοινωνικής Φιλοσοφίας