Του Ανδρέα Καψαμπέλη
To είπε για να το πιστέψει περισσότερο ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης, στην πρώτη μετεκλογική συνέντευξή του ύστερα από τη «σφαλιάρα» του 28% της περασμένης Κυριακής: «Δεν υπάρχει ζήτημα πρόωρων εκλογών στη χώρα, θα γίνουν το 2027». Αυτή η αφοριστική διατύπωση -για να γίνει μάλιστα πιο πειστική- συνοδεύεται από το γεγονός ότι την προσεχή τριετία δεν υπάρχουν άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, άρα η κυβέρνηση, χωρίς να περάσει άλλη ενδιάμεση δοκιμασία, έχει καθαρό χρόνο μπροστά της μέχρι το τέλος της τετραετίας. Έχουν, όμως, έτσι τα πράγματα; Όχι ακριβώς…
Αυτό στο οποίο σκοπίμως απέφυγε να αναφερθεί (αλλά ούτε και ρωτήθηκε) είναι τι θα κάνει με την προεδρική εκλογή, η οποία δεν είναι πια και πολύ μακριά – σε μερικούς μήνες…
Μπορεί να ισχυρίζεται λοιπόν ότι θα πορευτεί σε μια ευθεία, από εδώ και πέρα, έως το 2027, αλλά η ωμή πραγματικότητα είναι ότι στον ορίζοντα υπάρχει και αυτή η μεγάλη λακκούβα, την οποία θα είναι αρκετά δύσκολο να ξεπεράσει. Ό,τι και να λέει σήμερα.
Από τυπικής πλευράς βεβαίως το Σύνταγμα επιτρέπει, ύστερα από την τελευταία αναθεώρησή του, την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας όχι κατ’ ανάγκην με αυξημένη ή έστω και απόλυτη πλειοψηφία, αλλά -εν τέλει- ακόμη και με σχετική.
Τα πολιτικά δεδομένα, όμως, έχουν μεταβληθεί θεαματικά ύστερα από το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής και την απώλεια 13-14 μονάδων για το κυβερνών κόμμα. Εάν ο κ. Μητσοτάκης βάδιζε προς τη διαδικασία αυτή έχοντας αναβαπτιστεί στη λαϊκή ετυμηγορία, θα μπορούσε εύκολα να επιβάλει τις επιλογές του. Τώρα, όμως;
Όταν είχε ερωτηθεί (προεκλογικά) για την Κατερίνα Σακελλαροπούλου είχε μιλήσει εντελώς θετικά για το πρόσωπό της, αποφεύγοντας όμως το «διά ταύτα», δηλαδή να δεσμευτεί για την επαναπρότασή της στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Ήδη, πάντως, το γεγονός και μόνο ότι η νυν Πρόεδρος έχει τη χαμηλότερη δημοφιλία και αποδοχή σε σχέση με όλους τους προκατόχους της λέει πολλά και υποδηλώνει ακόμη περισσότερα. Ούτε εντός της Ν.Δ. δεν γίνεται πλέον αποδεκτή μια δεύτερη θητεία της…
Την ίδια ώρα, όσο κι αν καλλιεργούνται ελπίδες περί ανασύνταξης και ανάκαμψης, όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι εκλογές της Κυριακής ήταν το κρίσιμο σημείο καμπής μετά την πενταετία και το κλίμα δεν είναι πλέον αναστρέψιμο. Το μόνο ζητούμενο είναι ο ρυθμός της περαιτέρω φθοράς…
Αν δεν είχε μπροστά του την προεδρική εκλογή ο κ. Μητσοτάκης θα μπορούσε να συνεχίσει έστω και από αυτές τις συνθήκες. Μέχρι το τέλος αυτής της χρονιάς, όμως, θα πρέπει πλέον να επιλέξει εάν, εν όψει της άνοιξης του 2025, θα θυσιάσει την κυρία Σακελλαροπούλου -κάτι που θα είναι ωστόσο προσωπικό του «Βατερλό» από κάθε πλευρά-, ή θα οδηγηθεί σε πρόωρες εκλογές, μπας και περισώσει ό,τι (και αν) σώζεται…
