Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Μπήκαμε στην προτελευταία εβδομάδα των εκλογών και -όπως επιβεβαιώνουν και οι παλαιότεροι- η «άπνοια» που παρατηρείται δεν έχει ιστορικό προηγούμενο στον τόπο μας…
Ουδέποτε, όλες τις προηγούμενες δεκαετίες, έχει σημειωθεί αυτό το φαινόμενο. Όχι μόνο σε εθνικές εκλογές αλλά και σε ευρωεκλογές. Το τωρινό υποτονικό κλίμα είναι πρωτοφανές. Κι αυτό ανεξαρτήτως του ενδιαφέροντος του εκλογικού σώματος και του βαθμού συμμετοχής στις κάλπες της 9ης Ιουνίου…
Είτε πάνε τελικά οι πολίτες να ψηφίσουν είτε όχι, αυτό που καταγράφεται ολοένα πιο καθαρά είναι η χαλάρωση των δεσμών τους με την πολιτική και η μείωση της εμπιστοσύνης προς τους πολιτικούς, όπως και γενικότερα προς τους θεσμούς.
Τα κόμματα και οι υποψήφιοί τους συνεχίζουν να οργώνουν την Ελλάδα, οι εκπρόσωποι και τα τρολ τους να ανταλλάσσουν πυρά και να κάνουν φιλότιμες προσπάθειες να ανεβάσουν τον βαθμό τοξικότητας, αλλά στην πραγματικότητα… δεν κουνιέται φύλλο.
Τώρα μαθαίνουμε ότι το στοίχημα (των κομματικών επιτελείων) έχει μεταφερθεί για την επόμενη -και τελευταία- εβδομάδα, στις συγκεντρώσεις που θα κάνουν στην πλατεία Συντάγματος. Το ΚΚΕ την Τετάρτη, ο ΣΥΡΙΖΑ την Πέμπτη και η Ν.Δ. την Παρασκευή.
Ακόμη και σε όλες τις προηγούμενες ευρωεκλογές -μολονότι επικρατεί κατά κανόνα σε αυτές μεγαλύτερη χαλάρωση-, 12 ημέρες πριν από τις κάλπες δεν υπήρχε ποτέ τέτοια αφασία. Σε «απόγνωση» βρίσκονται και τα μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, που βλέπουν ότι τα προεκλογικά δεν «πουλάνε»…
Το ποιον (και αν) θα ωφελήσει την ώρα της κάλπης αυτή η ατμόσφαιρα είναι μια άλλη συζήτηση. Δεν μπορούν να το προεξοφλήσουν ούτε οι (κατά τα λοιπά έγκριτοι) δημοσκόποι που, για να έχουν το κεφάλι τους ήσυχο, φροντίζουν να «ανοίγουν» ολοένα περισσότερο το εύρος των ποσοστών των κομμάτων.
Συμβαίνει μάλιστα το σχιζοειδές, αυτό το εύρος να «καλύπτει» όλα τα σενάρια: το καλό, το μέτριο και το κακό, από πολιτικής πλευράς, για κάθε κόμμα…
Η αλήθεια επίσης είναι, όπως σημειώνουν και οι κακεντρεχείς, ότι, τούτων δοθέντων, δεν αποκλείεται το βράδυ της μεθεπόμενης Κυριακής να δηλώνουν όλοι… νικητές: ο Μητσοτάκης αν καταφέρει να πιάσει τον (ήδη πολύ χαμηλωμένο) πήχη του 2019, ο Κασσελάκης γιατί δεν θα πάει πιο κάτω από τα «Τάρταρα» του 2023, ο Ανδρουλάκης επειδή, αν και τρίτος, ίσως τσιμπήσει κάτι κ.ο.κ.
Αν πάντως επιβεβαιωθούν τα υπάρχοντα ευρήματα και η συμμετοχή θυμίσει… δημοτικές εκλογές Αθήνας του περασμένου Οκτωβρίου, τότε κι αυτοί οι όποιοι πανηγυρισμοί θα είναι επί «ερειπίων»: η επιδείνωση της κρίσης αντιπροσώπευσης βρίσκεται προ των πυλών και το πολιτικό σύστημα («κερδισμένοι» και «χαμένοι») ενώπιον ακόμα μεγαλύτερης απονομιμοποίησης.
Εύχομαι και προσεύχομαι, η απανταχού «βουβοσύνη» να μετουσιωθεί σ’ένα αποτέλεσμα που θα διώξει τον «σημιτομητσοτακισμό», εντός ολίγων ημερών. Ήτοι, κάτω από 25%. Για να σωθεί η χώρα μας !
Ελληνική Πατριωτική Δεξιά >25%!
Αυτό που κυριαρχεί στις συζητήσεις των πολιτών αυτή την εποχή είναι: «αυτοί» εννοώντας του πολιτικούς και το «εμείς» οι πολίτες. «Αυτοί» είναι οι πολιτικοί που θεωρούνται ανεξαρτήτως κόμματος κάτι ξεχωριστό και διαφορετικό από την κοινωνία των πολιτών που καταδυναστεύει την κοινωνία, το «εμείς». Οι πολιτικοί στην συνείδηση των Ελλήνων πολιτών έχουν πάρει τη θέση των πασάδων και των αγάδων της τουρκοκρατίας που καταδυνάστευαν τον λαό και λειτουργούν ως εκπρόσωποι των αφεντικών τους, της ντόπιας ολιγαρχίας και των υπερεθνικών αφεντικών τους, κατά των συμφερόντων των συμπολιτών τους.
Στην Ελληνική κοινωνία υπάρχει πλήρης απονομιμοποίηση και απαξίωση όλων των πολιτικών ηγεσιών και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για την δημοκρατία μας και το μέλλον της χώρας μας.
singular logic to the rescue