Περί γυναικοκτονίας

Ο όρος είναι άγνωστος στο ποινικό μας δίκαιο και ορθά, διότι η ανθρωποκτονία, χωρίς διακρίσεις, τιμωρείται με την ανώτατη ποινή του δυτικού νομικού πολιτισμού, την ισόβια κάθειρξη

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Η δολοφονία της νεαρής κοπέλας από τον σύντροφό της ακριβώς έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων άνοιξε πάλι το κουτί της δημόσιας υστερικής βλακείας, με τους μηδενιστές της αριστερίλας, εν χορώ μαζί με τις χαζοφιλελέδικες επιρροές τους, να ωρύονται περί «γυναικοκτονίας». Πήρε, λέει, και νομοθετική πρωτοβουλία ο ΣΥΡΙΖΑ για νομική πρόβλεψη του όρου. Η αριστερά πάντα το ‘χε να παίζει με τις λέξεις. Υπάρχουν όμως και νομικοί, που βάζουν την ταλαίπωρη επιστημοσύνη τους ανάποδα στον γάιδαρο της επικοινωνιακής και κομματικής σκοπιμότητας και αυτοδιασύρονται.

Ο όρος είναι άγνωστος στο ποινικό μας δίκαιο και ορθά, διότι η ανθρωποκτονία, χωρίς διακρίσεις, τιμωρείται με την ανώτατη ποινή του δυτικού νομικού πολιτισμού, την ισόβια κάθειρξη. Άρα τι; Μήπως αφού δεν μπορούμε, λοιπόν, να τιμωρήσουμε βαρύτερα τη δολοφονία των γυναικών, να τιμωρούνται ελαφρύτερα οι δολοφονίες ανδρών; Ή μήπως οι εστιάδες του «δικαιωματισμού» θέλουν να επαναφέρουμε τη θανατική ποινή μόνο για τους φόνους γυναικών; Η διάκριση της αξίας της ανθρώπινης ζωής με βάση το φύλο δεν ξέρω πού θα βρει επιστημονική τεκμηρίωση, όταν έτσι κουρελιάζεται η συνταγματική ισότητα των φύλων. Και τι θα κάνουνε με ενδεχόμενους δράστες φόνου γυναίκας, που όμως είναι βιολογικά μαντράχαλοι ΛΟΑΤΚΙ που αυτοπροσδιορίζονται ως «γυναίκες»; Εκεί πρέπει να παθαίνουν κοκομπλόκο οι παλαβές θεωρίες που κάναμε νόμους του κράτους. Υπάρχουν και φωνές που λένε «η δολοφονία γυναίκας από άντρα να είναι επιβαρυντική περίσταση». Όταν λες σε αυτά τα αστροπελέκια πως ήδη προβλέπεται η βαρύτερη ποινή, τα ισόβια, άρα τι θα προσφέρει η ελαφρυντική περίσταση, τότε ξεροβήχουν και λένε «εεε, να μην επιτρέπονται ελαφρυντικά». Και αυτό είναι παράνομο και αντισυνταγματικό, δεν μπορείς a priori να αποκλείσεις τη χορήγηση ελαφρυντικής περίστασης. Και δεν κατάλαβα, γιατί αξίζει περισσότερο η ζωή μιας γυναίκας π.χ. από τη ζωή του δύστυχου συζύγου, που η συμβία του, έδωσε τα κλειδιά του σπιτιού στον εραστή της, αυτή προσποιήθηκε πως ξέχασε κάτι, ανέβηκε ο σύζυγος επάνω, μαζί με το παιδί τους, και ο εραστής που ενέδρευε, τον έσφαξε πισώπλατα σαν αρνί, μπροστά στο παιδί. Η κυρία ισχυρίστηκε «Μα, αν ήξερα θα άφηνα το παιδί να ανέβει μαζί του στο σπίτι», όμως ο εραστής την έδωσε κανονικά και σε συνδυασμό με άλλα στοιχεία κρίθηκε ένοχη και εξέτισε πολύχρονη κάθειρξη. Γνωστή, άλλωστε, υπόθεση, που έγινε και τηλεταινία. Γιατί αυτό το κτήνος, γένος θηλυκού, να κριθεί επιεικέστερα από τον φονιά της νεαρής κοπέλας στους Αγίους Αναργύρους; Γιατί η ζωή του ανύποπτου συζύγου και πατέρα να αξιολογηθεί «φτηνότερη», μόνο λόγω του φύλου του;

Ο σαλεμένος λόχος προπαγάνδας που θέλει «γυναικοκτονία», 62 φύλα και άλλα παλαβά, που ωρύεται για «πατριαρχία», ποτέ δεν μιλάει για τη συντριπτική πλειονότητα των ανδρών που αγαπούν τις μητέρες, αδερφές, κόρες και συζύγους ή συντρόφους τους, που τις προστατεύουν, σέβονται, περιβάλλουν με την αγάπη τους, και γίνονται θυσία για αυτές, στον αγώνα της επιβίωσης, και μερικές φορές θυσιάζοντας κυριολεκτικά, υπερασπιζόμενοι όσες προανέφερα με τη ζωή τους στους κινδύνους; Διότι δεν βολεύει το ψυχανώμαλο και ιδεολογικό αφήγημα του μίσους, με το οποίο, ως γνήσιοι μηδενιστές αριστεροί φτιάχνουν κοινωνικούς «εχθρούς», διχάζουν την κοινωνία, ξεποδαριάζονται στις πορείες και συγκεντρώσεις.

Η αξία, λοιπόν, της ανθρώπινης ζωής είναι ενιαία, αδιαίρετη, χωρίς διακρίσεις φύλου, φυλής, ηλικίας και γι’ αυτό ορθά ο νομοθέτης προβλέπει την ανώτατη ποινή, την ισόβια κάθειρξη.

Αν θέλουμε να μιλήσουμε για το αληθινό πρόβλημα, το οποίο έχω θίξει πολλές φορές, είναι κυρίως η ανάγκη ύπαρξης του φόβου της τιμωρίας και σε ορισμένες περιπτώσεις η δια βίου εξουδετέρωση του δράστη, να μην μπορεί να ξαναεγκληματήσει. Με μια φράση, τα ισόβια να είναι αληθινά ισόβια στα ειδεχθή εγκλήματα. Όταν ο νταής ξέρει πως θα μπει στη φυλακή και θα τον βγάλουν οι 4, όταν θα διαβάζει κάθε τόσο την είδηση «απεβίωσε στο νοσοκομείο των Φυλακών Ασπροπύργου ο Χ, δράστης προ 40 ετών της τάδε δολοφονίας ή βιασμού», τότε θα σφίγγουν οι κώλοι.

Συμπληρωματικά σε αυτό χρειάζονται οι έρμοι νέοι και σαφέστεροι κανόνες εμπλοκής των Αστυνομικών, να μη φοβούνται να στείλουν εις τόπον χλοερόν τον ψευτόμαγκα με το όπλο, το μαχαίρι ή το ρόπαλο στο χέρι, να μάθουν οι Αστυνομικοί τι σημαίνει χρηστή διοίκηση, κοινή λογική, χωρίς σκέτη τυπολατρεία, έτσι ώστε όταν μια κοπέλα έρχεται περιδεής, να την κρατάς ασφαλή στο Τμήμα, ώσπου να έρθει το περιπολικό.

Και φυσικά να υπογραμμίσω κάτι που θα ενοχλήσει πολύ τις μαινάδες κατά της «πατριαρχίας». Όταν επικρατεί ο Ελληνικός Τρόπος, το αξιακό πλαίσιο που επιβάλλει σεβασμό στις γυναίκες, τους ηλικιωμένους, τα παιδιά, που θεωρεί ανδρικό καθήκον την υπεράσπισή τους, πρώτον αναθρέφονται νορμάλ άνθρωποι και όχι ψευτονταήδες, οι οποίοι νορμάλ άνθρωποι, που έχουν αίσθημα τιμής, θα σαπακιάσουν τον αληταρά που θα σηκώσει χέρι, όχι μόνο στην κόρη, αδερφή ή μάνα τους, αλλά και σε μια άγνωστη στον δρόμο. Όταν ανατρέφεις ανδρόγυνα ανδράποδα, γεμάτα woke ιδεοληψίες, αυτοί δεν μπορούν να υπερασπιστούν ούτε τις γυναίκες ούτε την Πατρίδα ούτε τον εαυτό τους.

*∆ικηγόρος