Προκειμένου οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι να ψηφίσουν, αντί της Ν.Δ., οποιoδήποτε άλλο κόμμα (είτε προς τα αριστερά είτε, πολύ περισσότερο, προς τα δεξιά), η ώθηση θα είναι να μείνουν στους… καναπέδες τους ή να πάνε στην παραλία
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Λιγότερες από 100 ημέρες απομένουν έως τις ευρωεκλογές. Βέβαια, αν και δεν έχουμε μπει ακόμη στην τελική ευθεία, το κλίμα έχει αρχίσει να «ζεσταίνεται» ήδη. Κι ενώ αρκετά θεωρούνται προβλέψιμα, μια παράμετρος που είναι ακόμη άγνωστο τι ρόλο θα παίξει είναι η αποχή…
Σε όλες τις δημοσκοπήσεις που διεξάγονται επιχειρείται -παράλληλα με την πρόθεση και την εκτίμηση ψήφου- να ανιχνευθεί και η τάση του εκλογικού σώματος ως προς τη συμμετοχή στην επερχόμενη μάχη. Και το ενδιαφέρον είναι ότι, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, τα ποσοστά δείχνουν αυξημένη διάθεση ακόμη και σε σχέση με τις τελευταίες εθνικές εκλογές.
Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στις κάλπες του Ιουνίου η συμμετοχή ήταν πολύ μειωμένη, καθώς σχεδόν έναν μήνα νωρίτερα είχαν προηγηθεί οι προηγούμενες με την απλή αναλογική. Σε αυτές τις δεύτερες εκλογές, λοιπόν, η αποχή είχε σημειώσει αρνητικό ρεκόρ. Κι ήταν μάλιστα χαρακτηριστικό ότι η Ν.Δ. πήρε το περίφημο ποσοστό κοντά στο 41% με απόλυτο αριθμό ψήφων χαμηλότερο κι από όσους είχε συγκεντρώσει στις εκλογές του 2009…
Γιατί το ενδιαφέρον για την αποχή είναι -όσο κι αν δεν διαλαλείται τόσο πολύ- τόσο αυξημένο εν όψει αυτών των εκλογών; Επειδή η επερχόμενη αναμέτρηση θα έχει ομολογουμένως μερικές αξιοσημείωτες ιδιομορφίες, που επηρεάζουν μάλιστα η μία την άλλη.
Καταρχάς, είναι για όλους δεδομένο ότι, με τα υπάρχοντα στοιχεία, δεν υπάρχει «αγωνία» για το ποιο θα έρθει πρώτο κόμμα. Το ντέρμπι, ως γνωστόν, θα αφορά τους υπόλοιπους «παίκτες».
Με δεδομένο όμως αυτό, έχει μεγάλη σημασία προς τα πού θα στραφεί και θα διοχετευθεί η φθορά που αναπόφευκτα θα έχει, έστω και ως πρώτο κόμμα, η Ν.Δ. Με ποιον τρόπο θα εκφραστεί η διαμαρτυρία -ακόμη και όποια οργή- του εκλογικού σώματος;
Είναι μάλιστα η πρώτη φορά που τη διαμαρτυρία αυτή δεν προβλέπεται να την εισπράξει κατά κύριο λόγο, όπως συνέβαινε όλες τις άλλες φορές στο παρελθόν, το κόμμα της (εκάστοτε) αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ενώ λοιπόν έχουμε να ακούσουμε πολλά το επόμενο διάστημα υπέρ της «ανάγκης» να πάμε να ασκήσουμε όλοι το εκλογικό μας δικαίωμα ή και καθήκον, στην πραγματικότητα αυτό που το κυβερνητικό επιτελείο επιθυμεί, ελπίζει (και θα επιδιώξει) είναι η διαμαρτυρία προς τη Ν.Δ. να εκφραστεί κατά κύριο λόγο μέσω της αποχής.
Με απλά λόγια, προκειμένου οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι να ψηφίσουν, αντί της Ν.Δ., οποιοδήποτε άλλο κόμμα (είτε προς τα αριστερά είτε, πολύ περισσότερο, προς τα δεξιά), η ώθηση θα είναι να μείνουν στους… καναπέδες τους ή να πάνε στην παραλία. Είναι η ελπίδα για να κρατηθούν ψηλότερα τα ποσοστά τους…
