Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Όχι ότι οι «ιδεολογίες» ή διάφορα… ανθρωπινοδικαιωματζίδικα παίζουν ποτέ κυρίαρχο ρόλο στις σχέσεις κρατών και στη διεθνή πολιτική, αλλά τον τελευταίο καιρό δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κανείς δυο πράγματα:
- Πολλές οι συμπάθειες (μέχρι καρδιοπάθειας, κατά το παλαιό λαϊκό άσμα) προς το εμπόλεμο Ισραήλ, πρωτοστατούντος του πρωθυπουργού. Πάντως, δεν ακούσαμε τον τελευταίο να θίγεται από φωνές στην ισραηλινή κυβέρνηση που έχουν μιλήσει δημοσίως για μεταφορά του παλαιστινιακού πληθυσμού σε τεχνητό νησί ανοιχτά της Γάζας! Δηλαδή, υπήρχαν ανακοινώσεις από το 2017 για τη δημιουργία ενός τέτοιου νησιού, που θα φιλοξενούσε λιμάνι και αεροδρόμιο, αλλά εν έτει 2023 έφτασε να γίνεται λόγος για «τεράστιο νησί», που «θα παρέχει στους Παλαιστίνιους μια νέα γη, με αποτελεσματικές υποδομές» και, φυσικά, θα εξαλείψει το πρόβλημα των επίγειων συνόρων Ισραήλ – Γάζας! Άλλωστε, λέει Ισραηλινός δημοσιογράφος, δεν μπορεί να ξαναχτιστεί η Γάζα στην ίδια θέση, αφού τα πολλά υπόγεια τούνελ δεν προσφέρουν πια σταθερό έδαφος.
- Πού είναι οι Έλληνες αξιωματούχοι που κατηγορούν τους υπηκόους τους (εμάς) για ρατσισμό, όταν οι τελευταίοι προτείνουν ξεδιάλεγμα μεταναστών με σβέλτες διαδικασίες επάνω σε ακατοίκητα νησιά; Και που παρουσιάζουν για επιτυχία την ανακούφιση των κατοικημένων νησιών, η οποία επιτυγχάνεται με «οργανωμένες μεταφορές» από τη Λέσβο και τη Χίο προς… τις Σέρρες, τα Γιάννενα και τη Λάρισα; Δεν θα καταγγείλουν τα απάνθρωπα σχέδια των Ισραηλινών, που κοιτάζουν προς την τεχνογνωσία των κυριλέ τουριστικών Palm Islands του Ντουμπάι για να λύσουν το Μεσανατολικό;
