Μια και όλοι γνωρίζουμε πόσο κούφιες είναι οι λέξεις «κυβέρνηση» και «Δικαιοσύνη», ας πράξουμε τα δέοντα από μόνοι μας
Του Παναγιώτη Λιάκου
Μία από τις πειστικότερες εξηγήσεις για την εκτόξευση της τιμής του ελαιόλαδου στην Ελλάδα είναι ότι οι εταιρίες μάς κατακλέβουν. Όταν στα ράφια ελβετικών και γερμανικών σούπερ μάρκετ βρίσκεις το ίδιο ελληνικό ελαιόλαδο φτηνότερα απ’ όσο πωλείται στην Ελλάδα τότε, σιγουρεύεσαι ότι μας κατακλέβουν.
Χαρακτηριστικά είναι όσα έγραψε για το θέμα ο δημοσιογράφος ρεπόρτερ Κρικόρ Τισκριτζιάν, που καταγγέλλει πολυεθνική ότι «πουλάει περσινό και προπέρσινο ελαιόλαδο, που αγόρασε από τους παραγωγούς προς 3 ευρώ και 4 ευρώ το λίτρο, από 13 έως 15 και 18 ευρώ το λίτρο.
Ως leader της αγοράς, έδειξε τον δρόμο και στις άλλες εταιρίες να ακολουθήσουν, και στο κατόπι τούς πήραν και οι παραγωγοί και όλοι μαζί μεταμορφώθηκαν σε μαυραγορίτες, πουλώντας χρυσάφι ποσότητες λαδιού που η αξία τους δεν θα έπρεπε να ξεπερνούσε στο ράφι του supermarket τα 7 και 8 ευρώ».
Με λίγα λόγια, σε περίπτωση που ισχύουν τα προαναφερθέντα, τα πρόστιμα που έριξε η κυβέρνηση δεν αποτελούν ούτε απειροελάχιστο κλάσμα από τα υπερκέρδη που αποκόμισαν οι εταιρίες, οι οποίες στην πολιτικά και θεσμικά ανοχύρωτη Ελλάδα… έχουν βρει τον μήνα που τρέφει τους 11.
Η κυβέρνηση είναι στο πλευρό των πολυεθνικών, όχι απέναντί τους. Από τη Δικαιοσύνη, στην πατρίδα μας έχει απομείνει μόνο η λέξη (κι αυτή πρέπει να γράφεται εντός εισαγωγικών). Και το μέγα ζήτημα είναι τι πράττειν. Πολύ απλή η απάντηση: μποϊκοτάζ. Αποχή από τα προϊόντα των εταιριών, που μας έχουν ξεπαραδιάσει προφασιζόμενες τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας και άλλα τινά.
Όταν τους ξεμείνουν τα προϊόντα στις αποθήκες κι αρχίσουν να λήγουν και να καταγράφονται ζημίες, τότε θα φανεί ότι οι κουτοπονηριές κοστίζουν περισσότερο απ’ όσο ωφελούν.
Είναι στο χέρι των πολλών να βρουν το δίκιο τους. Χωρίς φωνές, χωρίς γκρίνιες, χωρίς παρακάλια και πορείες και θορύβους. Μην ψωνίζετε τα προϊόντα των πολυεθνικών που σας έχουν φτωχοποιήσει. Είναι απλό και απίστευτα αποτελεσματικό.
Φυσικά, καλό θα ήταν το μποϊκοτάζ στα προϊόντα όσων αισχροκερδούν να συνδυαστεί και με γύρισμα της πλάτης στα κόμματα που τους κάνουν πλάτες…
@Παναγιώτη Λιάκο
“Αποχή από τα προϊόντα των εταιρειών από τα προϊόντα που μας έχουν ξεπαραδιάσει”.
Εύκολα λέγεται, δύσκολα γίνεται.
Θυμάστε πέρισυ ένα μποϊκοτάζ που κήρυξαν οι καταναλωτικές ενώσεις για το γάλα λόγω υπερβολικής τιμής;
Δεν πέτυχε. Αν ο άλλος π.χ. έχει μικρά παιδιά, πώς να τους το στερήσει έστω και για μία μέρα;
Οι εταιρείες τα ξέρουν αυτά και ενώ προ COVID-19 είχαμε μία σχετική σταθερότητα στις τιμές τώρα μας το παίζουν χρηματιστήριο με τεχμητές ελλείψεις και δικαολογίες τύπου “πόλεμος στην Ουκρανία” κτλ!
Χρηματιστήριο θα γίνουν και οι τιμές του ελαιολάδου. Όχι, δεν φταίνε οι παραγωγοί. Ήδη οι εργάτες γης (ξένοι οι περισσότεροι γιατί οι Έλληνες δεν καταδέχονται) έχουν ανεβάσει τα μεροκάματα στα 70-75€ έως και 100€ όσοι είναι επάνω στο δένδρο. Προσθέστε λιπάσματα (100% αύξηση), ραντίσματα, οργώματα, δικαιώματα ελαιοτριβείων. Και επιπλέον, τα σαΐνια οι έμποροι προσπαθούν να το πάρουν σε χαμηλή τιμή και στη συνέχεια με τεχνητές ελλείψεις να το φέρουν στα σούπερ μάρκετ σε τριπλάσια τιμή από εκείνη που το πούλησε ο παραγωγός.
Ποιός πρέπει να τα ρυθμίσει όλα αυτά; Δεν πρέπει πρώτα πρώτα να το κάνει το υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης; Δεν είμαι σίγουρος όμως ότι αυτοί είναι με το μέρος των παραγωγών και των πολιτών ή με το μέρος των εταιρειών και των εμπόρων.
Η γνώμη μου είναι ότι κάποια λύση θα προσέφερε η ενδυνάμωση των καταναλωτικών ενώσεων (ποιός θα την κάνει;) και η προβολή των θέσεών τους πέρα από κόμματα και συμφέροντα (ποιός θα τις προβάλλει;).
Να μπορούν να γίνονται συγκρίσεις τιμών, έλεγχοι (βοηθούντων και των απλών πολιτών), συγκρίσεις με αντίστοιχες τιμές άλλων χωρών και προβολή επιχειρήσεων που πωλούν τα προϊόντα τους σε σωστές τιμές.
Έτσι ο καθένας μας θα ξέρει τι του γίνεται και από εκεί και πέρα ας πράττει ό,τι νομίζει.