Του Αγανακτισμένου Δεξιού
Το έχουμε γράψει επανειλημμένα.
Έπρεπε να φύγει ο Τσίπρας για να φανερωθεί 100% η αθλιότητα του μητσοτακισμού.
Που πλέον ομοιάζει με βαρέλι δίχως πάτο.
Ασκεί κριτική η αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη για τα ανομήματά του (ενδοτική εξωτερική πολιτική, θάψιμο σκανδάλου υποκλοπών), κι αυτός ανερυθρίαστα επικαλείται το 41% για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Την ίδια στιγμή, αποκαλύπτονται απόρρητα ισραηλινά σχέδια εκδίωξης του παλαιστινιακού πληθυσμού της Γάζας, που εμπλέκουν και την Ελλάδα. Κι επισήμως δηλαδή, αν ισχύει η αποκάλυψη των Wikileaks, η χώρα μετατρέπεται σε αποθήκη ψυχών. Με κίνδυνο να παρεισφρήσουν στις ορδές της δυστυχίας τρομοκράτες της Χαμάς και… γαία πυρί μιχθήτω.
Παράλληλα, μέσα στο χάος ο Μητσοτάκης χωρίς αιδώ επιχειρεί να σηκώσει τη σημαία της αξιοκρατίας για να διανθίσει τη νέα διαδικασία επιλογής διοικητών στο δημόσιο, προκαλώντας πανελλαδική θυμηδία. Ξέχασε ο δόλιος τα αίσχη της Καρδίτσας.
Στο μεταξύ, συνεχίζει να αντιμετωπίζει την εξευτελιστική ακρίβεια με ημίμετρα, με όσα έλεγε περί μπανανίας να του γυρίζουν μπούμεραγκ.
Κορυφαίος ξεπεσμός, η μετεκλογική εξαπάτηση των ελευθέρων επαγγελματιών. Όπου τους χαράτσωσε ύπουλα φορώντας το προσωπείο του Κατρούγκαλου, τον όποιο μαύρισαν στην κάλπη. Πλέον, κάνουν πρόβες αυτοκτονίας στα μπαλκόνια τους αρνούμενοι να πιστέψουν το μέγεθος της μπαγαποντιάς.
Τα υπόλοιπα τα ξέρετε: Ολοταχώς προς τις ταπεινωτικές Πρέσπες του Αιγαίου, ενίσχυση της ακόρεστης μάσας των ολιγαρχών που τον στηρίζουν, περαιτέρω άνοιγμα της «χρηματοδοτικής κάνουλας» στους κυβερνητικούς προπαγανδιστές και πλήρης ανομία παντού με επιλεκτικές καταδρομικές επιχειρήσεις της αστυνομίας.
Μιλάμε για ρεσιτάλ αριστείας, όχι αστεία.
ΥΓ. Συναντήθηκε σήμερα ο Χακάν Φιντάν με τον Ιρανό ομόλογό του, Χοσεΐν Αμιραμπντολαχιάν.
Κατόπιν έσκασε είδηση που αναφέρει ότι ο Μπλίνκεν μεταβαίνει εκτάκτως στην Τουρκία.
Φαντάζεστε να αναλάβει ο Ταγίπ ρόλο ειρηνοποιού και για το μεσανατολικό;
Θα πρόκειται για ασύλληπτο διασυρμό Έλληνα πρωθυπουργού.
Ο κυριάκος συστηματικά τέσσερα χρόνια τώρα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να μας δείχνει συνεχώς το αποκρουστικό πρόσωπο του αντιλαικού, εθνομηδενιστικού νεοφιλελευθερισμού. Η μεσαία τάξη ήδη έχει γονατίσει από τον ένφια και τα πράσινα χαράτσια στα καύσιμα και στο ρεύμα, πλέον ο μισθός είναι για την κάλυψη των βασικών αναγκών και υποχρεώσεων αν καλύπτονται και αυτές με τα βασικά αγαθά να είναι στον θεό, δεν το συζητάμε ότι για πιο προσωπικά έξοδα δεν περισσεύει απολύτως τίποτα. Τα τεκμήρια απλά θα είναι η χαριστική βολή για τους ελεύθερους επαγγελματίες.
Όσο για τον κατώτατο μισθό είναι απλά ντροπή να διαφημίζονται από την κυβέρνηση τα 780€ τα οποία υπό τις σημερινές συνθήκες της ακρίβειας και των χαρατσιών ούτε κατα διάνοια δεν φτάνουν για μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή διαβίωση. Η μόνη προνομιούχος τάξη πέρα βεβαίως από την άρχουσα τάξη του κεφαλαίου, της μεγαλοαστικής ελίτ και των ανώτερων κρατικών αξιωματούχων, είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι και αυτό γιατί πρέπει να υπάρχει και μια εύρωστη οικονομικά πελατεία για να μπορεί να σπρώξει το πολυεθνικό αλλά και το ντόπιο βιομηχανικό κεφάλαιο τα προιόντα του.
Όπως και να έχει είναι ξεκάθαρο ότι με την νδ η οικονομία θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, ενώ το κράτος αυτήν την στιγμή έχει πλέον ιδιωτικοποιηθεί πλήρως. Δεν μιλάμε μόνο για την δημόσια περιουσία που είναι εκχωρημένη στο ταιπεδ και ξεπουλιέται στο επιθετικό κεφάλαιο εναντι πινακίου φακής, αλλά και για τον σκληρό πυρήνα του κράτους που λειτουργεί στο σύνολο του με γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ντόπιας άρχουσας τάξης. Πέρα ασφαλώς από το μοίρασμα του κρατικού χρήματος στα ιδιωτικά συμφέροντα δεν υπάρχει καμία κρατική εποπτεία στην εργατική νομοθεσία που έχει καταντήσει ένα κουρελόχαρτο κενό περιεχομένου, καμία κρατική παρέμβαση στην αισχροκέρδεια των καρτέλ, καμία κρατική παρέμβαση στην συγκράτηση των τιμών. Ένα κράτος πλήρως ιδιωτικοποιημένο υπάρχει επί μητσοτάκη του οποίου όλες οι δομές, οι ένοπλες δυνάμεις, τα σώματα ασφαλείας, η δικαιοσύνη, η δημόσια εκπαίδευση και η δημόσια υγεία λειτουργούν με γνώμονα την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και όχι των συμφερόντων των λαικών στρωμάτων. Το ιδιωτικοποιημένο κράτος είναι ακριβώς και η θεμελιώδης ιδεολογική στόχευση του μητσοτακισμού και γενικά όλων των νεοφιλελέδων και όχι ασφαλώς το καθόλου κράτος όπως ψευδώς καλλιεργούν αυτήν την εντύπωση οι διάφοροι διαπρήσιοι κύρηκες όλων των εκδοχών του λιμπεραλισμού.