Του Χρήστου Μπολώση
Το έχουμε πει πολλές φορές ότι οι πολιτικοί θεωρούν τους Έλληνες τουλάχιστον ηλίθιους.
Διαφορετικά δεν εξηγείται η συμπεριφορά τους προς αυτούς.
Αφήνω τη μετεκλογική συμπεριφορά που είναι πασίγνωστη και έχει χιλιοσατιριστεί («ετελείωσε» κ.λπ.).
Μιλάω για την προεκλογική.
Διότι πώς αλλιώς σε βλέπει υποψήφιος του κ. Νίκου Χαρδαλιά (ας τον πούμε Μαυρογιαλούρο) όταν, ενώ ψηφίζεις στον Βόρειο Τομέα και αυτός εκτίθεται στον Νότιο, σου στέλνει διαφημιστικό υλικό και ψηφοδέλτια;
Ούτε καν γνωρίζει ποια είναι η εκλογική του πελατεία.
Και αυτό ας το αποδώσουμε στην κλιματική αλλαγή (εκεί δεν τα φορτώνει όλα η κυβέρνησή μας;).
Όμως το γελοίο είναι άλλο.
Ο κ. υποψήφιος νομίζει ότι αυτοί που θεωρεί (χωρίς απαραίτητα να είναι) ψηφοφόρους του βρίσκονται στα πρώτα χρόνια μετά το 1821, ζουν στα μαύρα σκοτάδια και άγονται και φέρονται από τους πολιτικάντηδες και τους οπλαρχηγούς σαν αγέλη αιγοπροβάτων και γι’ αυτό θεωρεί σκόπιμο να τους εγχειρίσει και καμιά εικοσαριά ψηφοδέλτια, με «σταυρωμένο» το όνομά του, λες και δεν ξέρουν γραφή και ανάγνωση.
Τι να πει κανείς;
Δεν ξέρω τι πρέπει να πει κανείς, αλλά ξέρω τι πρέπει να κάνει: «Μαύρο στον Μαυρογιαλούρο»!
Leave a Reply