Ο πρωθυπουργός επέλεξε να συμμαχήσει με τον υπόκοσμο για να «ξεφορτωθεί» τον Κώστα Καραμανλή και ό,τι αυτός συμβολίζει
Είναι δεδομένο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιθυμεί με κάθε τρόπο την απομάκρυνση του Κώστα Καραμανλή από την ενεργό πολιτική σκηνή, πιστεύοντας ότι έτσι ακόμα και μετά την επερχόμενη ήττα, θα μπορέσει να μετατρέψει το κόμμα σε μία «προσωπική επιχείρηση», προκειμένου να εξασφαλίσει την ατιμωρησία.
Η αλήθεια είναι πως δεν βρήκε ο Κυριάκος τον υπόκοσμο για να συμμαχήσει μαζί του. Ο υπόκοσμος έφερε τον Κυριάκο πρώτα στην προεδρία της ΝΔ και έπειτα στην εξουσία, προκειμένου να διασφαλίσει την ατιμωρησία και να συνεχίσει την ληστεία στα δημόσια ταμεία εις βάρος πλέον της ίδιας της επιβίωσης του έθνους.
Η καταστροφή που έχει επιφέρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο ελληνικό έθνος, είναι πραγματικά άσυλληπτη. Ο οικονομικός όλεθρος, είναι ίσως το μικρότερο κακό που έχει προκαλέσει ο πρωθυπουργός στα χρόνια της διακυβέρνησης του. Άλλωστε, η Ελλάδα έχει συνηθίσει να βυθίζεται στην ανέχεια, αλλά πάντα υπάρχει η προοπτική να βρεθεί πάλι στην επιφάνεια και να ανασάνει.
Η μεγαλύτερη μείωση πληθυσμού όμως σε καιρό ειρήνης, όλα τα χρόνια της διακυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη σε συνδυασμό με την συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας, είναι πλήγματα που μένουν βαθιά χαραγμένα στον εθνικό κορμό. Αυτό το ζοφερό σκηνικό σε συνδυασμό με την εξόντωση – σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της ίδιας της κυβέρνησης – ενός πανάρχαιου κομματιού του ελληνισμού, τους Έλληνες της Ουκρανίας, αρκούν για να εξοβελίσουν το όνομα «Μητσοτάκης» από την εθνική συλλογική μνήμη.
Όλα αυτά τα εγκλήματα εις βάρος του Ελληνικού Έθνους, έγιναν με την αμέριστη στήριξη και συνδρομή του υποκόσμου που ακόμα διατηρεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην εξουσία. Ήταν αυτός ο υπόκοσμος που επέτρεψε στον πρωθυπουργό να δομήσει το διαβόητο Επιτελικό Κράτος, έναν ολοκληρωτικό μηχανισμό εξουσίας που έχοντας την απόλυτη στήριξη των ΜΜΕ, του επέτρεψε να διαπράξει τα ανοσιουργήματά εις βάρος της Ελλάδας, του ελληνικού λαού και της ίδιας της Δημοκρατίας.
Είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός στην μεταπολίτευση που βάσισε την εξουσία του στην δαιμονοποίηση μεγάλου μέρους του ελληνικού λαού, ανάλογα με τις απαιτήσεις των συμφερόντων που υπηρετούσε. Από τους «ψεκασμένους» στους «λαϊκιστες», τους «αρνητές» που ουσιαστικά ήταν «αρνητές του Μητσοτάκη».
Οι δημοσιογράφοι που σε οποιαδήποτε άλλη πολιτισμένη χώρα θα έπαιρναν βραβεία για την έρευνα τους, η οποία είχε ως κίνητρο την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος, στην χώρα του Μητσοτάκη βαπτίστηκαν ως «συμμορίτες» και επιχειρήθηκε η ηθική, νομική ακόμα και βιολογική τους εξόντωση.
Είναι λοιπόν απολύτως λογικό για τον Κυριάκο Μητσοτάκη να επιθυμεί πάση θυσία την απομάκρυνση του Κώστα Καραμανλή από τη Νέα Δημοκρατία και την ενεργό πολιτική σκηνή. Αυτό άλλωστε του επιβάλλουν οι ολιγάρχες που τον συντηρούν στην εξουσία και τα πλούτη.
Αυτό που δεν έχει καταλάβει είναι πως η αποχώρηση του Κώστα Καραμανλή απλώς θα επισφράγισει την χειρότερη τιμωρία που επιφυλάσσει η ιστορία σε έναν πολιτικό αυτού του επιπέδου: Την Damnatio memoriae.
Πηγή: newsbreak.gr
Για όσους διατηρούν ακόμη δυνατή μνήμη, μπορούν να έχουν καθαρή εικόνα, το όλο παιχνίδι που ασκήθηκε ώστε ο λαός να πιστέψει και να ψηφίσει ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη με 158 έδρες παρακαλώ 07.07.2019.
Εάν όλο αυτό το σκηνικό αποτελεί υπόκοσμο και εκφράζεται από τον υπόκοσμο,
τότε η χώρα μας δεν έχει ουδεμία ελπίδα να παραμένει στο χάρτη.
Συνειδητά οργανώθηκε – επιλέχθηκε – εκλέχθηκε η παρούσα κυβέρνηση.
Τώρα εάν στην πορεία τα πράγματα δεν οδήγησαν κατά τις επιθυμίες αλλάζει το πράγμα.
Ωραία το μήνυμα το πήραμε ο Καραμανλής να παραμείνει στο κόμμα και να ελέγχει το κόμμα.
Τις δυνάμεις εάν πραγματικά τις διαθέτει δεν υπάρχει θέμα.
Σε άλλη περίπτωση υποχρεωτικά θα συμπράξει με άλλο τρόπο ώστε να αποδυναμώσει
τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
ΟΧΙ όμως ότι η χώρα ελέγχεται από τον υπόκοσμο.
Αυτό σημαίνει διεφθαρμένη κοινωνία κατά πλειοψηφία.
Παρακαλώ να τηρούνται και όρια….
{{Η αλήθεια είναι πως δεν βρήκε ο Κυριάκος τον υπόκοσμο για να συμμαχήσει μαζί του. Ο υπόκοσμος έφερε τον Κυριάκο πρώτα στην προεδρία της ΝΔ και έπειτα στην εξουσία, προκειμένου να διασφαλίσει την ατιμωρησία και να συνεχίσει την ληστεία στα δημόσια ταμεία εις βάρος πλέον της ίδιας της επιβίωσης του έθνους.}}
@ Άποψη
Λες: ΟΧΙ όμως ότι η χώρα ελέγχεται από τον υπόκοσμο.
Αυτό σημαίνει διεφθαρμένη κοινωνία κατά πλειοψηφία.
Όχι απαραίτητα.
Μπορεί εξίσου να σημαίνει είτε μια κοινωνία που έχει αποσυρθεί από τα κοινά λόγω απογοήτευσης, είτε μια κοινωνία που εκπαιδεύτηκε να μην θεωρεί πως η ατομική ευημερία περνάει από το ισχυρό σύνολο,ειτε μπορεί να σημαίνει πως εκπαιδευτηκαμε στην λογική πως ο πρωθυπουργός και οι τεχνοκράτες ξέρουν και οι υπόλοιποι είμαστε κουτοί για να ανακατευομαστε με τα σύνθετα.
Και όλα αυτά να είναι παρεπόμενο του γεγονότος πως το παρακράτος των νταβατζηδων (για να θυμηθούμε και τον Καραμανλή) ελέγχει και τους αρμούς της εξουσίας και τους θεσμούς και το τι μπορεί αλλά και το τι δεν θα λεχθεί στην δημόσια σφαίρα δια της διευκόλυνσης ή του αποκλεισμού. Ελέγχουν άλλωστε όχι μόνο τα κανάλια αλλά προσφάτως επιχειρούν να ελέγξουν και μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα οποία, αν και αποτελούν δημόσιο χώρο, ελέγχονται από ολιγοπώλια.
Και ότι ξεφεύγει γίνεται στόχος των τρολς.
Υπάρχει λοιπόν μια οργανωμένη προσπάθεια ώστε να στραφεί ένα μεγαλο μέρος της κοινωνίας στην ιδιωτεία, κάτι που αποτελούσε κάποτε ντροπή και τώρα φτάσαμε να θεωρείται μέχρι και δείγμα ευφυίας.
Εάν δεχθούμε ότι η χώρα ελέγχεται από τον υπόκοσμο θα πρέπει να είμαστε
άξιοι της μοίρας μας και της τύχης μας.
Μέσα στη χώρα υπάρχει υγιές κομμάτι που αντιστέκεται – μάχεται
ελπίζει στην ανατροπή, σκοπός και ευχή να έχει αποτέλεσμα στις εκλογές
όποτε και εάν αυτές προκηρυχθούν.
Σε καμία περίπτωση δεν γίνεται να μιλάμε η να δεχόμαστε λοιπόν, για το σύνολο,
δηλαδή την απόλυτη πλειοψηφία του πληθυσμού της χώρας.
Σε καμία περίπτωση μια ολόκληρη κοινωνία ούτε εκπαιδεύεται, ούτε παρασύρεται
πλειοψηφικά εκεί πού μια κατηγορία ομοϊδεάτες επιθυμούν να την κατευθύνουν.
Θεωρώ ότι το άρθρο παραμένει παραπλανητικό, δηλαδή να αφεθούμε, να δεχθούμε
ότι ο υπόκοσμος έχει την εξουσία έχει τον απόλυτο έλεγχο και επομένως δεν
ωφελεί ούτε η μάχιμη καθημερινή αντίσταση-αντίδραση ούτε και να ελπίζουμε
σε ένα καλύτερο αύριο.
Υπάρχει τεράστια απόκλιση <> από την
έννοια ολόκληρη η κοινωνία.
@ Άποψη
Σε μια περίοδο μεταδημοκρατιας( με την έννοια του όρου που έδωσε ο Κράουτς στο ομώνυμο βιβλίο) είναι λογικό οι κατέχοντες τα μέσα να επιβάλλονται σε μια κατακερματισμένη κοινωνία.
Όταν έχουμε την επικυριαρχία της οικονομίας επί του πολιτικού και την μετατροπή ενός μεγάλου μέρους του σώματος της κοινωνίας από πολίτες σε καταναλωτές, όπου επιλέγουν αντιπροσώπους επηρεασμένοι από το πολιτικό μάρκετινγκ το οποίο σημαίνει τηλεοπτικό χρόνο και διαφήμιση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τότε καταλήγουμε σε μια κυβέρνηση που την ενδιαφέρει η επικοινωνία και όχι η ουσία.
Άλλωστε η επικοινωνία, με την αρνητική έννοια που περιλαμβάνει απο-πληροφόρηση και fake news, μπορεί να αφήνει στο περιθώριο την ουσία και να προβάλει τις “ρώγες του γκομενου”.
Δεν ισχυρίζομαι πως είναι διευθαρμενη η κοινωνία στο σύνολό της, όμως υπάρχει ένα μεγάλο μέρος το οποίο έχει αποστασιοποιηθεί, υπάρχει και ένα άλλο μεγαλο μέρος το οποίο έχει εκπαιδευτεί να αντιλαμβάνεται την πολιτική ως αγορά προϊόντων.
Το περίφημο” it’s the economy stupid” το οποίο είχε νόημα σε μια κοινωνία που έχει ως συγκολλητική ουσία το “αμερικανικό όνειρο” όμως στην δική μας χώρα που υποτίθεται πως είμαστε απόγονοι των θεμελιωτών του Δυτικού πολιτισμού, δεν θα έπρεπε να είναι το κυρίαρχο. Δεν θα έπρεπε να είναι πάνω από το αξιακο στερέωμα της κοινωνίας.
Με άλλα λόγια η κοινωνία μας θα έπρεπε να απαιτεί μια πολιτεία αξιών που η εφαρμογή της θα είχε ως αποτέλεσμα τον ποιοτικό βίο.
Αντίθετα έχουμε αναγάγει την οικονομία ως το απόλυτο κριτήριο της διακυβέρνησης και σε τελική ανάλυση της πολιτείας.
Σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκαν οι συνθήκες να κυβερνά μια κάστα διευθαρμενη.
Οπότε είναι απαραίτητη συνθήκη η επανενεργοποίηση των αδύναμων στρωμάτων και η απαίτηση από τα κάτω προς τα πάνω της αλλαγής του πλαισιου στο επίπεδο των πρακτικών αλλά της ουσίας του “πολιτικού”.