Του Χρήστου Μπολώση
Καμιά φορά συνεργάζεσαι με ανθρώπους, καλή τη πίστη, χωρίς να εξετάσεις το παρελθόν τους, όπως εγώ με τη «δημοκρατία».
Με ξύπνησε, ευτυχώς εγκαίρως, η υπόθεση του ραδιοφωνικού σταθμού που σχεδίαζε να λειτουργήσει ο Όμιλος Φιλιππάκη.
Η υπόθεση είναι γνωστή και να μην την ξαναλέμε. Απλώς να θυμίσουμε ότι η κυβέρνησή μας ενεργοποίησε έναν νόμο που για 13 χρόνια «κοιμόταν». Θυμάστε τη μεταπολιτευτική αναδρομική ισχύ (!) των νόμων; Κάτι τέτοιο.
Έψαξα λοιπόν και βρήκα πράματα και θάματα.
Συγκεκριμένα, από την έρευνά μου, προέκυψε ότι το κτιριακό συγκρότημα στο οποίο στεγάζεται η «δημοκρατία», στην οδό Ερατοσθένους, ήταν ιδιοκτησία του Οδυσσέα Ανδρούτσου και στη διαθήκη του αναφέρει σαφώς ότι αυτό δεν μπορεί να διατεθεί για στέγαση δημοσιογραφικού συγκροτήματος, τα αρχικά του ονόματος του ιδιοκτήτου του οποίου να είναι Ι.Φ.
Οι εγκαταστάσεις της «Θεσσαλονίκης», στην οδό Μητροπόλεως της συμπρωτεύουσας, σύμφωνα με χρυσόβουλο της εποχής, είναι κληροδότημα του Χασάν Ταξίμ Πασά στον γιο του Κενάν Μεσαρέ με τη ρητή εντολή να μην επιτραπεί άλλη χρήση του, εκτός από χαμάμ. Η διαθήκη βρίσκεται σε συμβολαιογραφείο της Θεσσαλονίκης, το οποίο όμως δεν μπόρεσα να εντοπίσω.
Εγώ τα βρήκα. Εναπόκειται τώρα στον κ. Μαρινάκη (στον Παύλο, για να μην παρεξηγούμαστε) να τα αξιοποιήσει.
Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»
