Αν η Γάζα ζει τις ύστατες στιγμές της, εμείς βιώνουμε τις τελευταίες μέρες της Ρώμης…

Του Κώστα Πρώιμου

Ψοφάς από την πείνα; Ε και; Ας πρόσεχες. Σε έχουν βάλει στο σημάδι οι Ισραηλινοί στρατιώτες για να «σκοτώσουν» την ώρα τους; Ας μην κυκλοφορούσες δεξιά και αριστερά σαν μπεκάτσα. Έχουν αφανίσει σχεδόν τους πάντες από την αγαπημένη σου οικογένεια και τη γειτονιά σου; Σιγά, αυτά πάντα συμβαίνουν στον πόλεμο και στα γεωπολιτικά ξεκαθαρίσματα. Με κάθε πληρωμένη σφαίρα που διαπερνά και ξεσκίζει στα δύο το μικρό κορμάκι ενός φτωχού και ανυπεράσπιστου παιδιού στη Γάζα, κάποιοι στα χρηματιστήρια του real estate ανοίγουν χαμογελαστοί σαμπάνιες κι ας πίνουν ουσιαστικά όχι έναν αφρώδη πανάκριβο οίνο αλλά το αίμα του.

Οκτακόσιοι εβδομήντα Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, ωστόσο κανείς δεν έδωσε τη βαρύνουσα σημασία, αλλά το έχουμε διαπιστώσει: Για κάποιους λαούς η απώλεια των ζωών ισούται με την αξία μιας «τσαλακωμένης» και πρώην ενοχλητικής μύγας σε ένα παράθυρο. Εκεί που, οι εναπομείναντες φυσιολογικοί άνθρωποι του κόσμου βλέπουν  αμέτρητες φρικαλεότητες να διαπράττονται από το πρόσωπο του κτήνους και μια ξεκάθαρη γενοκτονία εν εξελίξει, ορισμένοι ήδη μετρούν πανηγυρικά τα κέρδη τους από τις εργολαβίες.

Για κακή τους τύχη, όχι φυσικά επειδή υπάρχει θεός, αυτός αποδεδειγμένα δεν ασχολείται πλέον με το κωλοείδος μας, οι Παλαιστίνιοι έχοντας με πίστη υιοθετήσει έναν απονενοημένο αγώνα επιβίωσης αντιστέκονται σθεναρά και καθυστερούν τα  λαμπρά «αναπτυξιακά» σχέδια των τάχα μου πολιτισμένων -κανίβαλων του δυτικού κόσμου.  

Ένας αδικαιολόγητος εγωκεντρισμός σε συνδυασμό με τον επικίνδυνο μικρομεγαλισμό που επιδεικνύουν οι εγχώριοι πολιτικοί ταγοί μας, απλώς δεν μας αφήνουν να δούμε τα δικά μας μελλούμενα. Αν η Γάζα ζει όντως τις ύστατες στιγμές της, εμείς βιώνουμε τις τελευταίες μέρες της Ρώμης.

Τι δηλαδή; Νομίζετε ότι θα πληρώσουμε -ενώ δεν τη βγάζουμε μέχρι τις 15 του μηνός- 25 δισ. για την άμυνα απλώς για να αναπληρώσουμε ή να αποκτήσουμε νέα οπλικά συστήματα μέσα στα επόμενα δώδεκα χρόνια; Αν ναι, μακάριοι και «τρισευτυχισμένοι» είστε…

ΥΓ. Κινητοποιήθηκε από χθες η πολεμική μηχανή του Ελληνικού Ναυτικού περιπολώντας στα όρια των Λιβυκών υδάτων τάχα μου για να εμποδίσει την εισροή μεταναστών. Εισπράττουμε τη μια σφαλιάρα μετά την άλλη, ακόμη και από τους αποσυνάγωγους της γειτονιάς μας πληρώνοντας ήδη πολύ ακριβά τη ΙΧ διπλωματία που ασκεί με άκρατη επιπολαιότητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Στο μεταξύ μας κάνουν άγριες πλάκες οι Σκοπιανοί, οι Αιγύπτιοι, οι Τούρκοι και εσχάτως οι Λίβυοι. Είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία, πρωτοστατούμε ως υποστηρικτές του Ισραήλ ενώ κάναμε επιδεικτικά τις πάπιες για την επίθεση στο Ιράν. Πού θα οδηγήσουν όλες αυτές οι γεωπολιτικές ήττες αργά ή γρήγορα; Θα τη σκαπουλάρουμε επειδή προτάσσουμε έναν πρόθυμο ορθολογισμό στην πολιτική σκακιέρα ως ανθυποβοηθοί των ΗΠΑ;