Ο πόλεμος που έχει ξεσπάσει είναι παγκόσμιος και μας αφορά. Δεν υποχρεούμεθα, ωστόσο, να σπεύσουμε να εμπλακούμε
Του Παναγιώτη Λιάκου
Αυτό που γίνεται στις μέρες μας είναι παγκόσμιος πόλεμος. Ουδείς το μολογάει, αλλά είναι προφανές. Μόνο οι εθελοτυφλούντες ψελλίζουν ότι είναι «τοπικού χαρακτήρα» οι αναμετρήσεις. Παγκόσμιος ο πόλεμος που μαίνεται, αλλά δεν έχει κλιμακωθεί (ακόμη) στο σημείο για να εμπλακούν επισήμως και οι Κινέζοι και ν’ ανοίξουν σε διάφορες χώρες τα σιλό για ν’ αρχίσουν να φεύγουν τα πυραυλάκια με τις πυρηνικές κεφαλές.
Αυτόν τον παγκόσμιο πόλεμο δεν τον ελέγχουμε. Δεν τον αρχίσαμε, δεν θα τον τελειώσουμε. Μπορούμε, όμως, να επηρεάσουμε σημαντικά πόσο θα επηρεάσει τη χώρα μας. Για να συνειδητοποιήσουμε τη στάση που θα κρατήσουμε, ας προσπαθήσουμε να αντλήσουμε διδάγματα από την Ιστορία, έχοντας πάντοτε στον νου μας μόνο ένα πράγμα: Το αποτέλεσμα της εμπλοκής μας στις αναμετρήσεις.
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος κατέληξε στη Μικρασιατική Καταστροφή. Η μανία του χρηματιζόμενου από τους ξένους Ελευθερίου Βενιζέλου να μας εμπλέξει στην ανθρωποσφαγή και να κάνει την Ελλάδα οικόπεδο της Αντάντ και τους Έλληνες άμισθους υπηρέτες των Αγγλογάλλων είχε ως αποτέλεσμα να δεχθούμε το μεγαλύτερο πλήγμα που έχει δεχτεί ποτέ ο Ελληνισμός και το οποίο μπορεί, πιθανότατα, να αποβεί μοιραίο για το έθνος μας. Κοντολογίς, υπήρξε πρωθυπουργός που μας ενέπλεξε στην υπόθεση και βγήκαμε ζημιωμένοι.
Η Ελλάδα πήρε μέρος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς. Όταν ο Μεταξάς δέχτηκε τελεσίγραφο στις 3 το βράδυ από τον Ιταλό πρεσβευτή να παραδώσει γην και ύδωρ, δεν είχε άλλη επιλογή από το να αρνηθεί να υποταχθεί. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα της συμμετοχής μας σ’ αυτόν τον πόλεμο; Κάποια εδαφικά κέρδη (Δωδεκάνησα) και τρομακτικές απώλειες σε ανθρώπινο δυναμικό, εκμηδένιση της οικονομίας και ολοσχερής καταστροφή των υποδομών. Και ύστερα, το μίσος που αναπτυσσόταν την περίοδο της Κατοχής και ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός των υπερδυνάμεων κακοφόρμισαν κι έγιναν εμφύλιος σπαραγμός.
Με λίγα λόγια, καλό είναι να μην μπλέκουμε σε πολέμους. Κι όταν αποφασίσουμε να το κάνουμε, να μην υπάρχει άλλη επιλογή. Να μην παθιαζόμαστε με ξένες σημαίες και υποθέσεις.
Και να θυμόμαστε πάντοτε ότι, όταν τσακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια.
Τις παραμονές του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ένας Αγγλος που έβλεπε τον πόλεμο να πλησιάζει πούλησε όλη του την περιουσία και αποφάσισε να φύγει απο την Αγγλία και να μεταναστεύσει όσο πιό μακριά μπορούσε, στην ερημιά και ακόμη παραπέρα για να μη τον βρεί ο πόλεμος.
Επέλεξε ένα μικρό νησάκι στη μέση του Ειρηνικού Ωκεανού, όπου κατοικούσαν μερικοί ιθαγενείς και εκεί εγκαταστάθηκε.
Μετά απο λίγο στο νησάκι αυτό έγινε θέατρο επιχειρήσεων και απο τις πιό σκληρές μάχες.
ο άνθρωπος επέλεξε το Γκουανταλκανάλ για να γλυτώσει τον επερχόμενο πόλεμο στην Ευρώπη.
Μια παγκόσμια σύρραξη δεν μπορείς να την αποφύγεις. Θα σε βρεί όπου και αν κατοικείς. Ειδικά άν είσαι σε σταυροδρόμι θαλάσσιων και χερσαίων διαδρομών όπως η χώρα μας. Θα εμπλακείς άμεσα τότε , θέλεις δεν θέλεις.
Το θέμα είναι να διαλέξεις σωστή πλευρά και να είσαι στο τραπέζι με τους νικητές με τη λήξη του.
Μέχρι τώρα δεν επιλέξαμε λάθος πλευρά.
Οσο και να θέλουν να ξεχνούν μερικοί, με τη λήξη του Α παγκόσμιου πολέμου η Ελλάδα ήταν έξω απο τα τείχη της Κωνσταντινούπολης και κατείχε τη Σμύρνη…Με προοπτική σε λίγα χρόνια να ενσωματώσει τις περιοχές αυτές και να ελέγχει πλήρως το χώρο του Αιγαίου και στενών.
Αυτοί που δεν ήθελανμ τη συμμετοχή μας στο πόλεμο επέλεξαν τότε να πάνε στα βάθη της Ανατολίας και στην κόκκινη μηλιά. Δεν τους έφτανε η ανατολική θράκη και η σμύρνη του Βενιζέλου.
Τα αποτελεσματα τα ξέρουμε.. Δεν φταίνε οι άλλοι αλλά οι δικές μας επιλογές καθορίζουν τη μοίρα μας.
Σήμερα που έχουμε επιλέξει και πάλι σωστά τη Δύση κάποιοι σπρώχνονται να κάνουμε το ίδιο λάθος…
Αφού απέτυχαν το 1945-1949 ονειρεύονται ξανθά γένη, ηλίθιες συμμαχίες και βλακώδεις ουδετερότητες που ωφελούν μόνο τους εκάστοτε εισβολείς και όσους πολεμούν τη δύση..
Αδέρφια της δεξιάς ξεχάστε το….
Δεν ανήκουμε απλά στη Δύση, είμαστε Δύση…
Ούτε με μουλάδες και τσαντόρ, ούτε με πρώην και νυν κομμουνιστές που την είδαν καπιταλιστές .
Και μην ανησυχείτε…Δεν θα σας στείλει κανείς στην Οδησσό…Εδώ είναι ο ρόλος μας να κρατάμε Θερμοπύλες…Χωρίς Εφιάλτες και Χρήσιμους Ηλίθιους όμως όπως συμβαίνει πάντοτε στη χώρα μας.
Δεν οφείλεται η μικρασιατική καταστροφή στη συμμετοχή μας στον Α παγκόσμιο πόλεμο.
Δεν είναι κηραλοιφή και θυμίαμα βυζαντινό , ούτε βιβλιαράκι του μάο και άπαντα του λένι η ιστορία.
Λίγο περισσότερο σεβασμός και σοβαρότητα , τουλάχιστον με την Ιστορία, μια και τα πολιτικά δεν είναι στο φόρτε τους και κατάλληλα για σοβαρότητα , για την συμμαχία ταχαριστεράς και παλαβοδεξιάς.
ο Βενιζέλος πήρε την ελλάδα απο τον Σπερχειο και τη έφτασε στο Βόσπορο και στη Σμύρνη…Αλλά η επιτυχία των πρωθυπουργών της Ελλάδας φαίνεται ότι δεν βολεύει πολλούς, όχι, εκτός, αλλά και εντός της χώρας…
Σοβαρευτείτε επιτέλους και σταθείτε με αξιοπρέπεια , σαν Έλληνες. Δεν λέω πατριώτες γιατί έχει ξευτιλιστεί πια η λέξη απο επίδοξους σωτήρες, αριστερούς και δεξιούς, και ούτε ο σεφερλής δεν τη χρησιμοποιεί.
Και καλό είναι παρόμοια κείμενα να μπαίνουν με την υπογραφή τους…Για να μη υπάρχουν παρερμηνείες και παρεξηγήσεις…Αλλά και να ξεκαθαρίζουν οι θέσεις…Δεξιών και Αριστερών, γιατί τα έχουμε κάνει όλο μπάχαλο…
Πες τα σε αυτούς που ουρλιάζουν υπερ του Ισραήλ και της Ουκρανίας. Που δεν καταλαβαίνουν πως η ουδετεροτητα και η επιμονή στην ειρηνη, εκτός μη διαφορετικης επιλογής, είναι επιλογή των σοφών. Οι παρανοϊκοί κουραμπιέδες του καναπέ, τα λυσσασμενα βατραχάκια της smart TV, τα φαντασιοπληκτα ονειροπαρμενα με σύνδρομο καταδίωξης μόνο αναζητούν μερίδιο σε πολέμους άλλων. Και καταλήγουν διαμελισμενα από τα βουβάλια.