Του Κωνσταντίνου Βαθιώτη*
Ο Νικολό Μακιαβέλλι έλεγε ότι ένας ηγεμόνας πρέπει να συμπεριφέρεται και σαν αλεπού και σαν λιοντάρι, διότι τα δύο αυτά ζώα αλληλοσυμπληρώνονται. Χρειάζεται, λοιπόν, την αλεπού για να μυρίζεται τις παγίδες και να χρησιμοποιεί το ψέμα και την υποκρισία, αλλά και το λιοντάρι για να τρομάζει τους λύκους.
Όπως, λοιπόν, επί υγειονομικής δικτατορίας, έτσι και επί ηλεκτρονικής δικτατορίας τα μέλη της κυβέρνησης του «Ηγεμόνα» Κυριάκου Μητσοτάκη συμπεριφέρονται και πάλι ως αλεπούδες, που, μέσα από απανωτά και απροκάλυπτα ψέματα, προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του ευκολόπιστου πολίτη και να τον σύρουν, αυτήν την φορά, όχι στα εμβολιαστικά κέντρα, αλλά στα αστυνομικά τμήματα για να εκδώσουν ηλεκτρονικές ταυτότητες με τσιπ, στο οποίο θα αποθηκεύεται ο ένας και μοναδικός, «μαρτυριάρης» Προσωπικός Αριθμός.
Οι κυβερνητικές αλεπούδες, που, ταυτοχρόνως, μπορούν να εικονογραφηθούν και ως προβατόσχημοι λύκοι, έχουν, βεβαίως, την αμέριστη στήριξη των νομικών που απαρτίζουν την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, των μελών του Συμβουλίου της Επικρατείας, των δημοσιογράφων, των κληρικών και αμέτρητων άλλων επιδραστικών προσωπικοτήτων, που, όπως επί κορωνοϊού, έτσι και τώρα ενεργούν ως τελάληδες του καινούργιου, δίδυμου τεχνολογικού προϊόντος (Ηλεκτρονικές Ταυτότητες και Προσωπικός Αριθμός).
Σε αρχιερέα της εξαπάτησης του ελληνικού λαού έχει αναδειχθεί ο εμμονικός τεχνοπροπαγανδιστής Δημήτρης Παπαστεργίου, ο οποίος, στις 24 Απριλίου 2025, στην τηλεοπτική εκπομπή «Αταίριαστοι», δήλωσε ψευδώς ότι:
– Ο Προσωπικός Αριθμός είναι «ένα νούμερο απόλυτα ασφαλές και άρα δεν θα υπάρχει θέμα να το γράψουμε λάθος» (η ανάγνωση, όμως, των προσωπικών μας δεδομένων, που θα είναι αναγνώσιμα απ’ όποιον αποκτήσει πρόσβαση στην ηλεκτρονική ταυτότητα, θα μας εκθέσει ανεπανόρθωτα).
– «Σε όλα τα κράτη του κόσμου έχουμε έναν αριθμό που χαρακτηρίζει τον πολίτη» (υπάρχουν, όμως, προηγμένα κράτη, όπως η Ελβετία και η Αγγλία, που δεν διαθέτουν Προσωπικό Αριθμό).
– «Η κάρτα στην τράπεζα είναι το ίδιο πράγμα με τον Προσωπικό Αριθμό: ταυτοποίηση το ένα, ταυτοποίηση και το άλλο» (η τραπεζική κάρτα, όμως, είναι συνδεδεμένη με τον λογαριασμό μας και δεν αποσκοπεί στην ταυτοποίησή μας).
Επίσης, στην συνέντευξη που παραχώρησε στις 8 Μαΐου 2025, στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος» του Open, ο ίδιος υπουργός εμπλούτισε την λίστα της υποκρισίας του με δύο ακόμη ψέματα:
Πρώτον, «με την μπλε ταυτότητα δεν θα μπορούμε σε λίγους μήνες να πάμε πουθενά γιατί πλαστογραφείται για πλάκα».
Μέχρι σήμερα, όμως, όλοι χρησιμοποιούσαμε τις μπλε ταυτότητες, χωρίς να έχουμε κανένα πρόβλημα. Άραγε, αίφνης σε λίγους μήνες θα βρεθούν αετονύχηδες να τις πλαστογραφούν, κι ο κόσμος θα φοβάται να τις χρησιμοποιεί; Και τι ακριβώς σημαίνει «σε λίγους μήνες δεν θα μπορούμε να πάμε πουθενά»; Ότι όποιος δεν διαθέτει ηλεκτρονική ταυτότητα θα τιμωρηθεί με ατομικό λοκντάουν;
ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΣΕΝΑΡΙΟ
Δεύτερον, «o Προσωπικός Αριθμός δεν είναι θέμα λόξας και κάποιου σκοτεινού σεναρίου, είναι ένα καθαρό ζήτημα πληροφορικής για το πώς μπορούμε με έναν αριθμό οριζόντια να ενοποιήσουμε τα μητρώα του κράτους και να σταματήσουμε να ταλαιπωρούμε τους πολίτες».
Κατ’ αρχάς, ηθικά και νομικά, είναι άκρως προβληματικό να καθιερώνεται ως υποχρεωτικό ένα μέτρο που υποτίθεται ότι επιδρά ευεργετικά για τον πολίτη, διότι ένα τέτοιο νομοθετικό μοντέλο φέρει την κηλίδα του σκληρού πατερναλισμού.
Επιπλέον, ουδείς μίλησε για «λόξα» της κυβέρνησης. Αντιθέτως, «λόξα» μάς λέει η κυβέρνηση ότι έχουν οι πολίτες που αμφισβητούν τις «αγαθές» προθέσεις της. Όποιος τολμά να επικαλείται τους τεράστιους κινδύνους ηλεκτρονικού φακελώματος των πολιτών με πρόσχημα την πάταξη της γραφειοκρατίας στιγματίζεται ως συνωμοσιολόγος-ψεκασμένος ή ως μέλος παραθρησκευτικών οργανώσεων.
Αντιθέτως, τα σενάρια της παρούσας λυκοκυβέρνησης είναι πράγματι θεοσκότεινα, ορθότερα: διαβολοσκότεινα. Αρκεί να επιχειρήσουμε μια πολιτική αναδρομή στην εποχή της δεύτερης θητείας του κομματικού alter ego της Ν.Δ., δηλαδή του ΠΑΣΟΚ, για να θυμηθούμε τις κραυγές που έβγαζε σύσσωμη η αντιπολίτευση κατά του τότε Προσωπικού Αριθμού, δηλαδή του Ε.Κ.Α.Μ., προειδοποιώντας τον λαό ότι πλησιάζει η ώρα που το εμβληματικό δυστοπικό μυθιστόρημα «1984» του Τζωρτζ Όργουελ θα γίνει εφιαλτική πραγματικότητα.
Ενώ το 1986 οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας σήμαιναν συναγερμό για τον κίνδυνο να γίνουμε γυάλινοι πολίτες, με άλλα λόγια, πολίτες ολόγυμνοι μπροστά στους χειριστές των κρατικών υπολογιστών, εν έτει 2025, δηλαδή 39 χρόνια μετά, οι βουλευτές και υπουργοί του ιδίου κόμματος ζητωκραυγάζουν για την «τεχνολογική άνοιξη» που τάχα θα φέρει στην Ελλάδα ο Προσωπικός Αριθμός!
Η ζοφερή αλήθεια, που προσπαθεί απεγνωσμένα να κρύψει ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης, είναι η εξής: Όταν όλοι οι αριθμοί γίνουν ένας, τότε ένας πιστοποιημένος κρατικός υπάλληλος θα μπορεί να έχει πρόσβαση στο ηλεκτρονικό βιοπορτραίτο μας και να γνωρίζει τα πάντα για εμάς. Και με ένα πάτημα κουμπιού θα μπορεί να μας αποκλείει από παντού. Επίσης, οι πολίτες πρέπει να αναρωτηθούν: Μα τους πήρε πάλι ο πόνος για τον λαό και θέλουν οι Νεοδημοκράτες, όπως οι Πασοκτζήδες το 1986, να τον γλιτώσουν από το «τέρας της γραφειοκρατίας»;
ΑΛΕΠΟΥΔΙΣΙΑ ΓΛΩΣΣΑ
Όποιος, λοιπόν, διαθέτει στοιχειώδη μνήμη και λογική δεν μπορεί να εμπιστευθεί με τίποτε τον Παπαστεργίου και τα φερέφωνά του. Τους προδίδει η αλεπουδίσια γλώσσα τους, που είναι πληκτικά προβλέψιμη, καθώς επαναλαμβάνεται με την μέθοδο του διαβολικού καρμπόν. Ο Παπαστεργίου δεν είναι παρά ο τεχνολύκος που ντύθηκε γιαγιά για να καταβροχθίσει κάθε αθώα και ευκολόπιστη «κοκκινοσκουφίτσα» του ελληνικού λαού.
Για να μας πείσει να προμηθευτούμε το νέο τοξικό τεχνολογικό προϊόν, που θα κάνει σμπαράλια τα προσωπικά μας δεδομένα και τα ατομικά μας δικαιώματα, φοράει χαμόγελο και υποδύεται τον χαλαρό και άνετο υπουργό, ο οποίος αντιπαρέρχεται στα γρήγορα τους μεγάλους ενδοιασμούς πολλών ανήσυχων πολιτών, που δικαιολογημένα φοβούνται ότι ο κυβερνητικός πανηγυρισμός για την τεχνολογική πρόοδο δεν είναι παρά η τελική πράξη (και, ταυτοχρόνως, η «τελική λύση» – Endlösung, στην γλώσσα του Χίτλερ) ενός μισάνθρωπου σχεδίου, που, για να υλοποιηθεί, κατεβλήθη προσπάθεια διάρκειας 39 χρόνων.
Σημειωτέον ότι ο Παπαστεργίου απέφυγε να απαντήσει και στην ερώτηση που του τέθηκε περί προαιρετικότητας του Προσωπικού Αριθμού. «Γιατί δεν φέρνετε προαιρετικά αυτόν τον αριθμό, να είναι στην βούληση του καθενός αν θέλει να το χρησιμοποιήσει ή όχι;» τον ρώτησε ο ένας εκ των δύο δημοσιογράφων του Open. Η απάντηση του υπουργού στο ερώτημα αυτό δόθηκε με γνώμονα την γνωστή προπαγανδιστική τεχνική του πετάγματος της μπάλας στην εξέδρα.
Παπαγαλίζοντας το ποιηματάκι που έχει αποστηθίσει εδώ και δύο χρόνια, είπε για πολλοστή φορά: «Ο Προσωπικός Αριθμός δεν είναι κάτι παραπάνω από μία λύση πληροφορικής, προκειμένου να ενοποιήσουμε τα μητρώα του κράτους».Αλλά σε αυτήν την ενοποίηση κρύβεται αυτό το «κάτι παραπάνω», το οποίο αρνήθηκε υποκριτικά ο Φαρισαίος Παπαστεργίου. Σε αυτήν την ενοποίηση βρίσκεται όλο το ζουμί της δυνατότητας ηλεκτρονικού φακελώματος του πολίτη μέσω της δημιουργίας του ψηφιακού βιοπορτραίτου του.
Ευτυχώς για μας, ο συγκεκριμένος υπουργός πηγαίνει στις διάφορες συνεντεύξεις με το τουπέ του τεχνοκράτη, αλλά, επί της ουσίας, παντελώς απροετοίμαστος. Αυτοσχεδιάζει, επαναλαμβάνοντας ή παραλλάσσοντας κάποια τετριμμένα και μη πειστικά παραδείγματα που του έχουν υποδείξει, όπως αυτό με την Μαριάννα, που στο ένα μητρώο γράφεται με ένα νι, ενώ σε άλλο μητρώο με δύο νι.
Με τόσα απανωτά ψέματα που έχει εκστομίσει, η προ ημερών δήλωσή του στην Βουλή ότι «το παραμύθι για την απειλή του Προσωπικού Αριθμού είναι ωραίο, αλλά δεν έχει δράκο» χρήζει μονοσήμαντης ανάγνωσης με την βοήθεια των διόπτρων του ανάποδου κόσμου: Το παραμύθι δεν περιέχει απλώς δράκο, αλλά έναν οργουελικό-ελευθεροκτόνο τυραννόσαυρο.
To παραμύθι το αφηγείται ο λυκοποιμένας Παπαστεργίου, προσποιούμενος ότι νοιάζεται να βάλει τάξη στα μητρώα και να σταματήσει την ταλαιπωρία κάθε νεοελληνικής «κοκκινοσκουφίτσας». Ελπίζουμε να αποδειχθεί ότι πρόκειται για το μπλε παραμύθι της Χαλιμάς, το οποίο πήρε την σκυτάλη από το αντίστοιχο πράσινο παραμύθι, που μας είχε αφηγηθεί ο Μένιος Κουτσόγιωργας πριν από περίπου μισό αιώνα: Ο τότε Προσωπικός Αριθμός έγινε μεν νόμος του κράτους και ο Κουτσόγιωργας χλευάσθηκε ως «Κουτσογιόργουελ», αλλά ουδέποτε εφαρμόσθηκε. Άραγε, θα συμβεί το ίδιο και με την προσπάθεια του «Παπαστεργιόργουελ»; Αν όχι, η επόμενη πίστα θα είναι σίγουρα το τσιπάρισμά μας!
*Πρ. Αναπλ. Καθηγητής Νομικής Σχολής Δ.Π.Θ.
Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, πολύ ακριβής η περιγραφή. Δυστυχώς τις εμμονές τις πληρώνει ο λαός που δεν ξέρει τι του ξημερώνει, μεταξύ άλλων ποιά εφαρμογή θα πρέπει αναγκαστικά να κατεβάσει στο πανάκριβο κινητό, δήθεν για να γίνει η ζωή του πιο εύκολη. Είναι όλα αυτά συνταγματικά; Προσφέρει η κυβέρνηση δωρεάν smart κινητά, παρέχει δωρεάν ψηφιακή εκπαίδευση ώστε να έχει τέτοιες αξιώσεις; Ας αφήσουμε που είναι δύσκολο έως αδύνατον άνθρωποι άνω των 50 να προσαρμοστούν έτσι κι αλλιώς σ’ αυτόν τον ψηφιακό καταιγισμό. Αποκορύφωμα ο προσωπικός αριθμός που δεν εφαρμόζεται σε προηγμένες δημοκρατίες, π.χ. Ελβετία. Ας αφήσουν τα παραμύθια περί κινδύνων με τις παλιές ταυτότητες, η χώρα δεν είναι ένα τεχνοκρατικό πείραμα, ένα πεδίο εφαρμογής μιας προσωπικής ψηφιακής ουτοπίας. Επιπλέον αυτός ο άνθρωπος δεν έχει εκλεγεί απ’ τον λαό χωρίς να σημαίνει ότι ακόμη κι αν ήταν βουλευτής θα έπρεπε να εφαρμόζει πράγματα που δεν είχαν εξαγγελθεί προεκλογικά και άπτονται μιας καθαρά ιδιωτικής ατζέντας που βρίσκει αντίθετη τη μεγάλη πλειοψηφία.