Όλα τα λεφτά, για παιδιά!

Του Γιώργου Κ. Στράτου

Το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της πατρίδας μας είναι το Δημογραφικό. Δεν χρειάζεται περαιτέρω επιχειρηματολογία επ’ αυτού. Αρκεί να σκεφθούμε ότι για να έχουμε το οποιοδήποτε άλλο πρόβλημα, θα πρέπει καταρχάς να υπάρχουμε! Το πράγμα πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, αλλά από την έναρξη της μνημονιακής περιόδου έχουμε μπει για τα καλά στον «κόκκινο συναγερμό». Η τελευταία φορά που οι γεννήσεις ήταν περισσότερες από τους θανάτους στην Ελλάδα ήταν το 2010, τη χρονιά που χρεοκοπήσαμε.

Όλοι οι δείκτες είναι επικίνδυνα ανησυχητικοί: ο πληθυσμός μας γερνάει και μειώνεται, ως αποτέλεσμα της επί 40 χρόνια εξαιρετικά χαμηλής γονιμότητας, της αύξησης του προσδόκιμου ζωής και της μαζικής φυγής περίπου 600.000 νέων Ελλήνων κατά τα χρόνια της κρίσης. Ο μισός πληθυσμός είναι σήμερα πάνω από 46 ετών, έναντι 39 που ήταν το 2000, 1 στους 5 κατοίκους είναι πάνω από 65 ετών αντί του 16% το 2000 και το ποσοστό των άνω των 80 ετών είναι 6%, διπλάσιο σε σχέση με αυτό του 2000.

Είναι χαρακτηριστικό πως, με βάση τις εκτιμήσεις, το 2070 στην Ελλάδα η πολυπληθέστερη ομάδα του πληθυσμού θα είναι οι γυναίκες άνω των 90 ετών. Το 2070 τα παιδιά ηλικίας έως τεσσάρων ετών θα είναι η μικρότερη πληθυσμιακή ομάδα και στα δύο φύλα. Τα δεδομένα δείχνουν πως η μεγαλύτερη συρρίκνωση αναμένεται στις παραγωγικές ηλικίες, ειδικά στις ηλικίες 40-60 ετών, ενώ μεγάλη μείωση αναμένεται στον γυναικείο πληθυσμό 30-45 ετών, που είναι και οι κύριες αναπαραγωγικές ηλικίες για τις γυναίκες. Μαύρα τα μαντάτα!

Πολλές και σοβαρές προτάσεις έχουν κατατεθεί για την αντιμετώπιση αυτού του υπαρξιακού για το έθνος μας προβλήματος. Ιδρύθηκε επιτέλους και υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας το 2023, το οποίο και κατέθεσε Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το Δημογραφικό. Κάτι δείχνει να κουνιέται. Θεωρώ όμως ότι δεν φτάνουν ούτε η έστω και καθυστερημένη κρατική ενεργοποίηση ούτε οι επισημάνσεις των ειδικών επιστημόνων περί του πρακτέου.

Επιβάλλεται η κήρυξη μίας πανστρατιάς σε δύο κατευθύνσεις.

Η πρώτη αφορά την ενημέρωση όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων και με κάθε τρόπο για το τι σημαίνει η εξέλιξη αυτή για την πατρίδα μας και γιατί επιβάλλεται η αναστροφή της. Στην υπόθεση αυτή οφείλουν να στρατευθούν όλα τα ΜΜΕ, όλες οι προβεβλημένες προσωπικότητες από κάθε κοινωνικό χώρο που ο λόγος τους μπορεί να επηρεάσει όλες τις κατηγορίες κοινών, η μετάδοση του δραματικού μηνύματος παντού, η χώρα να «βομβαρδιστεί» κυριολεκτικά.

Η δεύτερη έχει να κάνει με τον βασικό λόγο για τον οποίο οι νέοι Έλληνες δεν κάνουν παιδιά. Και αυτός, για να μην κοροϊδευόμαστε, είναι ότι δεν έχουν τα λεφτά για να δημιουργήσουν την οικογένειά τους. Ή, αν προτιμάτε, δεν νιώθουν ασφαλείς αν θα καταφέρουν να τη συντηρήσουν με αυτά που βγάζουν.

Συνεπώς θα πρέπει κατά ύψιστη και πρώτιστη εθνική προτεραιότητα, οι ευεργέτες, δωρητές, χορηγοί να προσανατολιστούν στη διάθεση των πόρων τους στην ενίσχυση νέων σπιτικών με παιδιά. Όλα τα άλλα μπορούν να περιμένουν, αν θέλουν να έχουν λόγο να υπάρξουν. Γιατί οι συναυλιακοί χώροι, οι βιβλιοθήκες, οι πινακοθήκες, τα μουσεία θέλουν κάποιο κοινό να τα επισκέπτεται, αλλιώς γιατί γίνονται;

Τα δύο προηγούμενα αποκτούν νόημα μόνο αν η συμπαράσταση-διευκόλυνση όσων σχετίζονται με την απόκτηση και το μεγάλωμα ενός παιδιού καταστεί πράξη όπου απαιτείται από κράτος και ιδιώτες. Αλλιώς, αντίο ζωή…