Στην «υπηρεσία» του εχθρού…

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Εκτός από την επίσκεψη στην Ιταλία και τη συνάντηση με την Τζ. Μελόνι, ο Κ. Μητσοτάκης την επόμενη εβδομάδα θα πάει και στη Γερμανία για να… βραβευτεί: Την Τρίτη πρόκειται να παραλάβει βραβείο από το Economic Council των Γερμανών Χριστιανοδημοκρατών και να μιλήσει στην ετήσια εκδήλωσή του, όπου παρών αναμένεται να είναι και ο νέος καγκελάριος Φρίντριχ Μερτς…

«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη θητεία του υλοποιεί οικονομικές μεταρρυθμίσεις…» αναφέρουν εγκωμιαστικά οι Γερμανοί διοργανωτές κι αυτό μοιραία φέρνει στη μνήμη (όσων δεν την έχουν απολέσει) τον προηγούμενο Έλληνα πρωθυπουργό που είχε πάρει ανάλογο βραβείο…

Ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου, στον οποίο απονεμήθηκε από τους Γερμανούς το πολιτικό και κοινωνικό βραβείο «Κβαντρίγκα» για την «κοινωνική προσφορά» του, την «αναδιάρθρωση» της δημοσιονομικής πολιτικής της Ελλάδας και την «αποτροπή πτώχευσής» της…

«Η Ελλάδα συνεχίζει την πολιτική της σταθεροποίησης με αποφασιστικότητα» είχε δηλώσει με αυτή την ευκαιρία η Μέρκελ, ενώ ο Σόιμπλε συμπλήρωνε ότι «η Ελλάδα είναι άξια σεβασμού για τα μέτρα που έλαβε». Τον πανηγυρικό στην εκδήλωση της βράβευσης είχε εκφωνήσει ο επικεφαλής της Deutsche Bank Γιόζεφ Άκερμαν…

Το ημερολόγιο την ημέρα εκείνη έγραφε 3 Οκτωβρίου 2010 και τυπικά συνέπιπτε με τον εορτασμό της 20ής επετείου επανένωσης της Γερμανίας.  Λίγους μήνες νωρίτερα από το Καστελόριζο ο ΓΑΠ «παρέδιδε» τη χώρα στα σαγόνια των δανειστών, η καταστροφή των Ελλήνων δεν είχε ακόμη πάρει τις μετέπειτα διαστάσεις, αλλά στο μεταξύ οι γερμανικές και γαλλικές τράπεζες ήταν αυτές που ωφελήθηκαν. Για την ακρίβεια, διασώθηκαν.

Και εκείνο το διάστημα η Deutsche Bank υπό τον Άκερμαν, παρά ταύτα, προέβαινε σε προσομοίωση χρεοκοπίας της Ελλάδας, κάτι που συντηρούσαν σκόπιμα και οι σπεκουλαδόροι με αύξηση των φημών περί χρεοκοπίας και επιστροφής της χώρας μας στη δραχμή ώστε, με την κινδυνολογία, να σπέρνουν τον φόβο και την υποταγή. Ε, δεν… άξιζε το βραβείο του ο ΓΑΠ;

Ποιες… αναλογίες υπάρχουν ανάμεσα σε εκείνη τη βράβευση και στην τωρινή (παρά τη φαινομενική διαφορά στις συγκυρίες) δεν είναι και πολύ δύσκολο να τις εντοπίσει κανείς. Ο Γ. Παπανδρέου έβαλε πριν από 15 χρόνια τη βούλα του στην υποταγή, ο Κ. Μητσοτάκης  επισφράγισε με την πολιτική του την -αν μη τι άλλο οικονομική- υποτέλεια στους Γερμανούς. Γιατί να μην πάρει κι αυτός το βραβείο του;

Παρεμπιπτόντως, ούτε ο τότε ούτε ο σημερινός πρωθυπουργός έχουν αρθρώσει έστω ένα «κιχ» για το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου. Ένα θέμα που ξαναγίνεται μεν επίκαιρο με αφορμή την 80ή επέτειο από τη λήξη του πολέμου και την ήττα της ναζιστικής Γερμανίας, αλλά για το οποίο όλες οι έως τώρα κυβερνήσεις εκτός από (λιγότερα ή περισσότερα) λόγια δεν έχουν κάνει τίποτε. (Ε, μη στενοχωρήσει ο κ. Μητσοτάκης τον νέο καγκελάριο, αφού συν τοις άλλοις είχε και ναζί παππού και πατέρα…)

  1. Ποση στρέβλωση και χοντρό ψέμα κρύβουν με τη λέξη μεταρρυθμίσεις οι γερμαναράδες με τα τσιράκια τους εν Ελλάδι πολίτικους,
    από τα χρονιά του Σημίτη που τη διάβαζα ακατάπαυστα κάθε μέρα και στιγμή σε πλείστα άρθρα ολων των εφημερίδων δεν έχει σταματήσει η χρήση της.

    Μεταρρύθμιση για αυτούς είναι τα πάντα σε ιδιώτες γιατί δεν αυξάνουν το δημόσιο χρέος σ και καλά αλλά καταστρέφουν την εθνική οικονομία με τα ολιγοπώλιά που φτιάχνουν
    Γιατί φοβούνται να το πουν ;

    Μέχρι και τα σουβλάκια ο χαλβάς, οι λουκουμάδες στα πανηγύρια που είναι σε ιδιώτες ….πρέπει να πάνε στους ΣΩΣΤΟΥΣ ιδιώτες !!!!
    Αυτό λέγεται Μετα – μεταρρύθμιση

    Όσο αφορά τα βραβεία που μοιράζουν απλόχερα οι γερμάνοι και οι ξένοι γενικά σε δικούς μας πολίτικους μου φέρνουν στο μυαλό μια κωμική ελληνική ταινία του μακρινού 1966 ¨Ο ΤΕΤΡΑΠΕΡΑΤΟΣ ¨ νομίζω λεγόταν που ο Χατζηχρήστος όταν έγινε πλούσιος διευθυντής μια ελληνικής πετρελαϊκής εταιρείας με θύμα ένα αφελή Ελληνοαμερικανό (που τον κορόιδευε ότι στο χωράφι του έβγαινε πετρέλαιο) , στον ανόητο και κουτοπόνηρο που είχε για δεξί του χέρι και ήταν ο Γκιωνάκης κάθε φορά που έκανε την όποια βρώμικη δουλειά του ζήταγε ή κάθε φορά που του έδινε πληροφορίες ως χαφιές, του έδινε και ένα ακόμα κορδόνι για να κρεμάσει στη στολή του αχθοφόρου που του είχε φτιάξει ώστε να αισθάνεται και αυτός μεγαλείο και κυρός μαζί με το πονηρό αφεντικό του και να κρατάει κλειστό το στόμα του .

    Έτσι είναι δυστυχώς και σ αυτή την απονομή όπως και σε πόσες άλλες βλέπε ΗΠΑ, πάρε ένα σιρίτι ακόμα για το κακό που τους έκανες και μη φοβάσαι εμείς είμαστε εδώ για σένα ….

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Τελευταία άρθρα

Υπάρχουν και υποχρεώσεις, κύριοι εθνοπατέρες

Την περασμένη Κυριακή γιορτάστηκε με δοξολογία στη Μητρόπολη και καταθέσεις στεφάνων στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου στην Αθήνα η...

Ο Πάπας και ο παπάρας*

Το Βατικανό και ο παπισμός είχαν την τιμητική τους την εβδομάδα που πέρασε. Το γεγονός ότι οι καθολικοί έχουν...

Κυβέρνηση και Πατριαρχείο διχάζουν την Εκκλησία!

Μόνο η «δημοκρατία» έχει ασχοληθεί με ένα θέμα που έχει προκαλέσει σάλο αντιδράσεων από πιστούς και κληρικούς στην Εκκλησία...

Αβράκωτοι και… αγραβάτωτοι

Κατά την εποχή της Γαλλικής Επαναστάσεως υπήρχε μια κατηγορία του λαού που περιελάμβανε τη φτωχολογιά για σένα κάθε μου...