Του Χρήστου Μπολώση
Όντως στην Ελλάδα, όπως είπε και ο κ. Άδωνις, τα πάντα είναι ζάχαρη.
Τρένα εκτροχιάζονται ή σταματάνε σε ανεξερεύνητα σπήλαια και οι επιβάτες μεταμορφώνονται εκόντες άκοντες σε Ιντιάνα Τζόουνς, οι Σκοπιανοί κάνουν συνέδρια για τη «μακεδονική γλώσσα» μέσα σε ελληνικό πανεπιστήμιο, με τον κ. πρύτανή του να μην ξέρει τι του γίνεται, αφού «οι πρυτανικές Αρχές του ΠΑ.ΜΑΚ. σέβονται την ακαδημαϊκή ελευθερία» και άσε τον Βασίλη Γαλούπη να ρωτάει αν θα άφηναν οι Σκοπιανοί να γίνει παρόμοια εκδήλωση σε πανεπιστήμιο τους από Έλληνες.
Η «ζάχαρη», όμως, φαίνεται και αν, πηγαίνοντας για αεροδρόμιο, πάρεις το λεωφορείο Χ95, αυτό που είδα εγώ στη λεωφόρο Μεσογείων, ένα Σάββατο.
Η βρόμα είχε καλύψει τα πάντα. Λάσπη από την προ διημέρου βροχή, ανακατεμένη με πάσης φύσεως μπίχλα, έδιναν μια θαυμάσια τελευταία εντύπωση στον τουρίστα που έφευγε από το… εργοστάσιο της σοκολάτας.
Αυτά επειδή δεν τα βλέπουν ο κ. Άδωνις και οι άλλοι μεγαλόσχημοι της κυβέρνησης, αφού δεν συναγελάζονται με τον λαουτζίκο, τους τα επισημαίνουμε με πολύ πολύ ζαχαρένια αγάπη.
Ίσως τους χαλάμε λίγο τη «ζάχαρη», αλλά, όπως θα ξέρουν, η πολλή ζάχαρη ανεβάζει το «ζάχαρο» και έχουμε παρενέργειες, όπως π.χ. ότι δεν βλέπουμε καλά.
